Friday, February 01, 2013
Radio News
Χτες είχε στην εκπομπή του ο Παυλούκος στο sinwebradio καλεσμένο τον ποταπό Πρόβατο. Ήξερα ότι λόγω διαφοράς ώρας δε θα μπορούσα να την ακούσω την εκπομπή ζωντανά στη δουλειά. Ευτυχώς όμως ο Παυλούκος την έγραψε. Γύρισα στο σπίτι μετά τη δουλειά και πριν καλά καλά βγάλω τις γόβες έβαλα να ακούσω την ηχογραφημένη εκπομπή βάζοντας ένα ποτήρι ουίσκι να πιω γιατί ήξερα ότι αυτό που άκουγα θα ήταν hardcore. Από πού να αρχίσω και που να τελιώσω (το έπιασες το υπονοούμενο)?
Αρχικά όταν άκουσα ξανά τη φωνή του Πρόβατου και του Παυλούκου, θυμήθηκα τις παλιές καλές εποχές που μαζευόμασταν στο φτωχικό σπίτι μας στη Δραπετσώνα και μαγείρευα τις σπεσιαλιτέ μου (και μετά πηγαίναμε κρυφά με τον blueprintsouli στο πλυσταριό και παίζαμε κρυφτό μέσα στις μπουγάδες). Όμως πολύ σύντομα ήρθε στη θύμηση πόσο δύσκολα ήταν εκείνα τα χρόνια της καταπίεσης και της απιστίας του Προβάτου. Για να καταλάβετε ότι έχει μείνει ο ίδιος, πείτε μου αν έχετε ξανακούσει ραδιοφωνική εκπομπή να ακούγεται ανάμεσα στα τραγούδια «όχι μη κάθεσαι πάνω μου, έλα από εδώ, ζούμπιξε με από εκεί, ωχ τι είναι αυτό που βλέπω» και παράλληλα άλλες φωνές πέρα του Πρόβατου και του Παύλου να μουγγρίζουν ηδονικά. Δεν έχω λόγια! Ο Πρόβατος δεν συκοφάντησε μόνο εμένα αλλά και την Μαντόνα, που την αποκάλεσε γιαγιάκα, για να μη πω τι είπε ο στόμας του για τη καλή μου φίλη τη Μαρί (αλλά ίσως έφταιγε και το κρασί καθώς ο ίδιος μας δήλωσε ότι είχε πιει 9-10 ποτηράκια, και απότι μου είπε ο Παυλούκος, τα ποτηράκια ήταν σα τη σουπιέρα της γιαγιάς το καθένα).
Παυλούκο μου, όταν επισκεφτώ τα πάτρια εδάφη με το καλό θέλω να με καλέσεις στην εκπομπή σου για να μιλήσω έξω από τα δόντια και να λάμψει η αλήθεια (για μια εξομολόγηση εκ βαθέων- το έπιασες το υπονοούμενο έτσι?)! Θα φέρω και lemon pie.
Sunday, December 02, 2012
Hard
Ο Malcolm Gladwell λέει στο βιβλίο του Outliers, ότι για να γίνει κάποιος αυθεντία σε κάτι, πρέπει να το εξασκεί για δέκα χιλιάδες ώρες ή δέκα χρόνια. Να λοιπόν που δεν είναι τυχαίο ότι τρεις χρονιές στη σειρά πήρα την πρώτη θέση στα καλλιστεία Miss Pipa. Αλλά θέλει επιμονή και υπομονή. Θυμάμαι ακόμα όταν ακόμα παρθένο άβγαλτο νιάτο άρχισα να βγαίνω με τον Πρόβατο και όταν τη πρώτη φορά αντίκρυσα το 41ποντο πουλί του, τρόμαξα, πανικοβλήθηκα. Αλλά μετά σκέφτηκα, ότι εμείς οι Έλληνες είμαστε για τα δύσκολα, και έκανα το καθήκον μου.
Γιατί σας τα λέω όλα αυτά όμως? Γιατί θέλω καλοί μου φίλοι να τονίσω τη σημασία της προσπάθειας και του μόχθου. Don't give up!
