Sunday, September 30, 2007

ΞΑΝΑΧΩΡΙΣΑ

Το πρωί ο Νώντας ήθελε να μου κάνει και σκηνή γιατί πήγα στην Mrs Petrochilos χωρίς εκείνον το βράδυ των εκλογών, ενώ η πρόσκληση ήταν και για τους δυο μας (ως γουρούνι, στεναχωριόταν που δεν δοκίμασε τους μεζέδες που είχε ετοιμάσει η Mrs Petrochilos ).
Ήταν η κατάλληλη αφορμή για να προχωρήσω στον χωρισμό-όλο το Σαββατοκύριακο έψαχνα τρόπο για να φτάσουμε εκεί την κουβέντα.

-Νώντα, δε μπορώ να συνεχίσω αυτή τη σχέση. Κάθε φορά που σε βλέπω, φαντάζομαι την Τσουτσουνέλα να σε αγκαλιάζει και να το κάνετε, δε μπορώ, είναι πολύ οδυνηρό...
-Μα δε με αγκάλιαζε όταν το κάναμε. (δηλαδή το κάνανε doggy style...)
-Δε με ενδιαφέρει σε ποια στάση το κάνατε, δε μπορώ άλλο να το σκέφτομαι, όταν σε κοιτάζω θυμάμαι την προδοσία
-Έλα ρε, αφού τα είπαμε αυτά, περασμένα, ξεχασμένα...
-'Οχι Νώντα! Περασμένα ναι, ξεχασμένα όχι, δε μπορώ εγώ να ξεχάσω έτσι εύκολα!
-Άμα σου χώσω το τραπέζι στο κώλο, θα σου πω εγώ πως θα ξεχάσεις.
-Και άμα σου χώσω εγώ τον καταψύκτη στο κώλο θα δεις πως θα θυμηθείς... Αλλά Νώντα, προς Θεού, ας αφήσουμε τα αλληλοχωσίματα οικιακών συσκευών και ας δεχτούμε το αναπόφευκτο, εμείς οι δυο τελιώσαμε!
-Καλά ρε συ, πως μπορείς να μου το κάνεις αυτό?
-Βρε Νώντα μου, αφού με απάτησες, άλλωστε είσαι Λέων και εγώ Ιχθύς, δε ταιριάζουμε (ο ethanoulis μου το είπε αυτό αλλά δεν ήθελα να αναφέρω τις πηγές μου).
-Και που ξέρω ότι και εσύ δε με απάτησες? Ότι στη Γερμανία που ήσουν δε γαμιόσουν από εδώ και από εκεί?
-Χριστέ μου τι συκοφαντίες!! (Μα τι διάολο, διαβάζει ο Νώντας το μπλογκ του Πρόβατου?) Εγώ πήγα για δουλειά, όσο εσύ πηδιόσουν με την υποτιθέμενη φίλη μου μέρα νύχτα.
-Όχι και μέρα νύχτα, δύο φορές το κάναμε όλο και όλο!
-Δύο??? Δύο???? Υπήρξε και δεύτερη φορά? Λιποθυμώ! Νώντα φύγε αμέσως!
Και θα τελείωνε εκεί η συζήτηση με την δραματική έξοδο του Νώντα, αλλά μας πήρε δέκα λεπτά να βρούμε το παπούτσι του το αριστερό, (το δεξί το βρήκαμε αμέσως, αλλά το αριστερό είχε πάει κάτω από το καναπέ)-μέσα στα νεύρα μου ήθελα να φύγει με τις λευκές τις κάλτσες με το ένα παπούτσι μόνο (σα τη Σταχτοπούτα ένα πράγμα) αλλά εκείνος δεν έφευγε αν δεν έβρισκε και το άλλο παπούτσι. Τελικά έφυγε, και έτσι ξαναχώρισα (ελπίζω οριστικά αυτή τη φορά).
Επαναλαμβάνω την έκκληση μου καθότι single, hot άντρες παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μου!

Friday, September 28, 2007

Secret Love


Λατρεμένοι αναγνώστες, θα έχετε ίσως ακούσει ότι γίνεται χαμός στην Γαλλία με το γράμμα που είχε μαζί του ο Σαρκοζί και οι δημοσιογράφοι του έκαναν μεγέθυνση και διαπίστωσαν ότι έλεγε (στα Γαλλικά)
On Thursday, we're leaving for a jaunt to Essaouira [Morocco] for my ... But I would love to manage to see you in the week or next weekend. Millions of Besitos” όπου μπεσίτος είναι τα φιλάκια.
Βγήκε μια γνωστή της οικογενείας και είπε ότι τα έγραψε για την σύζυγο του Σαρκοζί καθότι φιλενάδες, για τα γενέθλια της κλπ. (αν δε ξέρετε τα ντιτέιλς, διαβάστε εδώ)
Οι εφημερίδες λένε όμως ότι η φράση J’ai l'impression de ne pas t'avoir vu δείχνει ότι το γράμμα είναι για άντρα.
Ήθελα να το κρατήσω μυστικό, αλλά ο Νικολά με εξιτάρει, και ναι λοιπόν, εγώ το έγραψα το γράμμα! Παρακαλώ να μη διαδοθεί.

Thursday, September 27, 2007

Alien

Αχ λατρεμένοι αναγνώστες, έχω μεγάλο πρόβλημα, ο Νώντας τώρα νομίζει ότι τα ξαναφτιάξαμε, και δεν έχω βρει το κουράγιο ακόμη να του πω ότι ακόμα τα έχουμε χαλάσει....

Έχω αρχίσει να έχω υποψίες ότι ο Νώντας είναι εξωγήινος και τον έχουν στείλει από τον πλανήτη του για εξερευνητικό έργο. Έχω αρκετά στοιχεία που με κάνουν να ανησυχώ,
1) όταν τρώει χάμπουργκερ ή σάντουιτς το γυρνάει κάθετα για να το φάει, σας παραθέτω και επιστημονικό διάγραμμα προς επεξήγηση

2) όταν τραγουδάει τραγούδια με αγγλικούς στίχους, και επειδή δε ξέρει αγγλικά καλά, χρησιμοποιεί κορακιστικούς στίχους όπως κάναμε όταν ήμασταν 5. Αλλά προφανώς δεν είναι κορακίστικα, αλλά η γλώσσα του η εξωγήινη
3) βάζει αποσμητικό στους όρχεις του (δε λέω στα αρχίδια του, γιατί θέλω να κρατήσω και κάποιο επίπεδο)
4) βουτάει τα μπισκότα στην μπύρα (όχι στο γάλα, όχι στο καφέ, όχι στο τσάι, αλλά στην μπύρα)...
5) φοράει μονίμως όπως γνωρίζετε άσπρες κάλτσες, είτε είναι ντυμένος με αθλητικά είτε με κουστούμι...

Και φυσικά έχω και άλλες αποδείξεις. Όταν σήμερα το πρωί του είπα "ξέρω ότι σε έστειλαν από άλλο πλανήτη για να μαζέψεις στοιχεία από τη Γη, ξέρω ότι είσαι εξωγήινος" για να τον αιφνιδιάσω, καταλαβαίνετε, και να τα ξεράσει όλα, εκείνος μου απάντησε "τι εξωγήινος και μαλακίες, άμα σου βάλω το δορυφορικό πιάτο στο κώλο θα σου πω εγώ". Εγώ όμως δεν είχα πει τίποτε για δορυφόρους, οπότε πρέπει να του ξέφυγε (μάλλοον έτσι να επικοινωνεί μαζί τους).

