Is Clay Gay?

O Clay Aiken΄είχε έρθει δεύτερος στο American Idol (κάτι σαν το Φέιμ στόρυ δηλαδή) αλλά παρά τη δεύτερη θέση έκανε μεγάλη επιτυχία με το πρώτο του δίσκο. Όμως οι φήμες λένε ότι είναι γκει. Ο ίδιος αρνείται να διαψεύσει ή να επιβεβαιώσει τις φήμες και στεναχωριέται που ασχολούνται με αυτό το θέμα. Έχει χιλιάδες κοριτσάκια που τον ακολουθούν και είναι λογικό να μη θέλει να πει ότι είναι γκέι, αν είναι βέβαια ο άνθρωπος. Όλοι λοιπόν αναρωτιούνται...(Λέγεται μάλιστα ότι έχει και ιματζ μέικερς που προσπαθούν να τον κάνουν να δείχνει πιο ανδροπρεπής, ήδη του έχουν αλλάξει το χτένισμα και το ντύσιμο). Δείτε στη συνέντευξη που έδωσε πως αντιδρά όταν η Tyra Banks τον ρωτάει αν του αρέσει το maccaroni and cheese, και πείτε μου αν θα έπρεπε να είναι ευχαριστημένοι οι ιματζ μέικερς του....

New Condoms for Safe Sex

Επειδή λατρεμένοι αναγνώστες, είναι καθήκον μου να ενημερώνω αλλά και να παρουσιάζω τις νέες τάσεις στην αγορά, οφείλω να σας ενημερώσω για νέο τύπο προφυλακτικών που παρουσιάζεται εδώ. Νομίζω ότι αυτό το προϊόν θα εξυπηρετεί και αυτούς που έχουν τεράστιο πέος.

Live Report from the Thanksgiving dinner

Επανέρχομαι με την ανταπόκριση που σας υποσχέθηκα.
Το γεύμα ήταν υπέροχο, φάγαμε του σκασμού. Και οι καλεσμένοι ήταν τρεις Έλληνες (εγώ, η φίλη μου η Τσουτσουνέλα και ένας Έλληνας φοιτητής που δεν τον είχα γνωρίσει άλλη φορά, αλλά τον κάλεσε η οικοδέσποινα γιατί δουλεύει στο τμήμα της-είναι καθηγήτρια και όταν έμαθε ότι είναι Έλληνας του είπε να έρθει γιατί θα γνώριζε και άλλους Έλληνες-που να ήξερε ο δόλιος), δυο Γερμανοί (ο Γερμανός από τη δουλειά και η γυναίκα του) και πέντε Αμερικάνοι. Συν ο οικοδεσπότης και η οικοδέσποινα (Αμερικάνοι επίσης). Δυστυχώς πάλι πήγαμε γύρω γύρω στο τραπέζι να πει ο καθένας για ποια πράγματα είμαστε ευγνώμονες (γιατί πέφτω πάντα σε τέτοιες ομάδες). Και εκεί που οι Αμερικάνοι ευχαριστούν για την αγάπη και την συμφιλίωση και τις μικρές στιγμές τρυφερότητας και το ταξίδι της αυτογνωσίας, ο Έλληνας φοιτητής είπε «ehhh I am grateful that I found cheap tickets to Greece”, η Τσουτσουνέλα είπε «I give thanks for all the beautiful friends I made this year” (νομίζω ότι έκανε αναφορά σε κάτι Ρουμάνους που την πήρανε ομαδικά τις προάλλες), ενώ εγώ το είχα προετοιμάσει και είπα “I give thanks for today, for spending this day with dear friends” (ναι το ξέρω είναι εμετικό, but when in Rome do as the Romans do). Η οικοδέσποινα συγκινήθηκε και μου έπιασε το χέρι (αλλά την είχα δει πριν που είχε τσιμπήσει γαλοπούλα με τα χέρια). Ο Γερμανός είπε ότι είναι ευγνώμον για το τζάμπα φαγητό-μα έλεος πια!

