Fight for your right

Η στρίγγλα στη δουλειά έχει πολλά νεύρα τον τελευταίο καιρό. Και μας βάζει να δουλεύουμε ασταμάτητα, μας έχει σπάσει τα νεύρα. Χθες πήγε η τρελοκοτσιδού να της πει ότι θα έφευγε μισή ώρα νωρίτερα γιατί είχε να πάει στον οδοντίατρο και παρά λίγο να τη δαγκώσει. Είχαμε ένα μίτινγκ το πρωί και η στρίγγλα μιλούσε με τον εαυτό της χαμηλόφωνα, μετά φώναζε δυνατά στους υπόλοιπους, χτύπαγε το στυλό της στο τραπέζι και σε κάποια φάση το πέταξε από το παράθυρο (το στυλό, όχι το τραπέζι). Αν συνεχίσει έτσι, την βλέπω να της φοράνε ζουρλομανδύα συντομότατα.

Αλλά τι να πει κανείς, ο εργαζόμενος είναι σκλάβος. Και τώρα που μίλησα για τον εργαζόμενο, όπως όλοι γνωρίζουμε, η ακρίβεια βασανίζει όλο τον κόσμο και η οικονομική στενότης είναι πια παγκόσμιο καθημερινό φαινόμενο. Έτσι λοιπόν, αποφάσισα ως καλλιτέχνης να στραφώ στο πολιτικοποιημένο, και επαναστατικό τραγούδι, μια και είναι τέτοια η εποχή μας που θέλει αγώνες και αποφασιστικότητα (οπότε ξεχάστε τα παλιά καλά ποπ σουξέ μου, του στυλ "ο σύζυγος μου σκούζει, που κάθομαι και τσούζει".) Σύντομα θα κυκλοφορήσω το CD σινγκλ μου "Τραγουδώ για την ειρήνη" από το ομώνυμο άλμπουμ:
Τραγουδώ για την ειρήνη
το ψωμί και τα παιδιά
πως ακρίβυνε η χλωρίνη
ο λαός ζητά καβλιά