Το ερώτημα όμως τώρα είναι πως να του πω ότι δεν τα έχουμε ξαναφτιάξει.... Μήπως να κάνω ότι δε θυμάμαι τι παίχτηκε, ή να τα ξαναφτιάξουμε και να του πω ότι κατά βάθος δε το ξεπέρασα, και να ξαναχωρίσουμε μετά από λίγες μέρες.....

Wednesday, September 26, 2007

Mistake

Μετά από μια ατέλιωτη βροχερή μέρα γύρισα σπίτι με νεύρα και άκουσα το μήνυμα του Νώντα, ο οποίος ζητούσε συγγνώμη και έλεγε ότι επειδή ήταν νευρικός, το είχε ρίξει στο φαγητό στην τελευταία μας συνάντηση, και ζητούσε να του δώσω μια ακόμη ευκαιρία. Τον πήρα τηλέφωνο και του είπα να περάσει για να μιλήσουμε, και λατρεμένοι αναγνώστες, άνθρωπος είμαι και εγώ και αφού ήρθε και μιλήσαμε, έκανα ένα λάθος...



Υ.Γ. Αυτό δε σημαίνει ότι τον έχω συγχωρέσει ή ότι τα ξαναφτιάξαμε, να το τονίσουμε αυτό!!!

Yikes

Και εγώ όταν σκέφτομαι τον Νώντα και την Τσουτσουνέλα, αντιδρώ σα τη Σουηδέζα παρουσιάστρια, η οποία βέβαια (όπως και εγώ) είναι επαγγελματίας...

Monday, September 24, 2007

Movie

Λατρεμένοι αναγνώστες, είχα πάει το Σαββατοκύριακο για meditation, yoga και γενικότερα να βρω την ψυχική μου ηρεμία και για δύο μέρες δεν είχα καθόλου επαφή με ιντερνετ. Έτσι δεν είχα δει την αισχρή και συκοφαντική επίθεση του ποταπού Πρόβατου.
Με ενημερώνουν όμως ότι το αυτοβιογραφικό μου βιβλίο (Εκδόσεις Πουστραντώνη) όπου περιγράφω τις οδυνηρές λεπτομέρειες της σχέσης μου με τον ποταπό Πρόβατο, έχει γίνει μεγάλη εκδοτική επιτυχία και έχει δείξει ενδιαφέρον το Χόλυγουντ για να γυριστεί ταινία.
Ήδη συζητούνται μεγάλα ονόματα για τους πρωταγωνιστικούς ρόλους,
για το ρόλο του Πρόβατου συζητούνται το όνομα του Chris Meloni,

του billzoukouli

αλλά και του Μάρκου Λεζέ.

Εμένα θα υποδυθεί ο Ryan Gosling,

ενώ τον ρόλο της φίλης μου της Γωγώς Αντζολετάκη, θα υποδυθεί η ίδια η Γωγώ!
Φυσικά θα χρησιμοποιηθούν μακιγιέρ και τεχνικοί ειδικών εφέ από το εξωτερικό οι οποίοι θα κατασκευάσουν 41ποντο πέος που θα χρησιμοποιηθεί ως προσθήκη στον πρωταγωνιστή (καθώς ο ρόλος του Πρόβατου απαιτεί πολλές γυμνές εμφανίσεις).
Η ταινία θα συμπεριλάβει και το αμφιλεγόμενο κεφάλαιο τέσσερα, όπου περιγράφω πως ο Πρόβατος μου έσπασε τον φρονιμίτη με πουτσοσκάμπιλο, καθώς και το κεφάλαιο οκτώ που περιγράφει πως Πρόβατος βίασε εικοσιεννέα κατασκευαστές πλυντηρίων μέσα στο ίδιο μου το σπίτι όσο εγώ ήμουν στη λαϊκή.
Σε λίγο καιρό θα κυκλοφορήσει και το soundtrack της ταινίας με βασικό τραγούδι το "Ο πούτσος σου δεν είναι πλαστελίνη, γιαυτό σου λέω βάλε βαζελίνη".

Α και για να μη ξεχνιόμαστε, πλησιάζει η ημέρα της δίκης όπου ο Πρόβατος θα καταδικαστεί για όλες τις αισχρές του συκοφαντίες. Σας ευχαριστώ για τη συμπαράσταση!

Thursday, September 20, 2007

Dinner

Λατρεμένοι αναγνώστες, βγήκα για φαγητό με το Νώντα και δεν είχε την επιθυμητή έκβαση το δείπνο αυτό, όπως ακριβώς το φοβόμουν. Συναντηθήκαμε στο κινέζικο. Ο Νώντας ήταν μέσα στην καλή χαρά, αλλά όχι σα βρεγμένη γάτα, αλλά σα να μη συνέβαινε τίποτε και ήμασταν σε μεγάλα κέφια. Εγώ φυσικά δεν είχα σκοπό να το αφήσω έτσι, οπότε πήρα το ύφος της Κάτιας Δανδουλάκη που στη Λάμψη ήταν σα κάτι να την τσάντιζε αφόρητα αλλά επειδή είναι κυρία δε μιλάει.
Ο Νώντας παρήγγειλε ορεκτικά, κυρίως πιάτο, δεύτερο πιάτο, τρίτο πιάτο, μιλάμε για μεγάλη όρεξη.
Ώσπου να φέρουν τα φαγητά, μιλήσαμε για το πως ήρθε το φθινόπωρο, για τις εκλογές, για την τιμή της βενζίνης. Μόλις ήρθαν τα ορεκτικά και ο Νώντας έπεσε με τα μούτρα, αποφάσισα να κατευθύνω τη συζήτηση στη σωστή κατεύθυνση.

