Saturday, January 28, 2006

Names and dates

Καθόμουνα με τη φίλη μου την Τσουτσουνέλλα και συζητούσαμε για ονόματα (γιατί μια άλλη φίλη μας, η Τούλα η Κουλουμπή, είναι έγγυος και δε ξέρει ακόμα πως θα το βγάλει το παιδί). Και μας προέκυψαν κάποιες απορίες, πχ
-αν σε λένε Σάββα πόσο συχνά συμβαίνει να σου λένε "Σάββα, το βράδυ θα βγούμε?" και εσύ να ακούς "Σάββατο βράδυ θα βγούμε?"
-αν σε λένε Ξανθή, πόσος κόσμος εκ παραδρομής σε φωνάζει Ξανθιά?
-αν στο επίθετο σε λένε Κουνελάκη (όπως Μιράντα Κουνελάκη) αλλά είσαι τριχωτός υπέρβαρος νταλικιέρης, κάθε φορά που σε φωνάζουνε, νιώθεις ότι σε μούτζωσε η μοίρα?

Τελικά καταλήξαμε ότι αν είναι αγοράκι πρέπει να το βγάλει Σάκη, και αν είναι κοριτσάκι να το βγάλει Μπρίτνευ ή Λατόγια.

Απόψε το βράδυ ετοιμάζομαι για έξοδο με Έλληνα DJ- είναι ο γνωστός στα μέρη μας Ελληνοαμερικάνος DJ Kostas. Για άλλη μια φορά θα δείξω την συμπαράσταση του ελληνικού λαού στην ομογένεια μας, γιατί όπως είπε και η Τατιάνα Στεφανίδου "αυτοί εκεί πέρα είναι πιο Έλληνες και από εμάς" (για το σόι του Περικλή στη Γερμανία το είχε πει, αλλά ισχύσει φυσικά ως ρητό για πάσα ομογένεια -πως λέμε πάσα νόσο και πάσα μαλακία) και επίσης όπως είχε πει και ο Μελισσανίδης "όταν γνωρίζεις την ομογένεια, είναι σα να μπαίνει όλη η Ελλάδα στο κορμί σου" -άντε να δούμε πάλι τι θα μας μπει απόψε...

Tuesday, January 24, 2006

Time for a nap


Μετά από μια εξαντλητική μέρα στη δουλειά και στα μαγαζιά, ώρα να ξαποστάσουμε...

Sunday, January 22, 2006

Αγγελία

Αναζητείται sexy και σοβαρός blogger με σκοπό το γαμό.
Για πληροφορίες, παρακαλώ επικοινωνήστε με τη δεσποινίδα Συκιά στη διεύθυνση
sikia(papaki)email.com

Υ.Γ. Παρακαλώ, meta-bloggers να μην επικοινωνήσουν.

Sunday, January 15, 2006

The Greek Consumer

Με πήρε τηλέφωνο ο μακρινός ξάδελφος μου Λευτέρης από Ελλάδα ο οποίος είναι τρομερά αντιαμερικανός- δηλαδή πιστεύει ότι ΟΛΟΙ οι Αμερικάνοι είναι καταναλωτικοί και χαζοί και κάνει γενικεύσεις που θα έκανε ένα παιδί στο δημοτικό. Μπορεί δε να κάθεται να σου εξηγεί τι φοράνε και τρώνε όλοι οι Αμερικάνοι και πως σκέφτονται χωρίς ποτέ να έχει ταξιδέψει στην Αμερική (ως πηγή για τις πληροφορίες του χρησιμοποιεί το Κακαουνάκη και το Χτυποκάρδια στο Μπέβερλυ Χιλς τα οποία ως γνωστόν είναι οι κατεξοχήν κοινωνιολογικές πηγές ενημέρωσης). Ο Λευτέρης με πήρε λοιπόν με μεγάλη χαρά να μου ανακοινώσει ότι μόλις γύρισε με τη γυναίκα του από το The Mall. Εκεί να δεις χλιδή και μαγαζιά, και εσείς στην Αμερική θα τα ζηλεύατε, μου λέει, πάω στοίχημα ότι δεν έχετε τέτοιο εκεί (που να πάει στο Mall of America στη Μιννεσότα που είναι μια πολιτεία ολόκληρη αγοραστικό κέντρο). Και μετά μου είπε πως ξεσήκωσαν όλο το μαγαζί και τι δε πήραν, και μετά φάγανε και σε ένα χλιδάτο μαγαζί-"να δεις πως το λέγανε, Ελένηηηηηη πως το λέγανε καλέ το εστιατόριο?" "Δε θυμάμαι ακριβώς, Ρουμπίνια Φραϊντέι".... Ο Χριστός και η Παναγία-στο Ruby Tuesday πήγανε, που εδώ στην Αμερική είναι αλυσίδα της κακιάς ώρας. Και αφού μου τα είπε όλα αυτά (ΚΑΙ ότι η Ελένη είχε ξαναπάει μετά τα Χριστούγεννα και είδε τη συνόνοματη Μενεγάκη, και ήτανε δίπλα δίπλα στα σουβλάκια και στο μαγαζί με τα είδη επίπλου) τελειώνει το τηλεφώνημα λέγοντας "Εσύ εκεί πως τα πάτε? Τι κάνουν τα χαζά Αμερικανάκια? Τρώνε σα τα βουβάλια και ψωνίζουνε ασύστολα?"
Τώρα τι να του πω που είμαι και μια κυρία. (Όταν ήμασταν παιδιά, εκεί που παίζαμε μήλα τον είχα χτυπήσει με τη μπάλα στο κεφάλι και να'τα τώρα τα αποτελέσματα).


On other news, ο Μπάμπης μου θέλει να γνωρίσει την πατρίδα του (διότι ναι μεν γεννήθηκε στην Αμερική, αλλά είναι Ελληνάκι) και θα ρωτήσω αύριο την δοκτορ κτηνίατρο, αν μπορεί να ταξιδέψει χωρίς να ταλαιπωρηθεί. Τι τραβάμε και εμείς οι ξενιτεμένες μάνες....

Wednesday, January 11, 2006

Sunday, January 01, 2006

Happy New Year!

Happy New Year!
Εγώ εδώ πέρασα ήσυχα με το σκυλάκο μου και μερικούς φίλους την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Είναι παράξενο που λόγω διαφοράς της ώρας εκεί που πίνεις μεσημεριανό καφέ, παίρνεις τηλέφωνο στην Ελλάδα και ακούς τα μεταμεσονύκτια πυροτεχνήματα.
Το βράδυ έκανα ένα μικρό πάρτυ με λίγους φίλους και αφού φάγαμε τα θεϊκά μου φαγητά (λέμε τώρα), παίξαμε επιτραπέζια και τα μεσάνυχτα βγήκαμε στο μπαλκόνι να δούμε τα φώτα της πόλης και τα πυροτεχνήματα. Ξύπνησα το πρωί και διαπίστωσα ότι ήταν άλλοι τέσσερις στο σαλόνι-όχι μη πάει το μυαλό σας στο πονηρό για πάρτυ με ούζα, απλά πήγε πολύ αργά και είπα στα παιδιά να μείνουν εδώ, τους βλέπω τώρα να κοιμούνται σκεπασμένοι με κουβέρτες που κατέβασα από το πατάρι, ο Μπάμπης να με κοιτά με ύφος "πότε θα παίξουμε στον κήπο" και ο καφές είναι αχνιστός στη καφετιέρα. Ελπίζω η καλή χρονιά να μας μπήκε σε όλους καλά (με τη καλή έννοια βέβαια)...