Γύρισα πίσω στη δουλειά και δεν έχω καμία όρεξη. Βαριέμαι, και έχω πάθει κατάθλιψη. Μου λείπει η Ελλάδα. Οι συνάδελφοι μου με κάνουν να θέλω να κόψω τις γλέβες μου. Αλλά κατά τα άλλα καλά.
Θα βγω απόψε με τον Έλληνα εστιάτορα για φαγητό.
Έλειψα, βλέπετε, στους θαυμαστές μου και πρέπει να τους ξανασυναντήσω όλους γιατί έχουν αρχίσει και παραπονιούνται. Στο τρένο χτες ένας μου έδωσε τη κάρτα του με το τηλέφωνο του, αλλά δεν ήταν για πονηρό, Μορμόνος ήτανε και ήθελε να κάνει προσυλητισμό- αλλά που ξέρεις μπορεί να ήθελε και κάτι παραπάνω. Καλά οι Μορμόνοι δε πίνουν καφέ και κοκα κόλες γιατί η καφεϊνη λέει είναι εθιστική ουσία και αλιώνει τη σκέψη. Έλεος. Είχα και μια γνωστή παλαιότερα που ήτανε Μορμόνα και ήτανε πολύ τσόκαρο.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
περιμένουμε με αγωνία ζουμερές καλοκαιρινές ιστορίες :)
Επειδη δεν θυμαμαι καλα, ο Ελληνας εστιατορας ειναι ο προικισμενος ή λαθος κανω;;
Γουελκαμ χομ!! ;)
συμπέρασμα: οι Μορμόνοι είναι κατά βάση οπαδοί τς ομοιοπαθητικής.
κορρέκτ;
σκατά προσυλητισμός δηλαδή.
φιλί
Post a Comment