Τέλος πάντων, μετά φάγαμε του σκασμού και η κουβέντα ήταν ευχάριστη και δεν είχαμε διαφωνίες ή καβγάδες. Φέυγοντας η οικοδέσποινα μας έδωσε και τάπερ με φαγητό, αλλά και κολοκύθες (οι οποίες μάλλον τις είχαν περισέψει από το Halloween και βαριόταν να τις πετάξει). Εμένα με είχε κατασυμπαθήσει και μου έδωσε δέκα στοίβες τάπερ.

Βγαίνοντας από το σπιτι προθυμοποιήθηκε ένας από τους καλεσμένους, ο Έλληνας φοιτητής, να με πάει με το αυτοκίνητο στο σπίτι μου. Βγαίνοντας από το αυτοκίνητο και κρατώντας τα τάπερ και τις κολοκύθες, μου είπε, άσε που να τα κουβαλάς όλα, θα σου πέσουν, στάσου να σε βοηθήσω, και ήρθε μαζί μου μέσα στο σπίτι. Μα τι τζεντλεμαν, σκέφτηκα και του είπα να κάτσει, τον ρώτησα αν θέλει καφέ, μου είπε ναι και έτσι σε λίγα λεπτά καθόμασταν στο σαλόνι και πίναμε καφέ, ενώ ο Μπάμπης γεμάτος χαρά έτρωγε από το μπολάκι του στην κουίνα δείγματα από τα τάπερ.

-Αχ με πονάει η πλάτη μου.... μου λέει ο φοιτητής και κάνει μια γκριμάτσα λες και τον σφάζανε πισώπλατα.
-Ναι, τώρα που έχει υγρασία ο καιρός...
-Να βρισκόταν κάποιος να μου κάνει μασάζ...
-Νομίζω ότι στη δουλειά κάποιος μου είπε για ένα καλό φυισοθεραπευτή
-Όχι, όχι εγώ εννοώ τώρα, εδώ, κάποιος να μου έκανε μασάζ, τι να το κάνω από βδομάδα...
-Α ναι, έχεις δοκιμάσει αυτά τα μηχανήματα μασάζ που πουλάνε, που μπορείς να τα χρησιμοποιείς για περιοχές που πονάς? Είδα ένα τηλεμάρκετιγκ τις προάλλες και μια κυρία από εκεί που περπατούσε στα γόνατα σα να πήγαινε τάμα στην Τήνο, τόσο πόνο μιλάμε στο αυχενικό, πήρε το Σουπερ Μασαζ Παουερ και τώρα ετοιμάζεται για τους Ολυμπιακούς στο Πεκίνο στην ενόργανη.
-Τι να σου κάνουν τα μηχανήματα και οι μπαταρίες, αλλιώς είναι το μασάζ από χέρια. Αχ αχ η πλατούλα μου, αχ να βρισκόταν τώρα κάποιος εδώ να μου έκανε μασάζ.
-Τώρα που είπες Ιράκ, τι θα γίνει βρε παιδί μου με αυτόν τον πόλεμο?
-Μα δεν είπα για Ιράκ, μην αλλάζεις το θέμα, μιλούσαμε για την πλάτη μου που πονάει και ότι κάποιος πρέπει να μου κάνει μασάζ.
-Και εμένα κάποιος πρέπει να μου κάνει δώρο αεροπορικά ειστήρια για Ιαπωνία πρώτη θέση, αλλά είναι βουβός ο πόνος μου.
-Εμένα πάλι όχι, έλα πάμε μέσα να μου κάνεις μασάζ.
-Καλά, αλλά να καταγραφεί στα πρακτικά ότι προέβαλα μια άλφα αντίσταση, δε θέλω να μου βγει το όνομα, καταλαβαίνεις...