-Νώντα, νομίζω ότι πρέπει να μιλήσουμε για την απίστευτη προδοσία σου. Όχι ότι υπάρχουν δικαιολογίες γιαυτό που έκανες, αλλά μπορείς τουλάχιστον να προσπαθήσεις να εξηγήσεις τις πράξεις σου.
Ο Νώντας με μπουκωμένο στόμα και με το πηρούνι στο χέρι μπουκωνόταν κιάλλο και προσπαθούσε να μιλήσει ταυτόχρονα.
-Δεν έφταιγα εγώ και το ξέρεις. Αυτή μου την έπεσε. Μου είπε να περάσω για καφέ γιατί θα ήμουν μόνος που θα είχες φύγει, και πήγα για καφέ αλλά αυτή μου έβγαλε κρασί και επέμενε να πιω....
-Δηλαδή σε μέθυσε?
-Ναι, επίτηδες το έκανε. Ούτε θυμάμαι τι έγινε. Αυτή τα φταίει όλα. Είναι δυνατόν να έκανα κάτι εγώ, που είχα πέσει σε κατάθλιψη όταν έφυγες (ναι το πίστεψα) και όλη μέρα τραγουδούσα λυπητερά τραγούδια (ladies and gentlemen, ο τροβαδούρος του έρωτα, ο Νώντας).
Αποφάσισα ότι με το στυλ Δανδουλάκη δεν οδηγούσα τη συζήτηση εκεί που ήθελα, και έπρεπε να το παίξω πιο αντρουά, και πήρα ύφος Λιάνας Κανέλη.
-Άκου Νώντα, κατά πρώτον, μη μασάς με ανοιχτό στόμα όσο μιλάς, γιατί τόσο ρύζι στη μάπα δεν έφαγα ούτε στο γάμο του ξαδέλφου μου που ήμουνα και κουμπάρος. Και κατά δεύτερον, πας να βγεις και από πάνω! Σε λίγο θα μου πεις να σου ζητήσω εγώ συγγνώμη. Τόση ώρα δε σε έχω ακούσει να λες ότι το μετάνιωσες!
-Μα σου λέω, δε φταίω εγώ. Αλλά εντάξει, σου ζητώ συγγνώμη!
Ξεκίνησα έναν μονόλογο για το πόσο με πλήγωσε και το ότι πήγε με το φίδι το κολοβό, που υποτίθεται ότι ήταν φίλη μου. Που με πρόδωσε και με πούλησε. Που σε μια σχέση υπάρχει ειλικρίνεια και πίστη. Μέσα σε αυτό το μονόλογο (και τολμώ να πω ότι είχα συγκινήσει και τον εαυτό μου-τόσο ωραία τα έλεγα) γυρνάω να τον κοιτάξω (γιατί ως εκείνη την ώρα μιλούσα κοιτώντας το κενό, όπως κάνουν στις σαπουνόπερες) και βλέπω το Νώντα το γουρούνι να έχει δύο σπρινγκ ρόλς στο στόμα του, και να προσπαθεί να βάλει και μια κουταλιά ρύζι με κοτόπουλο. Τα μάγουλα του ήταν τόσο φουσκωμένα, νόμιζα ότι είχα μπροστά μου τον Βενιζέλο.
-Νώντα, με προσέχεις ή χλαπακιάζεις?
-Όχι ρε συ, προσέχω, απάντησε προσπαθώντας να καταπιεί με κατακόκινο πρόσωπο! Αυτό μου έλειπε να σκάσει και όλας να τρέχουμε.
Μετά είπε κάτι παπαριές ότι ήταν στρεσαρισμένος με τη νέα δουλειά, και με τα λεφτά για το νοσοκομείο και ήταν δύσκολη φάση και το φίδι το κολοβό τον παρέσυρε, γιατί ήταν τόσο αγχωμένος.
-Νώντα, θες να μου πεις ότι σε βίασε? Ότι είσαι μικρό παιδί και σε παρασύρουν? Ότι δεν έχεις δική σου θέληση?
-'Οχι ρε συ... Να σου πω ...να πάρουμε τηγανητό παγωτό? δεν έχω δοκιμάσει ποτέ.
Έ άστο διάολο Νώντα, φάει όλο το μενού και χέσε μας. Και φυσικά ως άνθρωπος της διανόησης και της πχιότητας, σηκώθηκα και έφυγα. Το ζώον νόμιζε ότι πάω στην τουαλέτα και μου φώναζε, όχι από εκεί, δίπλα στην κουζίνα! Βγήκα και πήρα ένα ταξί και γύρισα σπίτι. Μου άφησε μήνυμα στον τηλεφωνητή αλλά δεν έχω βρει ακόμα το σθένος να το ακούσω....

Wednesday, September 19, 2007

Regret

Λατρεμένοι αναγνώστες, μετά και τις δικές σας συμβουλές, αποφάσισα να ακούσω τι έχει να πει ο Νώντας, όχι αναγκαστικά να του δώσω δεύτερη ευκαιρία, αλλά τουλάχιστον πρέπει να του δοθεί και εκείνου το βήμα να μιλήσει, γιατί ως τώρα μόνο το φίδι το κολοβό έχει πει την άποψη του.

Έτσι όταν πήρε τηλέφωνο το απόγευμα αποφάσισα να το σηκώσω και να του μιλήσω. Μου είπε να βρεθούμε να μιλήσουμε. Του είπα "εντάξει, αύριο μετά τη δουλειά, πάμε για καφέ."
-Ε μετά τη δουλειά, μου απαντά, θα είναι αργά, οπότε πάμε για φαγητό να τα πούμε με την ησυχία μας.
-(Χριστέ μου τι κοιλιόδουλος, άρα έχει όρεξη να φάει το γουρούνι) ΟΚ, για φαγητό!
-Τέλεια, να πάμε σε αυτό το κινέζικο που έχει εκείνα τα τηγανητά τα ωραία με τη σάλτσα.
-Νώντα, τώρα το θέμα μας είναι να φάμε τηγανητά ή να μιλήσουμε?
-Να μιλήσουμε βρε, αλλά μια και θα τρώμε, τουλάχιστον να είναι νόστιμα.
-(Κάτι μου λέει ότι αυτή η συζήτηση δε θα έχει καλή έκβαση....) Καλά πάμε στο κινέζικο.
-Δε μου λες, το δώρο μου το πήρες?
-Το αγγελάκι?
-Ναι.
-Ναι το έλαβα, της σπιτονοικοκυράς σου ήτανε και το βούτηξες?
-(παύση) Όχι ρε συ τι είναι αυτά που λες! 'Αλλωστε η σπιτονοικοκυρά μου δεν έχει καλό γούστο, αν δεις τι σαβούρες έχει στο σπίτι της....

Τι να του πεις τώρα....Προβλέπω να μου τσακίζει τα νεύρα, και να του φέρνω τα κινέζικα με τη σάλτσα στο κεφάλι....
Γιαυτό επαναλαμβάνω την έκκληση μου, χοτ άντρες παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μου για γνωριμία με σκοπό τον γάμο.

Tuesday, September 18, 2007

Reflections

Όπως έγραψα και σε απάντηση σε σχόλιο, έχω ψιλοσοκαριστεί με τα αποτελέσματα των ελληνικών εκλογών μια και έμαθα μόλις σήμερα ότι η Τζοβάνα Φραγκούλη δε μπήκε στην Βουλή! Δηλαδή έχουμε τρελαθεί εντελώς???

Συγκεκριμένα διάβασα ότι κανείς από τους εξής μπήκε στην Βουλή-Κώστας Καρράς, Μάρω Κοντού, Έλενα Κουντουρά, Βασίλης Παϊτέρης, Βίκυ Λέανδρος, Γιάννης Βούρος, Κώστας Τουρνάς, Γιώργος Γερολυμάτος, Έφη Σαρρή, Τάνια Ιακωβίδου, Μαίρη Ακριβοπούλου και Λουκία Παπαδάκη. Ήθελα να ήξερα ποιος σαμποτάρει το όνειρο κάθε Έλληνα να μετατραπεί η Ελληνική Βουλή σε βιντεοταινία της δεκαετίας του 80. Τότε να δεις ακροαματικότητες που θα έκανε το κανάλι της Βουλής!
Και θα είχε και σκετσάκια, και μουσικοχορευτικά, και λάιφσταιλ....Αχ δε θέλουν παιδί μου τα εκδοτικά συμφέροντα να πάει μπροστά αυτός ο τόπος!

