Ψηνόμαστε στη ζέστη. Φέτος γίνονται εδώ στο Chicago τα gay games. Παρά την αφόρητη ζέστη έχω πάει μέχρι στιγμής σε δύο εκδηλώσεις και ανυπομονώ να πάω και στον Μαραθώνιο (δηλαδή στο τέρμα να περιμένω με μπουκαλάκι νερό και καπελάκι, όχι να τρέχω δέκα ώρες μέσα στο λιοπύρι, μη τρελαθούμε).
Χτες πήγα σε ένα πάρτυ στο οποίο συμμετείχαν πολλοί αθλητές-γνώρισα μία λεσβία δισκοβόλο Ελληνικής καταγωγής. Σε κάποια στιγμή άρχισε και συζήτηση για όσα γίνονται στη Μέση Ανατολή και ήταν φανερό πόσο διαφορετικές ήταν οι απόψεις και πόσο πάθος είχαν όλες οι πλευρές (και δικαιολογημένα). Άρχισε ένας κύριος να μας αναλύει ότι βιώνουμε τις αρχές του τρίτου παγκόσμιου πολέμου. Γύρισα σπίτι, άνοιξα το αιρ κοντίσιον και πήρα αγκαλιά τον Μπάμπη μου με την ελπίδα την άλλη μέρα να έχουν φτιάξει όλα, αλλά δυστυχώς....
3 comments:
αχ βρε συκιά μου κι εγώ έχω αρχίσει να το ξανασκέφτομαι με τα τρία παιδιά που θέλω, σε τί κόσμο να τα φέρω!!
Πέστο ψέματα γλυκειά μου...
Αλλά τα παιδάκια είναι χαρά και ευτυχία!!! Να τα κάνεις και τα τρία!!
Αφού είναι Λεσβία, ελληνικής καταγωγής θα ήτανε! (χοχοχοχο!)
Post a Comment