Ορίστε σας παραθέτω και δύο motivational posters to get the message across.
Sunday, November 11, 2012
Elections
Νιαου καλοί μου φίλοι! Δεν έχω γράψει τόσο καιρό γιατί και εγώ δε μπορώ να πιστέψω αυτά όλα που γίνονται. Αλλά αν στις πιο δύσκολες στιγμές δεν προτάσουμε το ποπουλίνο μας να αντιμετωπίσουμε όσα έρχονται, πότε θα το κάνουμε?
Μέσα στη μαύρη μαυρίλα όλων των εξελίξεων είχαμε και ένα ευχάριστο νέο με την επανεκλογή του Ομπάμα! Ο οποίος επισήμως πήγε στο Σικιάγο να αναμένει τα αποτελέσματα των εκλογών καθότι είναι η παλιά του γειτονιά. Εκεί είχαμε γνωριστεί άλλωστε, αυτός έφυγε μετά για την Ουάσινγκτον και εγώ μετά για τη Δυτική Ακτή. Αλλά η φλόγα του καυτού του πάθους έμεινε άσβηστη όλα αυτά τα χρόνια. Το βράδυ των εκλογών λοιπόν είχα βρεθεί και εγώ στα παλιά λημέρια (τάχα μου για επαγγελματικούς λόγους) και ο Μπαράκ με κάλεσε στη σουίτα του ξενοδοχείου (στο Φαίρμοντ συγκεκριμένα) και εκεί, στη σούιτα 1248 κάναμε κολασμένο και αδυσώπητο σεξ με την προσωπική του φρουρά μέσα και έξω από το δωμάτιο και τη Μισέλ στη ρεσεψιόν να βλέπει τα αποτελέσματα των εκλογών στην τηλεόραση και να ταϊζει τα παιδάκια μπρόκολο και κουνουπίδι καθότι έχει λυσσάξει με το θέμα της παιδικής παχυσαρκίας και έχει βαλθεί να βάζει όλους τους Αμερικάνους να τρέχουν και να χοροπηδάνε και αντί για σοκολάτες και παγωτά, να τρώνε χορτάρι και τόφου και βραστή σόγια με ωμές μπάμιες. Άσε μας χρυσή μου, που το ωμό το μπρόκολο είναι λέει νόστιμο φτάνει να πειστούμε ότι μας αρέσει. Στις ειδήσεις ειπώθηκε ότι την ημέρα των εκλογών ο Ομπάμα ήταν στο Σικάγο και έφαγε πρωινό σε ένα γειτονικό μαγαζί και μετά έπαιξε μπάσκετ με τους συνεργάτες του, όπως ακριβώς είχε κάνει πριν 4 χρόνια, για να του φέρει γούρι το ίδιο τελετουργικό. Αυτό όμως που τα μέσα τα κατευθυνόμενα, απέκρυψαν, είναι ότι γούρι του έφερε όχι το μπάσκετ, αλλά το αδυσώπητο σεξ που προανέφερα, σε αυτό που είχαν αναλωθεί τα κορμιά μας, όπως τέσσερα χρόνια πριν, στην πρώτη του νίκη.
Το ίδιο γούρι είχα φέρει και στον Σαρκοζί (μετά τα έφτιαξε με τη γκαμίλα τη Κάρλα, και η πολιτική του καριέρα πήγε κατά διαόλου). Αχ αν υπήρχαν στην Ελλάδα κάποιοι πολιτικοί ικανοί, θα είχα βάλει το χεράκι μου (?) και τώρα θα είχαμε σωστούς ηγέτες.
