Neighbors

Πέρασα όλο το Σαββατοκύριακο με οικοκυρικά, πλυντήρια, σιδερώματα, σκουπίσματα. Και εκεί που είχα πέσει στα γόνατα και σφουγγάριζα τα πατώματα, χτύπησε το κουδούνι. Είχα μια κρυφή ελπίδα ότι θα ήταν ένας καυτός ταχυδρόμος και καθώς θα έμπαινε μέσα με το πακέτο του (το πιάσατε το υπονοούμενο ε?) θα καταλήγαμε να κάνουμε κολασμένο σεξ στο πάτωμα δίπλα στον κουβά με το απορρυπαντικό. Αντ'αυτού όμως ήταν δύο Μορμόνοι. Δεν εγκατέλειψα την ελπίδα διότι η Τσουτσουνέλα μου είχε πει ότι μια φορά της την έπεσε ένας πολύ χοτ προσηλυτιστής αλλά δεν κατάλαβε ποια θρησκεία εκπροσωπούσε. Δυστυχώς όμως οι δικοί μου δεν ήταν χοτ, και επιπλέον ήταν άκρως εκνευριστικοί. Μιλούσαν ακατάπαυστα. είχαν και φυλλάδια μαζί τους. Εγώ φυσικά δε τους είχα βάλει μέσα, και τα λέγανε στο διάδρομο. Και ο μόνος λόγος που σας λέω για τα Μορμονάκια, είναι ότι εκεί που λέγανε τα δικά τους και σκεφτόμουν πως να τους κλείσω την πόρτα καταμούτρως χωρίς να τους προσβάλω, βλέπω την πόρτα απέναντι να ανοίγει και να βγαίνει ένας σούπερ χοτ κύριος! Έχω χοτ γείτονα και δε το ήξερα! Και χρειάστηκαν να έρθουν οι Μορμόνοι για να τον γνωρίσω. Μάλιστα πρόλαβα και του χαμογέλασα καθώς έμπαινε στο ανσασέρ και εκείνος ανταπέδωσε το χαμόγελο! I am in love. Όταν έφυγε, έδιωξα κακήν κακώς τους Μορμόνους για να μπορέσω να καταστρώσω σχέδιο γνωριμίας. Λέω να του πάω ένα κέικ για να γνωριστούμε οι γείτονες.

Meanwhile, η Νόνικα Γαληνέα δήλωσε στο Βήμα ότι τη διαφύλαξε στη ζωή της ο φόβος του γελοίου. Γιαυτό και στη φωτό βλέπετε ότι δεν μας βγαίνει πάντα σε καλό να νικάμε τους φόβους μας.



Lets play the piñata!