Happy Thanksgiving

Happy Thanksgiving everybody! Ετοιμάζομαι να πάω να περάσω την ημέρα σε σπίτι συναδέλφου Αμερικάνου που κάνει τραπέζι σε δέκα άτομα, τους έφτιαξα και μηλόπιτα μη πάω με άδεια χέρια. Θα σας δώσω αναφορά μετά για τα καθέκαστα. Σοφή η ιδέα τους να την βάλουν την αργία Πέμπτη γιατί αυτή η εβδομάδα ήταν ατέλειωτη. Και την Παρασκευή πάνε για ψώνια στο Thanksgiving Day After Sale, ή προσπαθούν να χωνέψουν μετά το σημερινό χλαπάκιασμα.

I will be back με αναλυτική ανταπόκριση....

Η αβάσταχτη σκληρότητα του προβατίσιου αυταρχισμού-Part 1-τα γιουβαρλάκια

Μου τη σπάνε τα ρεπορτάζ για το γάμο του Τομ Κρουζ με την Κεϊτ Χολμς. Κάθονται και μας λένε τι φορούσαν, τι ήπιανε, τι φάγανε και τι είπε ο ιερέας ο Σαϊεντολόγος. Έλεος πια! Έχω πληροφορίες ότι ο Τομ Κρουζ είναι ρομπότ του Σατανά- δε μπορώ να σας πω περισσότερα...

Σήμερα απέδειξα για άλλη μια φορά ότι η καλή νοικοκυρά είναι δούλα και κυρά. Θέλει dedication να τρέχεις μέσα στα χιόνια για ψώνια για να φτιάξεις γιουβαρλάκια γιατί το υποσχέθηκες σε ελληνική παρέα. Αλλά εγώ αψήφησα το κρύο και τα χιόνια και έπραξα το καθήκον μου. Και μια και είπα γιουβαρλάκια, θυμήθηκα μια λυπημένη ιστορία.

Όταν τα είχα με τον Πρόβατο (την εποχή των αξέχαστων ντουέτων που σας έχω περιγράψει) ένα απόγευμα τον περίμενα να γυρίσει από δουλειά (meeting με τον Κυριακού για να διαπραγματευτεί Χριστουγεννιάτικο show στον ΑΝΤ1). Του είχα φτιάξει γιουβαρλάκια και είχα ανάψει κεριά για ατμόσφαιρα. Είχα βάλει καιτο CD της Μπάρμπαρα Στράιζαντ (Yentle Medley) και τον περίμενα με ανυπομονησία φορώντας μόνο τις πυτζάμες Μποπ Σφουγγαράκη. Όμως ο Πρόβατος γύρισε σπίτι με νεύρα γιατί δεν είχε γίνει δεκτό το αίτημα του να μην έχει πρόβατα η φάτνη με τα ζώα, μια και ήθελε να είναι το μόνο πρόβατο στο show, και τσαντισμένος πέταξε τη κατσαρόλα με τα γιουβαρλάκια στο πάτωμα της κουζίνας και φεύγοντας να πάει να πιει μπύρες με τους φίλους του, μου έσκισε την αφίσα του Τζάστιν Τιμπερλεικ. Κλαίγοντας τηλεφώνησα στην φίλη μου, τη Γωγώ Αντζολετάκη, η οποία ήρθε αμέσως και με βοήθησε να βρούμε και να μαζέψουμε όλα τα γιουβαρλάκια από το πάτωμα. Το δίδαγμα της ιστορίας: αν είμαστε σε σχέση με οξύθυμο άτομο, χρησιμοποιούμε χύτρα ασφαλείας στην μαγειρική με καπάκι που κουμπώνει.

