Monday, July 04, 2005

Haiku

Θα σε παρακαλέσω να μη με ξαναποκαλέσεις κότα,
τουλάχιστον όχι μπροστά στα κλωσσόπουλα μας.

5 comments:

kukuzelis said...

Το χάικου είναι πολύ αυστηρό είδος. Απαιτεί να έχει πέντε συλλαβές ο πρώτος στίχος, επτά ο δεύτερος και πέντε πάλι ο τελευταίος. Έχει κι άλλους κανόνες, αλλά αυτός είναι βασικός. Αν τo ήθελες χαικού, θα έπρεπε να είναι περίπου έτσι:

Μη με λες κότα.
Τουλάχιστον όχι μπρος
στα κλωσσόπουλα.


Αν είναι να χτυπήσεις το Νόμπελ (διότι συμφωνώ, προφανώς "η Γιουροβίζιον δεν είναι αρκετή"), πρέπει να τα προσέχεις αυτά. Για την Ελλάδα ρε γαμώτο.
*
ένας ταπεινός θαυμαστής σας.
*

sikia said...

Αχ φίλτατε κύριε kukuzelis,
γνωρίζω ότι το χάικου έχει κανόνες, αλλά προσπάθησα να βρω τίτλο για την συντομότατη καταχώρηση. Η πρόταση σας όμως είναι σαφώς καλύτερη, και σύμφωνη με τους κανόνες. Ήρθα για πρώτη φορά σε επαφή με τη τέχνη των χάικου, όταν ήρθα για πρώτη φορά σε σεξουαλική επαφή με Ιάπωνα. Όμως αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Αν χτυπήσω Νόμπελ, θα είναι χάρη στην υποστήριξη θαυμαστών και συναδέλφων σα και εσάς.

kukuzelis said...

Εύχομαι επαφές διαρκείας έπους (διαθέτουν και τέτοια οι Ιάπωνες) και όχι χαϊκού. Συγχωρήστε μου τον ενικό του πρώτου σχολίου. Το ξαναδιαβάζω τώρα και απορώ με τη χρήση του. Παρασύρθηκα.

sikia said...

Καλέ ελεύθερα κύριε kukuzeli μου, μεταξύ λογοτεχνών ο ενικός δεν είναι ασυνήθιστος.
Από μικρή κορασίδα ήθελα να γίνω γκέισσα για Ιάπωνα αυτοκράτορα ή λοχαγό (έβλεπα πολύ Σογκούν στα παιδικά μου). Να βάφω δηλαδή το πρόσωπο μου με ασβέστη, να κάνω μασάζ, να βράζω κανά πιλάφι, και να λέω και κανά ποίημα να περνάει η ώρα. Αυτή η επιθυμία μου με ώθησε στη ποίηση. Ποιήτρια έγινα (δε το συζητώ), ακόμη όμως ψάχνω μόνιμο δεσμό με αυταρχικό Ιάπωνα.

nonplayer said...

Αυταρχικό Ιάπωνα, στη χώρα της ευγένειας; ...