On other news, γυρνώντας από τη δουλειά βρήκα μπροστά στην πόρτα του διαμερίσματος μου ένα μικρό μπιμπελό, ένα αγγελάκι που παίζει φλογέρα, (καρακιτς) και ένα σημείωμα που έλεγε "Ξέρεις ότι σε αυτή την ιστορία εγώ δε φτέω (sic), Ν." (Ναι το φταίω, το έγραψε με εψιλον, το χρυσό μου). Το μπιμπελό μάλλον θα το έκλεψε από τη σπιτονοικοκυρά του, πάλι καλά που δεν μου άφησε και καμία λευκή αθλητική κάλτσα που είναι το σήμα κατατεθέν του. Έσκισα το σημείωμα, και πέταξα το μπιμπελό-κλοπιμαίο στα σκουπίδια....

Monday, September 17, 2007

Soulmate

Αχ λατρεμένοι αναγνώστες, είναι δύσκολη η ζωή για τους χωρισμένους. Την Κυριακή σε μια κίνηση απελπισίας, δέχτηκα την πρόσκληση της Mrs Petrochilos να πάω σπίτι της. Με το που μπήκα, άρχισε να με ρωτάει “που είναι ο φίλος σου ο Νώντας, γιατί δεν ήρθε?” Της είπα ότι είχε πάθει τροφική δηλητηρίαση (Oh my God, young people eat so much junk nowadays, απάντησε αυτή). Το σπίτι της ήταν λιτό και καλόγουστο αν εξαιρέσει κανείς το ομοίωμα του Παρθενώνα πάνω από την τηλεόραση, μια κούκλα βλαχοπούλα σαν αυτές που έχουν στην Πλάκα πάνω στην τραπεζαρία, και κάτι δαντελωτά πετσετάκια πάνω στους καναπέδες, α ναι και κάτι αφίσες του ΕΟΤ στην κουζίνα.
Μου πρόσφερε τσάι και κουλουράκια και μιλήσαμε περί ανέμων και υδάτων. Στο τσακ ήμουν να της εκμυστηρευτώ τον πόνο μου και να της πω με το νι και με το σίγμα για την Τσουτσουνέλα και το Νώντα. Αλλά κρατήθηκα γιατί δε θέλω να γίνω πρωτοσέλιδο στην τοπική κοινότητα της ομογένειας. Η Mrs Petrochilos έχει δορυφορική τηλεόραση, οπότε έβαλε ΑΝΤ1 Satelite να δούμε τα αποτελέσματα των εκλογών. Φυσικά η γυναίκα είναι λίγο άσχετη από τα ελληνικά δρώμενα, και άκουγε Παπανδρέου, Καραμανλή, Βενιζέλο, και τρόμαξε, σου λέει, τι διάολο, με ναφθαλίνη τους κρατάνε αυτούς, μέχρι και εγώ τους θυμάμαι που ήμουν παιδούλα όταν έφυγα από Ελλάδα. Της εξήγησα ότι δε πρόκειται για τους ορίτζιναλ, την ενημέρωσα ποια είναι η Έφη Σαρή και γιατί ο Ευαγγελόπουλος δε κάνει αποτρίχωση στα χέρια. Έφυγα δίνοντας της υπόσχεση ότι θα ξαναπάω για φαγητό και θα φέρω μαζί μου το Νώντα (αχ κούνια που σε κούναγε Mrs Petrochilos μου).

Στο δρόμο της επιστροφής τραγουδούσα το Soulmate της Natasha Bedingfield που κάθε χωρισμένος ή single άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του, έχει ως ύμνο. Ίσως βέβαια δεν έπρεπε να το αποδώσω με τόσο πάθος και χορευτικά, γιατί συνειδητοποίησα ότι με κοιτούσαν περίεργα οι περαστικοί.


Saturday, September 15, 2007

Poem

Ελπίζω όποιο κόμμα κερδίσει σήμερα τις εκλογές να δουλέψει σκληρά για να ενισχύσει οικονομικά τον μέσο Έλληνα. Ο προβληματισμός μου για το οικονομικό επίπεδο του μέσου Έλληνα με ώθησε να γράψω το παρακάτω ποίημα-καταγγελία ενάντια στο κοινωνικό κατεστημένο.

Προχτές με γάμησες το βράδυ στο αμάξι
κιόταν τελίωσες, δε φέρθηκες εντάξει
μου είπες, τελιώσαμε, θα σου τηλεφωνήσω,
λεφτά δε μου δωσες, πως να γυρίσω πίσω

Χωρίς λεφτά στης πόλης το τοπίο
δε με λυπήθηκες που μ΄άφησες στο κρύο
γιαυτό αναγκάστηκα τον ταξιτζή ν'αφήσω
να ασελγήσει στο κορμί μου από πίσω

Έφτασα σπίτι αλλά δεν είχα τι να φάω
γιαυτό αποφάσισα στο πατσαζτή να πάω
λεφτά δεν είχα για το πατσά να δώσω
και αναγκάστηκα στο πατσατζή να ενδώσω

Ήθελα κ'επιδόρπιο γιαυτό πήγα στον Τάκη
που έχει στο περίπτερο και παγωτό ξυλάκι
και στο περίπτερο με πήρε μέτα βίας
γιατί του ζήτησα και σοκολάτα υγείας

Friday, September 14, 2007

Thursday, September 13, 2007

Ανοικτη επιστολη προς Τσουτσουνελα

Αξιότιμη παλιοπατσαβούρα,

τόσο καιρό ανεχόμουν τη συμπεριφορά σου και δεν έλεγα κάποια πράγματα για να μη σε πληγώσω, γιατί σε θεωρούσα φίλη. Τώρα όμως που αποδείχτηκε ότι είσαι φίδι κολοβό, έχω να σου πω τα εξής:

1) Είσαι τόσο καιρό στην Αμερική και δεν έχεις μάθει ούτε τα βασικά Αγγλικά. Και όχι, δε λέγεται pipen ο πεοθηλασμός στα Αγγλικά. Και ο τύπος στο λεωφορείο που ήθελε να κατέβει, αλλά εσύ είχες τουρλώσει τον κώλο σου και δε μπορούσε να περάσει, δε σου είπε στα ελληνικά "θα σε σκίσω", excuse me σου είπε για να περάσει ο δόλιος ο παγιδευμένος...

2) Και καλά τα Αγγλικά, πες είναι ξένη γλώσσα. Τα ελληνικά σου όμως? Δεν υπάρχει η έκφραση "Πόθεν αίσχος" που αναφωνείς όταν και καλά θες να δείξεις ότι κάτι είναι απαράδεκτο (όπως πχ να μαχαιρώνεις πισώπλατα τους φίλους σου)

3) Δεν έχω καταλάβει γιατί αγοράζεις σερβιέτες. Είναι για να είσαι carefree?

4) Όταν τρως δύο κατσαρόλες μακαρόνια, και μετά νιώθεις φούσκωμα, ίσως (ίσως λέω) κάνεις λάθος που το μυαλό σου πάει πρώτα στην εγκυμοσύνη. Λόγω του ότι είναι αδύνατο αυτό από τη φύση (βλέπε και νούμερο 3).

5) Όταν βλέπεις ταινίες και δε καταλαβαίνεις τι λένε, προτού βάλεις τα γέλια για να δείξεις ότι καταλαβαίνεις, σιγουρέψου ότι είναι κωμωδία για να μη σου κάνουν παρατήρηση στον κινηματογράφο.