Sunday, May 20, 2012
Ντοντ κράι φορ μι δραπετσώνα
Λατρεμένοι φίλοι, συμπατριώτες, εραστές και θαυμαστές,
σας κάνω έκκληση να σώσουμε την Ελλάδα μας! Δε γνωρίζω ακριβώς πως θα συμβεί αυτό, αλλά ευελπιστώ ότι όλοι μαζί με τη δύναμη του έρωτα και της σαρκικής απόλαυσης θα τα καταφέρουμε. Παρακολουθώ από εδώ στην παγωμένη ξενιτιά τα τεκταινόμενα όπου έχουμε πια γίνει πρωτοσέλιδο καθημερινά, και θέλω να πιστέψω ότι όλα θα αλλάξουν προς το καλύτερο. Επέστρεψα στο αραχνιασμένο μου μπλογκ για να σας κάνω αυτή την έκκληση και επίσης να διαδώσω το μήνυμα της ερωτικής απελευθέρωσης! Γδυθείτε πάραυτα και βγείτε στους δρόμους. Εγώ όπως ξέρετε χρόνια τώρα υπηρετώ το πολιτικοποιημένο τραγούδι για να εξυπνήσω το κόσμο να ξεσηκωθεί (γιαυτό και με λένε Τζοαν Μπαεζ της Δραπετσώνας). Με το δίσκο μου "Νιαου νιαου" τάραξα τα πολιτικά δρώμενα, τόσα τραγούδια σε αυτό το άλμπουμ χαστούκια στο κοινωνικό κατεστημένο, το αξέχαστο "Είσαι γυμνός, είμαι γυμνή, έλα να κάνουμε παιδί" που ρίχνει άπλετο φως στο πρόβλημα της υπογεννητικότητας στη χώρα μας, το λατρεμένο "έχω απόψε αποδείξεις ότι θες να με πηδήξεις" (που μιλά για τη θέση μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση) ή το "μου ζητάς να σ'αγαπήσω, έλα πάρε με από πίσω" που όλοι μας έχουμε σιγοτραγουδήσει... Τι να πρωτοθυμηθώ...
Αν και ιέρεια του σεξ, βιώνω την απόλυτη αποχή. Εγώ μετακομίζοντας στην καινούργια πόλη άφησα πίσω μου τον Ιρλανδό με τον οποίο έχουμε βρεθεί μόνο 2 φορές από τότε (μια φορά που πήγα να τον δω εγώ και μια που ήρθε αυτός). Τώρα πια μιλάμε μόνο μέσω ηλεκτρονικών μηνυμάτων και βιαστικών τηλεφωνημάτων. Και όλο αυτό το διάστημα λόγω αποχής έγινα για μια ακόμα φορά reborn virgin. Το σεξ μόνο στις ταινίες και τα περιοδικά το βιώνω πια, και κάθε βράδυ μετά από μια ακόμα μέρα νηστείας και προσευχής. πέφτω στο άδειο μου κρεβάτι. Έχει έρθει στη δουλειά ένας Χιλιανός που είναι πάρα πολύ χοτ (αλλά δυστυχώς είναι παντρεμένος....) και τον βλέπω στα όνειρα μου.
Ένας σέξυ αναγνώστης στο προηγούμενο ποστ σχολίασε ότι αν γυρίσω πίσω θα προσφέρει το καυτό στρέιτ κορμί του για 2 βραδιές. Since I kept my end of the deal, παρακαλώ να επικοινωνήσει μαζί μου άμεσα! (με πληροφορίες για το που και πότε).
Sunday, December 11, 2011
Neighbors
Πέρασα όλο το Σαββατοκύριακο με οικοκυρικά, πλυντήρια, σιδερώματα, σκουπίσματα. Και εκεί που είχα πέσει στα γόνατα και σφουγγάριζα τα πατώματα, χτύπησε το κουδούνι. Είχα μια κρυφή ελπίδα ότι θα ήταν ένας καυτός ταχυδρόμος και καθώς θα έμπαινε μέσα με το πακέτο του (το πιάσατε το υπονοούμενο ε?) θα καταλήγαμε να κάνουμε κολασμένο σεξ στο πάτωμα δίπλα στον κουβά με το απορρυπαντικό. Αντ'αυτού όμως ήταν δύο Μορμόνοι. Δεν εγκατέλειψα την ελπίδα διότι η Τσουτσουνέλα μου είχε πει ότι μια φορά της την έπεσε ένας πολύ χοτ προσηλυτιστής αλλά δεν κατάλαβε ποια θρησκεία εκπροσωπούσε. Δυστυχώς όμως οι δικοί μου δεν ήταν χοτ, και επιπλέον ήταν άκρως εκνευριστικοί. Μιλούσαν ακατάπαυστα. είχαν και φυλλάδια μαζί τους. Εγώ φυσικά δε τους είχα βάλει μέσα, και τα λέγανε στο διάδρομο. Και ο μόνος λόγος που σας λέω για τα Μορμονάκια, είναι ότι εκεί που λέγανε τα δικά τους και σκεφτόμουν πως να τους κλείσω την πόρτα καταμούτρως χωρίς να τους προσβάλω, βλέπω την πόρτα απέναντι να ανοίγει και να βγαίνει ένας σούπερ χοτ κύριος! Έχω χοτ γείτονα και δε το ήξερα! Και χρειάστηκαν να έρθουν οι Μορμόνοι για να τον γνωρίσω. Μάλιστα πρόλαβα και του χαμογέλασα καθώς έμπαινε στο ανσασέρ και εκείνος ανταπέδωσε το χαμόγελο! I am in love. Όταν έφυγε, έδιωξα κακήν κακώς τους Μορμόνους για να μπορέσω να καταστρώσω σχέδιο γνωριμίας. Λέω να του πάω ένα κέικ για να γνωριστούμε οι γείτονες.
