Shopping and Fucking

Σήμερα η μέρα ξεκίνησε με λιακάδα, μετά άρχισε να βρέχει και τελικά να χιονίζει. Είναι και αυτό μέσα στα ατού του να ζεις στην πολιτεία της Αμερικής στην οποία βρίσκομαι. Έχει φυσικά και άλλα πολλά πλεονεκτήματα η ξενιτιά, όπως πχ ότι περνάς δέκα ώρες σε ένα τεράστιο αγοραστικό κέντρο ψάχνοντας να βρείς ένα έξυπνο δώρο για φίλο που έχει γενέθλια αύριο. Και πάω εγώ να κάνω τα ψώνια μου ως άλλη Γιάννα Δασκαλάκη Αγγελοπούλου, με ταγιέρ και γόβα στιλέτο (by the way, thanks Damsel for the Manolo link)και βρίσκω τον εαυτό μου ανάμεσα σε εκατοντάδες στρουμπουλούς γελαδάρηδες να ψωνίζουν με το κιλό, στο ένα χέρι οι σακούλες με ψώνια και στο άλλο το χάρμπουργκερ, οι πατάτες και το βαρέλι Starbucks frappucino moccachino skim milk. Και όλες οι κυρίες με τα παπούτσια του τένις και make-up και κοσμήματα. Που πας κυρά μου έτσι ντυμένη, σε βγάλανε άρον άρον από το γήπεδο και σε βάψανε και σε βάλανε να ψωνίσεις; Άσε τις ατέλιωτες ουρές στον multiplex κινηματογράφο που βρίσκεται μέσα στο τεράστιο αγοραστικό κέντρο-πολιτεία. Για ταινία ήρθατε ή για το τελευταίο συσσίτιο εν καιρώ πολέμου. Και φυσικά δε μιλάμε για αναμονή για ταινία του Κουστουρίτσα, μιλάμε για ταινία με αυτοκίνητα που τρέχουν, εκρήξεις και λοιπές σαχλαμάρες. Και δε μου φτάνανε όλα αυτά, γυρνάω σπίτι και έχω μήνυμα στο τηλεφωνητή από το τσοντοσκηνοθέτη, να πάμε για ποτό λέει. Έχω κάνει πολλές θυσίες για την έβδομη τέχνη, αλλά έχω και τα όρια μου. Έρχομαι το Πάσχα Ελλάδα, αρχίστε να σοθβλίζετε αρνιά από τώρα.