Αίσχος και ντροπή!

Συκιά

Πχιότητα

Tuesday, September 11, 2007

:-(



Λατρεμένοι αναγνώστες, έχω συγκλονιστεί….
Χθες το βράδυ είχα ανέβει στο διαμέρισμα της Τσουτσουνέλας (που από εδώ και εμπρός θα την αποκαλώ φίδι κολοβό) για να παίξουμε χαρτιά. Και πάνω που τα λέγαμε και γελούσαμε, παίρνει ξαφνικά σοβαρό ύφος και μου λέει ναζιάρικα “να μωρέ, ήθελα κάτι να σου πω, μη θυμώσεις, στο λέω γιατί με τη φιλία μας μπορούμε να τα λέμε όλα, και δε θέλω να σου λέω ψέματα, θέλω να είμαστε πάντα ειλικρινείς, και δε θα θυμώσεις, μου το υπόσχεσαι? να μωρέ, θυμάσαι όταν είχες πάει στη Γερμανία? Ε να, το δεύτερο βράδυ είχαμε μεθύσει με το Νώντα και κάναμε κάτι που δεν έπρεπε…”
“Τι κάνατε? Είδατε πάλι το DVD με τα στρουμφάκια?”
“Όχι μωρέ, να… επειδή είχε πιει πολύ και εγώ δηλαδή ήμουν λιώμα, και να… το, ξέρεις, το κάναμε, δηλαδή τόσο μεθυσμένοι ήμασταν που είχαμε το ακαταλόγιστο…”

Έμεινα με ανοικτό το στόμα. Σηκώθηκα και μέσα στον πανικό μου, της είπα “πάω να κλείσω το φούρνο και έρχομαι να μου τα πεις”, κατέβηκα στο δικό μου διαμέρισμα και δε ξαναβγήκα, ούτε αφού μου άφησε τρία μηνύματα στον τηλεφωνητή ούτε όταν χτυπούσε την πόρτα. (Και πρέπει η αμόρφωτη κάπου να έμαθε τη λέξη ακαταλόγιστο, γιατί σε κάθε μήνυμα επαναλάμβανε, θυμήσου, είχαμε το ακαταλόγιστο…) Δε θέλω να το ξαναδώ το φίδι το κολοβό, και δυστυχώς μένει και από επάνω μου το τσόκαρο. Με βλέπω να ψάχνω διαμέρισμα.

Το πρωί πριν πάω στη δουλειά χτύπησε το κουδούνι και ήταν ο Νώντας. Το φίδι το κολοβό του τα είχε προλάβει, γιατί όταν πίσω από την πόρτα του είπα, φύγε Νώντα, δε θέλω να σου μιλήσω, μου απάντησε “άσε με να σου εξηγήσω, εγώ δε φταίω στην ιστορία αυτή” Επέμενα να φύγει, εκείνος επέμενε “έλα άνοιξε την πόρτα” οπότε αναγκάστηκα να χρησιμοποιήσω τους δικούς του κωδικούς επικοινωνίας και του φώναξα “Νώντα, αν δε φύγεις τώρα, θα σου χώσω την πόρτα στο κώλο!” Και με αυτό, κατάλαβε και έφυγε. Κοίταξα από το ματάκι της πόρτας να δω αν θα ανέβαινε επάνω στο φίδι, αλλά τον είδα να κατεβαίνει προς την εξώπορτα της πολυκατοικίας.

Αίσχος και ντροπή!

Υ.Γ.1. Και με είχε προειδοποιήσει ο billzoukoulis σε κόμεντ του όταν ήμουν στη Γερμανία ότι κάτι τέτοιο θα συνέβαινε, αχ γιατί δε σε άκουσα!
Υ.Γ. 2. Θα κλειστώ σε μοναστήρι, αν ξέρετε κάποιο που να επιτρέπει ελευθερία στις ενδυματολογικές επιλογές, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μου.
Υ.Γ. 3. Σκέφτηκα προς στιγμήν να επικοινωνήσω με τον DJ Panos να του ξανασπάσει τη μύτη, αλλά δε το έκανα γιατί είμαι ανώτερος άνθρωπος.
Υ.Γ. 4. Τώρα είμαι πάλι single, αν δεν προκύψει arrangements με το μοναστήρι, παρακαλούνται hot άντρες να επικοινωνήσουν μαζί μου.

Monday, September 10, 2007

Οχι αλλο νινι


Τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης έχουν τις σωστές προτεραιότητες. Σου λέει, πρώτη είδηση ότι η Μπρίτνευ Σπηρς είχε το μαύρο της το χάλι στα μουσικά βραβεία, και δεύτερη είδηση ότι έφτασαν τους 3,700 οι νεκροί αμερικανοί στρατιώτες στο Ιράκ. Και δε λέω, η Μπρίτνεϊ όντως είχε το μαύρο της το χάλι (μπροστά της η οικογένεια Φλωρινιώτη και το Γωγουλίνι είναι υπόδειγμα φινέτσας και ταλέντου) αλλά δε ξέρω αν πρέπει να είναι και πρώτη είδηση σε κανάλια και εφημερίδες...
Ααα ξέχασα να πω ότι μετά το φιάσκο της εμφάνισης της πήγε πάλι για τρελά πάρτυ και μεθύσια και πάλι δε φορούσε βρακί και έτσι για μια ακόμη φορά μας έδειξε το νινι της.



Αρκετά όμως με την χοντρομπούτα γελαδάρισα! Η ελληνοαμερικάνα κυρία που σας ανέφερα χθες, η Mrs. Petrochilos με τα κόκινα μαλλιά, με πήρε σήμερα τηλέφωνο (σε μια στιγμή πατριωτισμού ανταλλάξαμε και τηλέφωνα) και μας κάλεσε τον Νώντα και εμένα για φαγητό σπίτι της το Σάββατο. Το οποίο είναι λίγο ύποπτο, δηλαδή γιατί μας κάλεσε? Ως τι? Ίσως να μας συμπάθησε λόγω τσαχπινιάς και μπρίου, δε ξέρω, αλλά ο Νώντας μου έβαλε ψύλλους στα αυτιά όταν μου είπε ότι μάλλον θα είναι καμιά τρελή και θέλει να μας ξεκοιλιάσει, και έχω κάποιους ενδοιασμούς τώρα....

Επιστρέφω στη δουλειά γιατί παραμονεύει και η στρίγγλα, σας αφήνω με τον Aric, παιδί με αρχές και πολύ ώριμο για την ηλικία του.....

