busy busy all time busy

Πάλι τρέχω στη δουλειά και πίνω καφέδες για να μείνω ξύπνιος. Τι αδικία, ενώ θα μπορούσα να είμαι σε δουλειά που να εκφράζω τα τόσα μου ταλέντα, κάθομαι εδώ και χαραμίζομαι με τη στρίγγλα! Θα μπορούσα να ασχοληθώ με τον κινηματογράφο (όχι με τις τσόντες, κακοήθη!). Έχω πάρα πολλές ιδέες για ταινίες, και αν κάποιος μπορεί να με φέρει σε επαφή με έλληνες ή ξένους παραγωγούς, περικαλώ να επικοινωνήσει μαζί μου γιατί έχω πολλά σενάρια και ιδέες. Πχ, σκέφτομαι τι τέλειο που θα ήταν να γινόταν το ριμέικ της ταινίας "Πουλιά" του Χίτσκοκ, μόνο που στο σίκουελ τα πουλιά δε θα ήταν πτηνά αλλά πέη. Δηλαδή μια ολόκληρη πόλη θα έπεφτε θύμα από επίθεση πολλών πέων, ώσπου εμφανίζεται μια ομάδα από γκέι μαζορέτους και σώζει την πόλη προβάλλοντας τα οπίσθια τους.
Μια άλλη ιδέα είναι το σίκουελ του "Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας." Στο συγκεκριμένο, ο τίτλος θα αναφέρεται πάλι σε πέη. Θα βλέπουμε λοιπόν σε ένα οίκο ευγηρίας διάφορους και ξαφνικά μέσα στην ησυχία θα ακούγεται μια άρια από όπερα, και θα λένε όλοι "Α το πουλί του Τάκη, πεθαίνει τραγουδώντας" που σημαίνει ότι ο Τάκης δε μπορεί πια να έχει στύξη. Μετά θα ακολουθεί ησυχία και μετά από πολλή ώρα θα ακούγεται κάποιο βαρυλαϊκό και θα ξέρουν όλοι ότι αλλουνού το πέος έπεσε για πάντα. Μια μέρα εμφανίζεται ένας πλασιέ-πωλητής Βιάγκρα ο οποίος μοιράζει χάπια σε όλους και από εκείνη την μέρα δε ξανακούγεται τραγούδι στον οίκο ευγηρίας, ώσπου κάποια μέρα ο πλασιέ δεν ξαναπερνά, και εκείνη την ημέρα ακούγονται δεκάδες διαφορετικά άσματα από όλα τα πουλιά που πεθαίνουν τραγουδώντας. Η ιστορία έχει πολλαπλά επίπεδα, δε μπορώ να σας τα εξηγήσω τώρα, αλλά είναι προφανώς μια ελεγεία στον έρωτα και στις αξίες που χάνονται. Μήπως δεν έπρεπε να πιω τις δύο κανάτες καφέ?