R-E-S-P-E-C-T

Δε μπορώ να καταλάβω γιατί οι άνδρες με βλέπουν μόνο σαν αντικείμενο του σεξ και όχι σαν άνθρωπο των τεχνών και των γραμμάτων.
Όταν τα είχα με τον εστιάτορα, συχνά πυκνά είχα κάνει προσπάθειες να κάνω συζήτηση επιπέδου μαζί του. Αλλά όποτε πήγαινα να του αναπτύξω άποψη για το στρουκτουραλισμό ή την επίδραση του ρεαλισμού στην ποίηση, με διέκοπτε λέγοντας «Σκάσε και ρούφα». Αλλά και παλαιότερα που τα είχα με τον Δημήτρη το γυμναστή, όταν ένα πρωί τον ξύπνησα με ποιήματα της Σαπφούς (έχοντας στο background το CD «η Αλέκα Κανελλίδου τραγουδάει Σαπφώ» και αναμένα κεριά) σηκώθηκε και με κυνηγούσε σε όλο το σπίτι με τη παντόφλα γιατί έλεγε ότι σκιάχτηκε πρωί πρωί.
Και ακόμα παλαιότερα που τα είχα με αμερικάνο 30αρη, όταν πήγα να του παρουσιάσω ένα χορευτικό νούμερο interpretative dance φορώντας μια κελεμπία, με θέμα την αποξένωση στην εποχή μας, όταν γύρισε από τη δουλειά, με αποκάλεσε crazy bitch. Και ένας άλλος που είχαμε γνωριστεί σε μουσείο κιόλας, όταν τον έφερα στο σπίτι να δει τα γλυπτά μου και τα κεραμικά που απεικονίζουν τον πόνο της μετανάστευσης, μου έκλεισε το μάτι πονηρά και με ρώτησε αν θέλω να μου τα βάλει όταν θα το κάνουμε.

Γιατί δεν αναγνωρίζεται το κύρος μου ως intellectual? Γιατί, γιατί, γιατί?

