Ως γνωστόν, είμαι η ποιήτρια που τολμά να γράψει για τα μέρη του σώματος που άλλοι καλλιτέχνες δεν τόλμησαν να εξυψώσουν. Έτσι μετά από το ποίημα μου για τη μασχάλη, που μου ζητήθηκε και για Γιουροβίζιον (το θέλει η Ελλάδα για τη συμμετοχή μας το 2006 αλλά προσφορά έχω δεχτεί και από Ιρλανδία να παίξει σε μετάφραση) και για Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσαλλονίκης (που αναβιώνεται), ήρθε η ώρα να εξυμνήσω την πατούσα με το νέο μου ποίημα.
Μη με ρωτάς αν είμαι μια θεούσα
όταν πηγαίνω να σου γλείψω την πατούσα
Είμαι ευαίσθητη και με πολλές ανησυχίες
αλλά τα πόδια σου μου φέρνουν αϋπνίες.
Δεν είναι που άφησα τον άντρα μου για σένα
και γράφω το όνομα σου πάνω μου με χένα
Είναι που θα'θελα να ήσουν σαρανταποδαρούσα
για να σου γλείφω κάθε μέρα άλλη πατούσα.
Τι και αν με ώθησες απότομα και στη παρανομία
και με έκανες να γίνω μια τσούλα με τη βία
Κλαίω και οδύρομαι τα βράδια, πόρνη ούσα
παρηγοριά μου μόνο να σου γλείφω τη πατούσα.
Αφιερωμένο στο Νανάκο.
6 comments:
Υποκλίνομαι μπροστά στην άψογη στιχοπλοκία σου, sikia. Για την ακρίβεια:
Μ' αυτό το ποίμα στο μυαλό παραπατούσα
κατευθυνόμενη προς την οδό Πατούσα.
(Υπάρχει.)
Συκιά, επίτρεψέ μου, έχεις υποπέσει σε ένα σημειολογικό, θα έλεγα, ατόπημα... Είπες πως θα εξυμνούσες την πατούσα, αλλά το ποίημά σου εξύμνησε τελικά τον/την ποδολάγνο... Έχει διαφορά το ένα με το άλλο, όλα κι όλα...
Να σαι καλά, όμως, μας έκανες πάλι να ευθυμήσουμε!
@l esprit de l escalier: LOL
Έχεις δίκιο, το ποίημα εξυμνεί τον δύσκολο δρόμο που διάλεξε μια ποδολάγνα. Γιατί η κοινωνία είναι σκληρή απέναντι στους ποδολάγνους.
Τέλειο το δίστιχο l'esprit de l'escalier, καλέ που είναι η οδός Πατούσα να πάω να βγάλω καμιά φωτογραφία
Η οδός Πατούσα καταλήγει στη μία πλευρά της πλατείας Κάνιγγος. Αν δηλαδή η οδός Πατούσα ήταν πόδι, η πλατεία Κάνιγγος θα ήταν η πατούσα.
Να συμπληρώσω, ένα τραγικό τέλος για τον ποδολάγνο?
Εκεί που ήταν έτοιμος
την πατούσα να δαγκώσει
το πόδι της τινάχτηκε λοξά
και του πήρε κόντρα-φάλτσα
ένα απο τα αχαμνά..
Μετά ο τύπος πήγε να ξαπλώσει
γιατί ο πόνος
τον είχε λιώσει..
και έμειναν οι πατούσες μόνες
να λιγώνουν
την τύχη τους τη μαύρη
να μουτζώνουν
Συγκινήθηκα, από 'δω και πέρα θα βλέπω με άλλο μάτι την πατούσα μου.
"Thanks to Sikia's book: 'Feet, a path to heaven', my life's changed to the best! Thanks Sikia for this wonderful book!" –Random reader, Greece
Post a Comment