Διαβάζω όλα αυτά που γράφονται για την ανωνυμία των μπλόγκερς και σχετικό άρθρο που αποκαλούσε με λίγα λόγια θρασείς ή δειλούς τους ανώνουμους μπλόγκερς. Και διάβασα και τις απαντήσεις και τα σχόλια, πχ. εδώ . Μου είναι λίγο δύσκολο να παρακολουθήσω το επιχείρημα της εφημερίδας.
1) Το γεγονός ότι χρησιμοποιεί κάποιος ένα ψευδώνυμο ή user name δε σημαίνει ότι κρύβεται πίσω από την ανωνυμία. Δηλαδή ο ΚΥΡ ή ο Αρκάς που κάνει τις γελοιογραφείες είναι ανώνυμοι επειδή δε χρησιμοποιούν το όνομα της ταυτότητας τους? Στο διαδίκτυο το όνομα που δηλώνεις και η γραφή σου, τα κείμενα σου είναι η ταυτότητα σου. Δε βγαίνεις με το πραγματικό σου όνομα γιατί δε παίζεις στα παιχνίδια των μεταγραφών των μεγαλοεκδοτών και γενικών κομπιναδόρων. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν έχεις δικαίωμα να έχεις άποψη και να την εκφράζεις.
2) Πολλοί μπλογκερς έχουν μεγαλύτερη προβολή από "επώνυμους δημοσιογράφους που δε τους διαβάζει κανείς." Το Ιντερνετ είναι άλλο μέσο. Στο Άλτερ βγαίνουν στις ειδήσεις και ουρλίαζουν, στο ΒΒC δε γράφουν το όνομα του παρουσιαστή στις ειδήσεις ενώ στον Άλφα οι ειδήσεις λέγονται "η ώρα του παιδιού με το Νίκο Χατζηνικολάου¨". Ο καθένας με το τρόπο του, το κοινό του, το μέσο που επιλέγει να προβληθεί και για το λόγο που επιλέγει να προβληθεί. Υπάρχουν και μπλόγκερς που δε περιμένουν να έρθει ο διαπλεκόμενος να τους προσλάβει στο κίτρινο κανάλι, απλά εκφράζουν μια άποψη και επικοινωνούν με άλλους. Δεν είναι όλοι οι μπλόγκερς δημοσιογράφοι. Αν θέλω να βγω να πω ότι θα παίξω απόψε με ένα αγγούρι (που θα το πω, και θα το κάνω) δε θα αυτολογοκριθώ με το σκεπτικό ότι ο Τσαγκαρουσιάνος δε θα το ομολογούσε, ή ότι δε θα το τύπωνε το Έθνος ή ότι δε θα αρέσει στο αναγνωστικό κοινό ή ότι θα μου ακυρώσουν το συμβόλαιο. Το λέω και όποιος το ακούσει το άκουσε.
Τα είπα και ησύχασα, πάω λαϊκή.