Miseducation

Εμπνεύστηκα από το γλυκουλίνι έντεκα να φτιάξω λίστα με πράγματα που μου τα έμαθαν λάθος στο σχολείο. Άρχισα να τα σκέφτομαι διαπιστώνοντας το πρώτο το οποίο στάθηκε αφορμή να θυμηθώ και τα υπόλοιπα. Ευτυχώς δε βρήκα έντεκα πράγματα, γιατί τι σχολείο θα ήτανε άλλωστε, αλλά ωστόσο βρήκα αρκετά:
1) Η κυρία Δήμητρα στην έκτη δημοτικού είχε λυσσάξει να μας κάνει να γράφουμε σωστά ελληνικά. Επίσιης είχε βαλθεί να μας μεταδόσει το πάθος της για κοσμητικά επίθετα. Γιατί βρε παιδάκι μου, χτυπιότανε, γράφεις «ο μαθητής κάθεται στο τραπέζι» ενώ μπορείς ωραιότατα να γράψεις «ο μελαγχολικός μαθητής κάθεται στο ξύλινο, καλογυαλισμένο, παλιό και λατρεμένο τραπέζι». Έτσι τα δέντρα έγιναν καταπράσινα δέντρα, ο ουρανός βαθυγάλαζος, κ.ο.κ. Όλοι λοιπόν αρχίσαμε με πάθος να διακοσμούμε τις εκθέσεις μας με επίθετα και ατελίωτες προτάσεις. Η κυρία Δήμητρα όμως δεν έμενε πάντα ευχαριστημένη από τις προσπάθειες της τάξης και επιστούσε την προσοχή μας στο γεγονός ότι συχνά στην προσπάθεια μας να χρησιμοποιούμε επίθετα, δε δίναμε σημασία στο νόημα τους. Έτσι ας πούμε κάποιοι έγραφαν «ο λυπημένος, γέρικος, ναζιάρης, χαρωπός σκύλος» αγνοώντας το ότι δε μπορεί να είναι και λυπημένος και χαρωπός. Το παράδειγμα που πάντα χρησιμοποιούσε για να μας δώσει να καταλάβουμε, ήταν μια πρόταση από έκθεση μαθήτριας η οποία έλεγε «Ξύπνησα και είδα από το παράθυρο ότι ο ήλιος έλαμπε λαμπερός και τα χαρωπά παιδάκια έπαιζαν ανέμελα αγνοώντας τις σταγόνες της δυνατής βροχής.» Έξαλλη η κυρία Δήμητρα αναφωνούσε «πως ο ήλιος λάμπει και βρέχει ταυτόχρονα! Δε γίνεται αυτό! Δε γίνεται ποτέ!.» Ε, λεπόν, Madame Dimitra, σήμερα όλο το πρωί στο Σικάγο (ή όπως το αποκαλούν οι εραστές μου Σικιάγο) ο ήλιος έλαμπε και έβρεχε ταυτόχρονα και μάλιστα δυνατά.
2) Ο κύριος Τάκης που μας έκανε αστρονομία στο Λύκειο, έλεγε ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς τη προσοχή των γονιών του γίνονται γκεη για να τραβήξουν την προσοχή τους. Γι’αυτό, μας διαβεβαίωνε, όταν δουλεύουν και οι μανάδες και οι πατεράδες, είναι πιο πιθανό το παιδί να γίνει γκεη, γιατί όταν γυρνάει σπίτι δε βρίσκει κανέναν και σκέφτεται, τι μπορώ να κάνω να τραβήξω την προσοχή των γονιών μου. Θα το αφήσω ασχολίαστο.
3) Η καθηγήτρια που μας έκανε Οικιακή Οικονομία μας έλεγε να μη παραπονιόμαστε ότι έχουμε πολλές εργασίες για το σπίτι και φροντιστήρια, γιατί στην Αμερική τα παιδιά έχουν τόσο πολλές ώρες μάθημα που τους δίνουνε καφέ για να μένουν ξύπνια όλη νύχτα. (Και εμείς φανταζόμασταν Αμερικανάκια σκυμμένα στα βιβλία κάτω από το φως των κεριών με ορούς καφείνης να διαβάζουν ασταμάτητα - αν και εγώ πάντα προβληματιζόμουν πως ο Μπράντον και η Μπρέντα έβρισκαν χρόνο να κάνουν παρτούζες με όλο το Μπέβερλυ Χιλς). Ήθελα να’ξερα που της είχε έρθει αυτό, και να διάλεγε καμιά Ιαπωνία, ας πάει και το παλιάμπελο, αλλά διάλεξε την Αμερική που στα σχολεία το πρόγραμμα είναι επιεικώς ελαφρύ!
4) Στο σχολείο μας μάθανε για το κρυφό σχολειό και το ρόλο της Εκκλησίας στη διατήρηση της ταυτότητας μας ως έθνος στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, αλλά τώρα διάβασα (παλαιότερα) στο μπλογκ του κυρ Νίκου Δήμου αλλά και σε εφημερίδες ότι ίσως κρυφά σχολεία δεν υπήρχαν και ότι ίσως η Εκκλησία διατηρούσε το status quo της Τουρκοκρατίας (αλλά τι να σας πω δε ξέρω κιόλας, αυτά τα ξέρουν οι ειδικοί).
5) Ο καθηγητής των θρησκευτικών μας, του οποίου το μικρό του όνομα μου διαφεύγει, μας έλεγε ότι ο Θεός έκανε τον άνθρωπο το μόνο πλάσμα στον πλανήτη που όταν κάνει έρωτα βλέπει ο ένας τον άλλο στο πρόσωπο (σε αντίθεση με τα ζώα που παίρνονται το ένα πίσω από το άλλο). Και αυτό αποδεικνύει ότι ο άνθρωπος δεν είναι γεννημένος για να κάνει σεξ μόνο από ένστικτο όπως τα άλλα ζώα. Μια μέρα λοιπόν έβλεπα ντοκυμαντέρ στο National Geographic και με μεγάλη έκπληξη είδα δύο ουραγκοτάγκους να το κάνουν face-to-face. Αν είχα το τηλέφωνο του Θρησκευτικού, θα τον έπαιρνα να του το πω (και αν το σήκωνε η γυναίκα του θα της έλεγα «Ναι γεια σας, πείτε σας παρακαλώ στον σύζυγο σας ότι έχει κάνει λάθος για το σεξ, μόλις είδα δυο ουρακοτάγκους να το κάνουνε και αποκαλύφτηκε το μέγεθος του σφάλματος του!») Αλλά δεν είχα το τηλέφωνο του....