Sunday, September 09, 2007

Politics

Εδώ στην ομογένεια δίνουν και παίρνουν οι πολιτικές συζητήσεις τώρα που πλησιάζουν οι εκλογές (αμάν να γίνουν να ησυχάσουμε)! Και σήμερα το πρωί πήγαμε για καφέ σε ελληνικό εστιατόριο και πάλι γινόταν συζήτηση μεγάλη για την Ελλάδα και τα στραβά των Ελλήνων. Και όταν μια Ελληνοαμερικάνα κυρία με κόκινο μαλλί φώναξε "στην Ελλάδα δε σέβονται τους θεσμούς" ήθελα να σηκωθώ και να της πω, "πέστα χρυσόστομη, κυρία Petrochilos!!!" Γιατί αυτό το έχω βιώσει προσωπικά! Όταν είχα κατέβει στην Ελλάδα πέρσι τα Χριστούγεννα είχα γνωρίσει έναν κύριο σε ένα πάρτυ φίλων ο οποίος μετά με κάλεσε να πάμε στο διαμέρισμα του να μου δείξει πως να γράφεις με πολυτονικό στο κομπιούτερ. Και εκεί που καθίσαμε στον καναπέ και είχε βάλει μουσική και είχε ανάψει και μερικά κεριά, δε ξέρω πως έγινε και έπεσα στα γόνατα. Και εκεί που ξεκινώ να κάνω αυτό που ξέρω καλύτερα, ακούω ξαφνικά "ναι ναι καλά το πας, έλα τώρα πάρτο από επάνω, έλα βάλε και γλώσσα, έλα τώρα με πιο δύναμη..." Και φυσικά τα νεύρια μου τσατάλια. Γιατί χρυσό μου παιδί, δε σέβεσαι ότι είμαι καλλιτέχνης? Όταν πας στην όπερα και είναι η σοπράνο στη σκηνή, ανεβαίνεις και τις δίνεις οδηγίες "πάρτο τώρα πιο ψηλά, χαμήλωσε λίγο την ένταση..." Κάθεσαι και την ακούς. Και αν δε σου αρέσει, ή φεύγεις στη μέση της παράστασης ή περιμένεις να τελιώσει και την θάβεις μετά.
Έλεος δηλαδή με τις σκηνοθετικές παρεμβάσεις! Και να πεις ότι τις έκανε σε κανένα άπειρο! Τα έλεγε σε μένα, που όχι να το παινευτώ αλλά έχω διδακτορικό στην τέχνη αυτή, και δεν είναι τυχαίο που δυο συνεχόμενες χρονιές έχω βγει Μις Πίπα (2002 και 2003) σε ελληνικά καλλιστεία της περιφέρειας (και με την ευκαιρία να πω ένα μεγάλο μπράβο στην Τοπική Αυτοδιοίκηση για τις πρωτοβουλίες που παίρνει).

Άντε μετά να πάει μπροστά μια χώρα που δε σέβεται τους καλλιτέχνες!

Thursday, September 06, 2007

why

Χθες το απόγευμα έπρεπε να πάω στο σπίτι μιας συναδέλφου που γιόρταζε τα γενέθλια του γιού της ο οποίος είναι 1 χρονών, σε μια ηλικία δηλαδή που δεν έχει τις δικές του παρέες, οπότε πάνε στο πάρτυ ενήλικες που μιλάνε μωρουδιακά. Και τι δώρο να πας, πείτε μου δηλαδή λατρεμένοι αναγνώστες? Που ξέρω εγώ τι είναι κατάλληλο και τι ακατάλληλο ως παιχνίδι σε αυτές τις ηλικίες, και σου λένε, όχι αυτό το 1χρονο μπορεί να το καταπιεί, το 3χρονο δε κινδυνεύει, άσε που τώρα έγινε και το σκάνδαλο με τα παιχνίδια της Ματέλ που φτιάχνονταν στην Κίνα και είχαν επικίνδυνες χρωστικές ουσίες.
Σκέφτηκα να πάω για δώρο αυτό

αλλά δεν ήξερα πως θα το δεχτούν οι γονείς, οι οποίοι μου κάνουν λίγο ως φασίστες, οπότε θα ήταν ίσως καλύτερο αυτό
.
Αλλά τελικά μέσα στη βιασύνη δε προλάβαινα και τους πήγα έναν αρκούδο. Ετοιμάστηκα στα γρήγορα για να πάω και μέσα στο άγχος. Και δεν είχα και μια πρόχειρη μπρι(τ)ζόλα να φορέσω στο κεφάλι...

Για την μπλιαχ έκθεση της Julia Kissina με γυναίκες με μαλλί από κρέας, όπως το ονομάζει, δείτε εδώ/

Τι άλλα νέα? Α ναι, χθες που έγινε το ντιμπέιτ το έδειχναν σε ένα ελληνικό εστιατόριο μέσω δορυφορικής ΕΡΤ, αλλά ήταν την ώρα της δουλειάς και δε μπορούσα να πάω. Η Τσουτσουνέλα που πήγε μου είπε ότι δεν ήξερε τους μισούς από τους πολιτικούς (καλά αυτό δε λέει και πολλά, η Τσουτσουνέλα μέχρι προχτές νόμιζε ότι Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι η Γιάννα Δασκαλάκη Αγγελοπούλου) και την πήρε ο ύπνος μετά το πρώτο δεκάλεπτο. Βρήκα και εγώ ανταποκριτή να στείλω να με ενημερώσει....

Wednesday, September 05, 2007

Let's talk




Λατρεμένοι αναγνώστες, τα νεύρα μου είναι τσατάλια. Στη δουλειά η στρίγγλα είναι όπως γνωρίζετε μια στριμμένη στρίγγλα, πως αλλιώς να την περιγράψω δε ξέρω. Χθες στη δουλειά μια συνάδελφος της είπε ότι δε μπόρεσε να τελιώσει την αναφορά που της είχε ζητήσει, γιατί η αδελφή της ήταν στο νοσοκομείο, και η στρίγγλα της απάντησε, "ήξερα ότι δε μπορώ να βασιστώ πάνω σου, θα βάλω στο αρχείο αναφορά με προειδοποίηση, ώστε την επόμενη φορά να σε απολύσω." Τι καλή κυρία!

Τελιώνω τη δουλειά και τρέχω σε συνάντηση της ομογένειας-και θα μου πείτε, μυαλό δε βάζεις τι θες και μπλέκεις πάλι, και θα έχετε δίκιο απόλυτο, αλλά είναι που θέλω να βρίσκομαι κοντά στους λατρεμένους συμπατριώτες μου. Και πάω στη συνάντηση, όπου είχαν μαζευτεί Έλληνες φοιτητές από Ελλάδα, Ελληνοαμερικάνοι, νέοι, γέροι κλπ., ένα σωρό άνθρωποι (εκτός από ανθρώπους είχαν έρθει και ο Νώντας και η Τσουτσουνέλα, οι φίλοι μου τα ζώα χαχαχαχαχαχαχαχα).
Τέλος πάντων, η συνάντηση ήταν κάτι μεταξύ πάρτυ και καφές μετά από κηδεία. Στην αρχή ήταν όλα ήρεμα, πως μπήκε το φθινόπωρο, πότε θα αλλάξει ο καιρός κλπ. Αλλά μετά από λίγο η συζήτηση έφτασε στα πολιτικά, και εκεί έγινε το έλα να δεις. Χαμός! Ευτυχώς δεν έπεσε ξύλο, (και ο Νώντας δεν έφαγε καμιά μπουνιά στη μύτη) αλλά είχαν φτάσει σε σημείο διάφοροι να ουρλιάζουν τόσο που έλεγες ότι θα τους πεταχτούν τα μάτια έξω. Τα δε επιχειρήματα που ακούγονταν ήταν απιστεύτου! Ένας κύριος ομογενής ούρλιαζε ότι είναι σημαντικό να βγει ο Παπανδρέου στις εκλογές γιατί έχει και Αμερικανική υπηκοότητα, οπότε θα είναι πολύ σημαντικό για τη σχέση μας με την Αμερική και την ομογένεια να είναι ο πρωθυπουργός με διπλή υπηκοότητα και αναθρεμένος στην Αμερική! Ένας άλλος κύριος ούρλιαζε για τον Λαλιώτη που έχει αγοράσει τη μισή Ελλάδα. Ένας άλλος πάλι κύριος με έντονη τριχοφυία, που αποδείχτηκε όμως ότι ήταν κυρία (τουλάχιστον τη φωνάζανε μετά Ελένη, οπότε.....) ούρλιαζε κάτι για τον εμφύλιο και η Τσουτσουνέλα ορκίζεται ότι της μετακινήθηκε η μασέλα και την έσπρωξε με τη γλώσσα της για να επανατοποθετηθεί. Φυσικά, όπως και σε κάθε εκδήλωση που παίρνω μαζί μου τους φίλους μου τα ζώα γίναμε πάλι ρεζίλι, όταν η Τσουτσουνέλα τοποθετήθηκε πολιτικά με το στέιτμεντ "πάντως παιδιά, η Λιάνη κρατιέται σχετικά καλά, αν σκεφτείς ότι ο γιος της ο Γιωργάκης είναι πια τόσο μεγάλος" αλλά και ο Νώντας ο οποίος εξήγησε στους παρευρισκόμενους ότι υπάρχει σχέδιο των Αμερικάνων να έχουν την Ελλάδα στο χέρι τους για να εκμεταλλεύονται το ελαιόλαδο!