Meanwhile, η Νόνικα Γαληνέα δήλωσε στο Βήμα ότι τη διαφύλαξε στη ζωή της ο φόβος του γελοίου. Γιαυτό και στη φωτό βλέπετε ότι δεν μας βγαίνει πάντα σε καλό να νικάμε τους φόβους μας.
Lets play the piñata!
Meanwhile, η Νόνικα Γαληνέα δήλωσε στο Βήμα ότι τη διαφύλαξε στη ζωή της ο φόβος του γελοίου. Γιαυτό και στη φωτό βλέπετε ότι δεν μας βγαίνει πάντα σε καλό να νικάμε τους φόβους μας.
Lets play the piñata!
Sunday, December 04, 2011
Look who's back!
Με το βλέμα χαμηλωμένο, σεμνά και ταπεινά επιστρέφω καλοί μου φίλες και εραστές. Δεν είχα σκοπό να λείψω για τόσο μεγάλο διάστημα. Αλλά συνέβησαν τόσα που ως άνθρωπος, καλλιτέχνης και γατούλα του σεξ δεν προλάβαινα ούτε γραμμή να γράψω. Θα μου πεις τόσο καιρό που έκανα, έγραφα όταν η Ελλάδα ήταν ακόμα ανερχόμενη οικονομία που ζούσε το οικονομικό θαύμα και τώρα ζούμε την απόλυτη καταστροφή.
Ποιος θα το έλεγε ότι η χώρα μας θα γινόταν καημερινό πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων για τόσους μήνες! (Ευτυχώς που χώρισε και η Κιμ η Καρντάσιαν και γίναμε δεύτερο θέμα για μια εβδομάδα). Τόσες αναλύσεις επί αναλύσεων δεν έχουν γίνει ούτε για το παλαιστινιακό. Γιαυτό θα παραθέσω και τη δική μου. Η Ελλάδα πνίγει τις ιδέες και τα όνερα της νέας γενιάς και διαλύει κάθε υπόνοια επιχειρηματικότητας. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Όταν συζούσα με τον Πρόβατο, τα δύσκολα εκείνα χρόνια, είχα πολλές ιδέες για επιχειρήσεις, γιατί δεν ήθελα να ασχολούμαι μόνο με τα οικιακά. Είχα σκεφτεί να ανοίξω ένα μαγαζί που να πουλάει τα πάντα γύρω από το πέος, cockrings, προφυλακτικά, κρέμες, ξυριστικές μηχανές για όρχεις, λιπαντικά και εσώρουχα. Είχα μάλιστα σκεφτεί και τον τίτλο “Και του πουλιού το γάλα.” Όταν το πρότεινα στον Πρόβατο και του ζήτησα να χρηματοδοτήσει την ιδέα, έβγαλε αφρούς από το στόμα και ήταν κατηγορηματικά αντίθετος και ανένδοτος. Χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία (είχα σκέψεις να επεκταθώ με αλυσίδες σε όλα τα Βαλκάνια). Και μετά όταν πρότεινα κομωτήριο για πέη (you get the concept) πάλι αρνήθηκε. Και πολλά άλλα παραδείγματα (την ιδέα μου για τηλεπαιχνίδια The Penis is Right και Blind Blow Job, μια δική μου πατέντα για εσώρουχο που στέλνει sms κλπ κλπ) Στην ιστορία αυτή δείτε παρακαλώ μεταφορικά εμένα ως τη νέα γενιά με ιδέες και όρεξη για δουλειά, και τον Πρόβατο τον δύσκαμπτο αρτηριοσκληρωτικό μηχανισμό της ελληνικής γραφειοκρατίας και των συμφερόντων που πνίγει κάθε πρωτοβουλία.
