Χάθηκα, το παραδέχομαι, προτού όμως με καταδικάσετε και με μαστιγώσετε (αχ φούντωσα πάλι) να σας πω ότι για μια ακόμη φορά είχα λόγους σοβαρούς.
Από που να αρχίσω και πού να τελιώσω (νάτο πάλι το σεξουαλικό το υπονοούμενο).
1) με τον Ιρλανδό ζω μια long distance relationship που αμφιβάλω αν θα αντέξει τη δοκιμασία του χρόνου και της τεράστιας γεωγραφικής απόστασης. Όχι δε γύρισε πίσω Ιρλανδία, εγώ μετακόμισα. Ναι πιστοί μου φίλοι και εραστές, μετακόμισα στη δυτική ακτή. Άφησα τη ζεστασία του Σικιάγο (ζεστασιά τρόπος του λέγειν, έχει γίνει παγάκια το ποπουλίνο μας) και ήρθα στη δυτική την ακτή για να γνωρίσω τον έρωτα ....ε... για επαγγελματικούς λόγους ήθελα να πω.
2) η στρίγγλα αν και έμεινε πίσω στο Σικιάγο δεν έφυγε από τη ζωή μου (δυστυχώς) αλλά τώρα την ακούω στο τηλέφωνο και αραιά και που τη βλέπω και ζωντανή μπροστά μου (στάσου να σταυροκοπηθώ....)
3) η Τσουτσουνέλα έμεινε πίσω στο Σικιάγο, αν και με απείλησε ότι θα έρθει να με επισκεφτεί συντόμως. Ευτυχώς που δεν είναι εντελώς μόνη, έχει δύο Σέρβους, έναν Μαροκινό και ένα Αιγύπτιο να της κρατούν παρέα
4) η Mrs Petrochilos, η καλή πιστή μου φίλη, έμεινε πίσω και αυτή, και ο αποχαιρετισμός μας ήταν δακρύβρεχτος. Ο εραστής της το κάθαρμα, φεύγοντας από το σπίτι της, μου τσίμπησε το ποπουλίνο, αποδεικνύοντας ασύστολα ότι ήταν βάσιμες οι υποψίες μου ότι με ήθελε κολασμένα.
Ακόμα έχω κούτες στο σπίτι, αλλά σύντομα θα σας ανεβάσω και φωτογραφίες. Έχω μεγάλο άγχος με τις δουλειές, δεν είναι και εύκολο πράγμα, ένα αθώο παρθένο πλάσμα να μετακομίζει μόνο του στην άλλη άκρη του κόσμου.
Χριστός Ανέστη. Καλή άνοιξη. Πολλά φιλιά! I am back!
Monday, April 25, 2011
Subscribe to:
Posts (Atom)