Tuesday, September 04, 2007

Προξενιο - Part 1

Υποσχέθηκα στον γλυκό x-oyranoyli να του κάνω προξενιό εδώ στην Αμερική, μια και δέχτηκε να ξενιτευτεί και να κάνει ένα καινούργιο ξεκίνημα εδώ στη παγωμένη ξενιτιά, στη χώρα των φονιάδων των λαών (τέτοια λέω και θα αλλάξει πάλι γνώμη). Και στρώθηκα αμέσως στη δουλειά.

Και ξεκινώ με τον Έρνι. Ο Έρνι είναι 26 χρονών και όπως βλέπεις στη φωτό όπου κρατάει και το λέλουδο, είναι ευαίσθητος και ρομαντικός. Ασχολείται ερασιτεχνικά με την μουσική και δουλεύει σε βιβλιοπωλείο. Του αρέσουν τα ταξίδια και χάρηκε πολύ με την ιδέα προξενιού με Έλληνα, καθώς απ’ότι λέει, θέλει να πάει με την κιθάρα του σε όλα τα νησιά του Αιγαίου.
Potential problems: Οικονομικά δεν τον λες εφοπλιστή, συγκατοικεί με άλλα τέσσερα άτομα σε ένα ετοιμόροπο σπίτι. Επίσης, κάθε δεύτερη λέξη που βγαίνει από το στόμα του είναι dude, και μετά από λίγο σου κάνει τα νεύρα κρόσια αυτή η κατάσταση, αλλά αυτό βέβαια αν θες να κάνεις συζητήσεις μαζί του, που δεν είναι και απαραίτητο.




Συνεχίζουμε με τον Κρίστιαν. Ο Κρίστιαν δουλεύει στο δημαρχείο αλλά τα Σαββατοκύριακα δουλεύει εθελοντής για την Greenpeace, και μοιράζει φυλλάδια στους δρόμους, όπου και τον γνώρισα. Είναι μέσα στην καλή χαρά και έχει και χιούμορ (αν μπορούμε να ονομάσουμε χιούμορ το ότι ταβλιάστηκε πάνω στο βρώμικο πεζοδρόμιο για τις ανάγκες της φωτογράφισης). Επίσης είναι χορτοφάγος.



Τώρα x-oyranouli, αν θες κάτι σε πιο μελαχροινό, δεν έχω καθόλου αυτή τη στιγμή, αλλά θα φέρω τέλος του μήνα. Επίσης σε πιο ώριμο τα έχω δώσει όλα, αλλά θα φέρω πάλι Οκτώβριο. Πες μου αν ενδιαφέρεσαι για ομογενή, έχω κάτι σε ομογενή.

Monday, September 03, 2007

Intervention

Τον καιρό που τα είχα με τον Πρόβατο (τα δύσκολα εκείνα χρόνια) , με απασχολούσε πολύ το μεγάλο πρόβλημα του Πρόβατου, ο αρρωστημένος θαυμασμός του για την Μπρίτνευ Σπηρς. Και ναι μεν ο λαός μας λέει, δέξου τον επιβήτορα σου με τα ελατώματα του, αλλά δεν είναι δυνατόν εγώ, ένας άνθρωπος της πχιότητας και της διανόησης, να κυκλοφορώ με το θαυμαστή μιας βλάχας ατάλαντης χοντρομπούτας αγελαδάρισας. Και ο Πρόβατος δε περιοριζόταν σε ένα κρυφό πάθος, να έχει δηλαδή κάτω από το στρώμα κρυμένες κάποιες αφίσες της, αλλά είχε και το θράσος να διατυμπανίζει τον θαυμασμό του όπου πηγαίναμε, και να τραγουδάει μέσα στο λεωφορείο Oops I did it again, I am not that innocent.




