Στα περισσότερα καφενεία εδώ στην παγωμένη ξενιτιά, όταν έχεις πιει τον καφέ σου, μετά εσύ μαζεύεις τα φλιτζάνια και τα πιάτα σου και τα πας σε ένα πάγκο (δηλαδή δε τα αφήνεις να καθαρίσει το τραπέζι το γκαρσόνι μια και δεν υπάρχει γκαρσόνι να τριγυρνάει, καθώς και το καφέ σου εσύ πας και τον παίρνεις). Βγήκαμε λοιπόν για καφέ με το Νώντα και καθήσαμε για ώρα, οπότε όταν ήρθε η ώρα να φύγουμε, είχαμε μαζέψει πολλά πιάτα και φλιτζάνια. Έτσι άρχισα να τα μαζεύω και όταν είπα στο Νώντα να πάρει και εκείνος μερικά πιάτα, μου είπε «άσε μωρέ τώρα, σιγά μη τους τα πλύνουμε κιόλας, άντε να μη τους τα χώσω στον κώλο». «Βρε Νώντα μου, αφού εδώ το συνηθίζουν, ας τα μαζέψουμε» του απάντησα με γλύκα στη φωνή, όχι τίποτε άλλο αλλά τόσα πιάτα και τις μεγάλες κούπες άμα τους τα έχωνε θα είχαμε τρεχάματα. Και μου λέει «Μου θυμίζεις όταν ήμουν μικρός και αν δε μάζευα το δωμάτιο μου, η μάνα μου μου έβαζε μανταλάκια στα δάχτυλα μου και έπρεπε να περνάω όλη την μέρα έτσι, και καταλαβαίνεις, δε μπορούσες να παίξεις μπάλα, ούτε ένα ποτήρι νερό δε μπορούσες να πιεις, σου πέφταν όλα...»
Παρακαλώ? Η εικόνα του μικρού Νώντα ως Edward Scissorhands να προσπαθεί να πιει νερό και να του γλυστράει το ποτήρι, μου έφερνε δάκρυα στα μάτια. Τι του έκανε η Τούρκα μάνα (βασικά δεν ήταν Τουρκάλα, απλά χρησιμοποιώ ρατσιστικές φράσεις και στερεότυπα). Κάθε φορά που μου λέει κάτι από τα παλιά με κουφαίνει αυτός ο άνθρωπος...Μήπως λοιπόν το μυστικό γιατί φοράει μονίμως λευκές κάλτσες, κρύβεται στο σκοτεινό παρελθόν του?
5 comments:
Χωρίς να είμαι κάτοχος ενός Degree of Psychology και χωρίς έχω εντοπίσει στο γενεαλογικό μου δέντρο, καμία παραφυάδα που να φτάνει ως τις μέρες του Σιγκιμούνδου και αν μου επιτρέπεις να κάνω μία μπακαλίστικη διάγνωση για τα παιδικά βιώματα του Νώντα, θα έλεγα ότι ουδεμία σχέση μπορώ να αναγνωρίσω μεταξύ της δημιουργικής (κακά τα ψέματα, πρέπει να της το αναγνωρίσουμε αυτό!) τιμωρίας που επέβαλλε η Mummy Dearest του Νώντα, στον γιόκα της και στη λεκτική μανία του Νώντα, για την τοποθέτηση οποιουδήποτε αντικειμένου σε διάφορους πρωκτούς!
Θα μου ήταν απολύτως φυσικό να δικαιολογήσω μία απέχθεια του Νώντα σε μανό χρώματος μοβ, μπλαβί, navy blue, blue black και φυσικά μαύρο, αφού φαντάζομαι αυτές τις αποχρώσεις θα έπαιρναν τα νύχια του, μετά από το κινέζικο βασανιστήριο με τα μανταλάκια!
Επίσης θα μου ήταν απολύτως κατανοητό να εντοπίζεις έναν αδιόρατο φόβο στα μάτια του Νώντα, όποτε η συζήτηση μεταφερόταν σε μανταλάκια, μπουγάδα, σχοινί μπουγάδας, πλυσταριό και όλα τα συνειρμικά που θα μπορούσαν να του θυμίζουν την τιμωρία της Mummy Dearest!
Οπότε θα σου πρότεινα να ψάξεις σε άλλα σκοτεινά σημεία του παρελθόντος του, την πηγή των ψυχώσεών του!
Ααα και κάτι τελευταίο…δε νομίζω οι άσπρες κάλτσες του Νώντα να σχετίζονται με αυτό του το τραύμα, εκτός και αν κατά τη διάρκεια της τιμωρίας, η Mummy Dearest ξέμενε από μανταλάκια και ο Νώντας φορούσε τις υγρές, άσπρες του κάλτσες μέχρι να στεγνώσουν!
P.S: Sorry για το «σεντόνι» αλλά άμα είναι να κάνουμε διάγνωση (έστω και μπακαλίστικη!) να την κάνουμε σωστά, όχι πασαλείμματα!
χαχαχαχαχαχαχαχ αυτό ξεπερνάει σε ευρηματικότητα μέχρι και το μπαμπά ενός φίλου μου που όποτε έκανε αταξίες τον ανέβαζε πάνω στο ψυγείο και τον άφηνε εκεί πάνω με τις ώρες! Μάλλον δεν πρέπει να κάνω παιδιά....
καλά να πάθεις. άφησες τον καλύτερο εραστή στο σύμπαν (εμένανε) που σε είχε στα ώπα ώπα (εγώ) που σου αγόραζε γούνες και κοσμήματα (εγώ) που το sex ήταν τέλειο (εμένανε) και έμπλεξες με τον ψυχανομαλάκια!
εκεί, να μάθεις! ΧΑΧΑ!
ξέχασα να πω ασταδγιάλα!
goulitsa μου, είσαι σοφός!! Έχεις κληρονομικό χάρισμα. Από εδώ και πέρα είσαι ο προσωπικός μου ψυχολόγος και σύμβουλος.
dastardly α πα πα, πάνω στο ψυγείο, και αυτό απαράδεκτο! Τι τραβάνε και τα παιδάκια!
ποταπό πρόβατο, γούνες και κοσμήματα??? Τα μόνα δώρα που μου έκανες ήταν κάτι τσιχλόφουσκες και κρουασάν με γέμιση κεράσι (ληγμένα). Τι μου τα θύμισες τώρα και θα κλάψψ πάλι.... Που δέκα χρόνια σχέσης δεν μου έκανες ένα δώρο της προκοπής. Άκου γούνα!! Άκου κοσμήματα! Ντροπή!
Post a Comment