Πρέπει να αντισταθούμε και να αντιδράσουμε! Και επ’αυτού έχω προτάσεις. Να ψηφιστεί νομοσχέδιο που να απαγορεύει ρητά σε συγγενείς πρώτου βαθμού όσων έχουν κάνει πρωθυπουργοί τα τελευταία 50 χρόνια να είναι στη βουλή. Επίσης όσοι υπήρξαν υπουργοί τα τελευταία 50 χρόνια (και είναι ακόμα εν ζωή) θα απολογούνται δημοσίως για όσα έκαναν και το κοινό θα ψηφίσει ποιοι θα παραμείνουν στην τελική πεντάδα όπου θα τους επιτραπεί να συνεχίσουν να ενασχολούνται με τα πολιτικά. Τέλος όσοι πολιτικοί έχουν λογαριασμούς στο εξωτερικό θα πρέπει να επιστρέψουν όλα τα επιχειρησιακά τους στοιχεία στο κράτος και να πάνε να τους φιλοξενήσει η Ζωζώ Σαπουντζάκη στην Κινέτα.
Αλλά ας αφήσουμε τα πολιτικά και ας πιάσουμε τα προσωπικά. Μετακόμισα όπως σας έιχα πει, σε άλλη πόλη αλλά ακόμα εδώ στην παγωμένη ξενιτιά (αν και μετακόμισα σε λιγότερο παγωμένο μέρος, αλλά η ξενιτιά είναι πάντα παγωμένη). Και άφησα πίσω μου συντρίμια αλλά και τον Ιρλανδό, και ήρθα εδώ μέσα στη μοναξιά να αφοσιωθώ στην παρθενία και την πλήρη αποχή από το σεξ. Αν εξαιρέσουμε κάτι περιστασιακό με τους μεταφορείς που έφεραν τα κοβώτια, και ένα φίλο ενός φοιτητή που κάνει πρακτική στη δουλειά, και τον κύριο στο καθαριστήριο, έχω πλήρη αποχή από το σεξ, αφού κοντεύω να ξεχάσω πως γίνεται. Επίσης δεν έχω γνωρίσει εδώ και κανένα Έλληνα και ξέρετε πόσο πολύ αγαπώ το ελληνικό… στοιχείο.
In summary, περνάμε δύσκολους καιρούς αλλά χρειάζεται να κάνουμε υπομονή, να μη το βάζουμε κάτω, Ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές πρέπει να σηκώνουμε ψηλά το κεφάλι, να τραγουδάμε “Τράβα μπρος” και να κουνάμε το ποπουλίνο μας ρυθμικά!