Ο πόνος μου ήταν μεγάλος και επειδή ήθελα να γίνει καλά ο προβατούκος και να θεραπευτεί από αυτή την ανώμαλη του έλξη, φώναξα τη φίλη μου την Κατερίνα η οποία σα καλή φίλη ήρθε από τη Σουηδία ειδικά για να βοηθήσει, και το Παυλούκο και τον blueprintsouli για να κάνουμε ένα intervention, όπως το λέμε εδώ στο Αμέρικα, όπου μαζεύονται φίλοι και συγγενείς και λένε στον αλκοολικό, ναρκομανή κλπ ότι έχει πρόβλημα και δε θα το ανεχτούν άλλο. Έτσι λοιπόν μαζευτήκαμε ένα απόγευμα όλοι και περιμέναμε τον Πρόβατο να γυρίσει από τη δουλειά. Ακούσαμε τα κλειδιά στην εξώπορτα και τον Πρόβατο να τραγουδάει Hit me baby one more time. Μόλις μπήκε μέσα τα έχασε που μας είδε όλους μαζεμένους, αλλά πίστεψε ότι είχαμε μαζευτεί για μπιρίμπα. Κάθισε στον καναπέ και τον πλησίασα. Πρόβατε, του είπα, έχεις πρόβλημα, έχεις κόλλημα με την Μπρίτνευ τη βλαχάρα. Ένας ένας του είπαμε όλοι πως το άρρωστο πάθος του μας έθλιβε. Όλοι μίλησαν εκτός από το κηπουρό το Χασάν ο οποίος είχε έρθει και αυτός γιατί είναι μπρατσάς και θέλαμε να κάθεται μπροστά στην πόρτα σε περίπτωση που ο Πρόβατος έκανε απόπειρα φυγής.
Και όντως, καθώς του εξηγούσαμε πως η εμμονή του με την Μπρίτνευ μας ντρόπιαζε όλους, σηκώθηκε να το σκάσει όχι από την πόρτα αλλά από τη βεράντα. Ευτυχώς τη τελευταία στιγμή ο Παύλος τον έπιασε από τον αστράγαλο και τον έσυρε πάλι μέσα.
“Άκου Πρόβατε, έχουμε κανονίσει να πας σε Κέντρο Απεξάρτησης Ανωμαλιών και όχι όποιο όποιο, αλλά αυτό της φίλης μου της Τούλας της Κουλουμπή στις Κουκουβάουνες.” του είπα με μάτια βουρκωμένα! Ο Πρόβατος έσκυψε το κεφάλι, απλά ψέλισε ΟΚ, και ο Χασάν έκανε νόημα στους τρεις θεραπευτές με τις λευκές στολές να βγουν από την κουζίνα και να πάρουν τον Πρόβατο με συνοπτικές διαδικασίες. “Μη!” φώναξα, “που τον πάτε! Έφτιαξα γεμιστά σήμερα και σου έβαλα σε ένα τάπερ να πάρεις μαζί σου.” Όταν είδα να τον βάζουν στο αυτοκίνητο, έβαλα τα κλάματα, γνωρίζοντας όμως ότι αυτό γινόταν για το καλό του.
Το ίδιο βράδυ ο Παύλος, ο blueprintsoulis, η Κατερίνα, ο Χασάν και εγώ πήγαμε στα μπουζούκια. Και μη φανταστείτε ότι ήμασταν σε διάθεση να γιορτάσουμε, απλά πήγαμε γιατί ήταν ο πόνος μας βουβός. Και εγώ φορούσα κάτω από το ροζ παντελόνι μου ένα μαύρο στρινγκάκι για να δείξω το πένθος μου. Στο κέντρο που πήγαμε γινόταν χαμός από τον κόσμο και δεν είχε αρκετά καθίσματα, οπότε αναγκάστηκα να κάτσω στα γόνατα του Χασάν. Και εκεί που σπάγαμε τα πιάτα από τη θλίψη μας, χτύπησε το κινητό μου (το είχα σε δόνηση και αρχικά νόμιζα ότι ο Χασάν παρεκτρεπόταν). Ήταν η φίλη μου η Τούλα η Κουλουμπή η οποία σχεδόν κλαίγοντας μου ανακοίνωσε ότι ο Πρόβατος το είχε σκάσει από το ίδρυμα. Ποτέ δεν αποτοξινώθηκε.

Και τώρα, χρόνια μετά, διαβάζω πάλι στο μπλογκ του τα σχόλια του για την Μπρίτνευ και στεναχωριέμαι (μέχρι και οι μάνατζερ της και οι θαυμαστές της στην Αμερική την έχουν παρατήσει και μόνο ο Πρόβατος συνεχίζει με το αρρωστημένο του πάθος). Και λυπάμαι πολύ που δεν πέτυχε το αρχικό intervention. Αλλά σε ανύποπτο χρόνο θα παρουσιαστούμε μπροστά του γιατί θέλουμε το καλό του και θα τον βοηθήσουμε να πολεμήσει αυτό το άρρωστο πάθος.

Sunday, September 02, 2007

He works hard for his money

Αφού η Τανίλα επέμενε να σας πω, λατρεμένοι αναγνώστες, για τη δουλειά του Νώντα, εγώ δε θα της χαλάσω χατίρι. Ο Νώντας λοιπόν ήρθε στην Αμερική με τουριστική βίζα αρχικά και δεν επιτρεπόταν να πιάσει δουλειά, περίμενε όμως για χορηγία από συγγενικό πρόσωπο, και συγκεκριμένα τον ξάδελφο με το ακριβό ρολόι. Τέλος πάντων, το θέμα μας δεν είναι η μεταναστευτική πολιτική της Αμερικής αλλά το γεγονός ότι ο Νώντας τώρα μπορεί να πιάσει δουλειά (και πριν καθόταν λόγω νομοθεσίας, όχι επειδή είναι τεμπέλης) και πριν λίγες μέρες άρχισε να δουλεύει....... παγωτατζής! Συγκεκριμένα έπιασε δουλειά στα Coldstone Creamery, δε ξέρω αν υπάρχουν αυτά στην Ελλάδα, είναι αλυσίδα, όπου διαλέγεις τις γεύσεις και τα άλλα συστατικά (κέικ, μπισκότα, σιρόπια, φουντούκια κλπ) και στα φτιάχνουν μπροστά σου (τα βάζουν όλα σε ένα μεταλλικό πάγκο και τα ανακατεύουν με σπάτουλες). Οι υπάλληλοι φοράνε ωραίες στολές (δες φώτο, δεν είναι ο Νώντας στη φωτο).



Το ωραιότερο όμως είναι ότι έχουν μια γυάλα και κάθε φορά που κάποιος ρίχνει φιλοδώρημα, οι υπάλληλοι αρχίζουν να τραγουδάνε (μη φανταστείς το "Είμαι αετός χωρίς φτερά", κάτι αμερικανιές τραγουδάνε του στυλ Welcome to Coldstone ή We are family). Έχει πολύ πλάκα ο Νωντούλης με τη στολή και κυρίως επειδή δε ξέρει καλά Αγγλικά και έχει λίγη υπομονή για αναποφάσιστους πελάτες που κοιτάνε τα παγωτά για πολλή ώρα και δεν αποφασίζουν τι θέλουν. Πήγα με την Τσουτσουνέλα την πρώτη μέρα που έπιασε δουλειά, και ρίξαμε και φιλοδώρημα στη γυάλα, και ενώ οι υπόλοιποι συνάδελφοι το έριξαν στο τραγούδι, ο Νώντας μας βλαστημούσε και απειλούσε ότι θα μας βάλει τα βαρέλια με τα παγωτά στον κ**λο.... Φοβάμαι όμως ότι δε κάνει καριέρα εκεί ο Νώντας. Την ημέρα που πήγα, ήταν μπροστά μας μια μεσήλικη κυρία και διεξήχθη ο εξής διάλογος.
Νώντας: Welcome to Coldstone, what would you like?
Μεσ. Κυρία: Uhm, let me see.... uhmmm
(περνάνε δυο λεπτά)
Νώντας: Welcome to Coldstone, what would you like μωρή φακλάνα
Μεσ. Κυρία: It is so difficult to decide, uhm I'll have the strawberry cheesecake with...
Ο Νώντας αρχίζει κιόλας να το φτιάχνει χωρίς να τη ρωτήσει τι μέγεθος θέλει, ή τι άλλα συστατικά
Η κυρία συνεχίζει μονόλογο: Add cherries and cookies, uhm no, i think i like some caramel
Ο Νώντας τη γράφει, φτιάχνει το δικό του, της το δίνει και της λέει
"Five dollars. Very good, pay and eat!"
Η κυρία τα έχει χάσει, "but I wanted some caramel too, and a bigger size"
Ο Νώντας πάλι της κάνει και παρατήρηση "No caramel, with cheesecake, are you crazy? If you eat, you fat."
Ο μάνατζερ φώναξε τον Νώντα να του μιλήσει πριβέ στο γραφείο (είναι για τρεις εβδομάδες υπό επιτήρηση και εκπαίδευση). Αυτά ήταν την πρώτη μέρα, μετά δε ξέρω πως πήγαν τα πράγματα γιατί ο Νώντας μας απαγόρεψε να ξαναπάμε.....