Ποιος θα το έλεγε ότι η χώρα μας θα γινόταν καημερινό πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων για τόσους μήνες! (Ευτυχώς που χώρισε και η Κιμ η Καρντάσιαν και γίναμε δεύτερο θέμα για μια εβδομάδα). Τόσες αναλύσεις επί αναλύσεων δεν έχουν γίνει ούτε για το παλαιστινιακό. Γιαυτό θα παραθέσω και τη δική μου. Η Ελλάδα πνίγει τις ιδέες και τα όνερα της νέας γενιάς και διαλύει κάθε υπόνοια επιχειρηματικότητας. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Όταν συζούσα με τον Πρόβατο, τα δύσκολα εκείνα χρόνια, είχα πολλές ιδέες για επιχειρήσεις, γιατί δεν ήθελα να ασχολούμαι μόνο με τα οικιακά. Είχα σκεφτεί να ανοίξω ένα μαγαζί που να πουλάει τα πάντα γύρω από το πέος, cockrings, προφυλακτικά, κρέμες, ξυριστικές μηχανές για όρχεις, λιπαντικά και εσώρουχα. Είχα μάλιστα σκεφτεί και τον τίτλο “Και του πουλιού το γάλα.” Όταν το πρότεινα στον Πρόβατο και του ζήτησα να χρηματοδοτήσει την ιδέα, έβγαλε αφρούς από το στόμα και ήταν κατηγορηματικά αντίθετος και ανένδοτος. Χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία (είχα σκέψεις να επεκταθώ με αλυσίδες σε όλα τα Βαλκάνια). Και μετά όταν πρότεινα κομωτήριο για πέη (you get the concept) πάλι αρνήθηκε. Και πολλά άλλα παραδείγματα (την ιδέα μου για τηλεπαιχνίδια The Penis is Right και Blind Blow Job, μια δική μου πατέντα για εσώρουχο που στέλνει sms κλπ κλπ) Στην ιστορία αυτή δείτε παρακαλώ μεταφορικά εμένα ως τη νέα γενιά με ιδέες και όρεξη για δουλειά, και τον Πρόβατο τον δύσκαμπτο αρτηριοσκληρωτικό μηχανισμό της ελληνικής γραφειοκρατίας και των συμφερόντων που πνίγει κάθε πρωτοβουλία.
Πρέπει να αντισταθούμε και να αντιδράσουμε! Και επ’αυτού έχω προτάσεις. Να ψηφιστεί νομοσχέδιο που να απαγορεύει ρητά σε συγγενείς πρώτου βαθμού όσων έχουν κάνει πρωθυπουργοί τα τελευταία 50 χρόνια να είναι στη βουλή. Επίσης όσοι υπήρξαν υπουργοί τα τελευταία 50 χρόνια (και είναι ακόμα εν ζωή) θα απολογούνται δημοσίως για όσα έκαναν και το κοινό θα ψηφίσει ποιοι θα παραμείνουν στην τελική πεντάδα όπου θα τους επιτραπεί να συνεχίσουν να ενασχολούνται με τα πολιτικά. Τέλος όσοι πολιτικοί έχουν λογαριασμούς στο εξωτερικό θα πρέπει να επιστρέψουν όλα τα επιχειρησιακά τους στοιχεία στο κράτος και να πάνε να τους φιλοξενήσει η Ζωζώ Σαπουντζάκη στην Κινέτα.
Αλλά ας αφήσουμε τα πολιτικά και ας πιάσουμε τα προσωπικά. Μετακόμισα όπως σας έιχα πει, σε άλλη πόλη αλλά ακόμα εδώ στην παγωμένη ξενιτιά (αν και μετακόμισα σε λιγότερο παγωμένο μέρος, αλλά η ξενιτιά είναι πάντα παγωμένη). Και άφησα πίσω μου συντρίμια αλλά και τον Ιρλανδό, και ήρθα εδώ μέσα στη μοναξιά να αφοσιωθώ στην παρθενία και την πλήρη αποχή από το σεξ. Αν εξαιρέσουμε κάτι περιστασιακό με τους μεταφορείς που έφεραν τα κοβώτια, και ένα φίλο ενός φοιτητή που κάνει πρακτική στη δουλειά, και τον κύριο στο καθαριστήριο, έχω πλήρη αποχή από το σεξ, αφού κοντεύω να ξεχάσω πως γίνεται. Επίσης δεν έχω γνωρίσει εδώ και κανένα Έλληνα και ξέρετε πόσο πολύ αγαπώ το ελληνικό… στοιχείο.
In summary, περνάμε δύσκολους καιρούς αλλά χρειάζεται να κάνουμε υπομονή, να μη το βάζουμε κάτω, Ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές πρέπει να σηκώνουμε ψηλά το κεφάλι, να τραγουδάμε “Τράβα μπρος” και να κουνάμε το ποπουλίνο μας ρυθμικά!
Subscribe to:
Posts (Atom)