Η φωτό του Justin είναι άσχετη με το θέμα μας, αλλά είναι eye candy.

Obama

Ο Barack Obama, (not to be confused with Osama) που είναι από τους ανερχόμενους Δημοκρατικούς πολιτικούς στην Αμερική, (και γλυκούλης να συμπληρώσω) λέει σε συνέντευξη για το βιβλίο του "The Audacity of Hope: Thoughts on Reclaiming the American Dream":

Get involved in an issue that you're passionate about. It almost doesn’t matter what it is--improving the school system, developing strategies to wean ourselves off foreign oil, expanding health care for kids. We give too much of our power away, to the professional politicians, to the lobbyists, to cynicism. And our democracy suffers as a result.


Έχει απόλυτο δίκιο ο καυτός αυτός πολιτικός και πόσο απαραίτητη θα ήταν μια τέτοια είδους αφύπνιση στην Ελλάδα! Κάποιοι λένε ότι αν η Αμερική αποκτήσει μαύρο πρόεδρο στα επόμενα 20 χρόνια θα είναι με τον Ομπάμα. Το καλύτερο θα ήταν να έβγαινε η Χίλαρυ πρόεδρος και αυτός αντιπρόεδρος στις επόμενες εκλογές, και μετά από δύο τετραετίες να γινόταν αυτός πρόεδρος.

Halia-ween

Χθες στο γραφείο γιορτάσαμε το Halloween.
Και οι περισότεροι συνάδελφοι είχαν ντυθεί σκελετοί, φαντάσματα και νυχτερίδες και ήμασταν μέσα στην καλή χαρά. Φέρανε και σοκολατάκια, καραμελίτσες και ντόνατς για να δώσουμε ακόμα περισσότερο εορταστικό χαρακτήρα στα γκρι γραφεία τα οποία τα είχαν στολίσει με κολοκύθες. Με έπιασε κατάθλιψη- δε τα μπορώ αυτά καθόλου. Εδώ δε μπορώ το Holiday Party των Χριστουγέννων πόσο μάλλον αυτό....Και να βλέπεις συναδέλφους να κάνουν τη μούμια ή να φοράνε κερατάκια και ουρά ότι και καλά είναι ο διάβολος (συγκεκριμένα η στρίγκλα του γραφείου το φόρεσε αυτό). Αφού μωρή στρίγγλα το ξέρουμε ότι είσαι του διαβόλου, τι μας φόρεσες και τα κέρατα? Αυτά στα φοράει ο άνδρας σου καθημερινά! (πω πω χάλια τα νέυρα μου, δεν είμαι καλά)

Εγώ δε το μπορώ το Halloween (ούτε οι Απόκριες μου αρέσουν) και όταν τα παιδάκια χτυπάνε την πόρτα και σα χαζά λένε Trick or treat είμαι από αυτούς τους στριμένους που ρίχνουνε τα σοκολατάκια με νεύρα στα κουβαδάκια των παιδιών και τους κλείνουν τη πόρτα στα μούτρα. Έχω σκεφτεί πολλές φορές σενάρια στο μυαλό μου για να σοκάρω τα παιδάκια τα οποία δεν έχω όμως πραγματοποιήσει (πχ χθες ήρθαν κάτι χαζά με τον πατέρα τους ο οποίος ήταν hot, και σκέφτηκα στην ερώτηση trick or treat να απαντήσω «I will treat your daddy to his best sex of his life”, αλλά φοβήθηκα ότι θα έρθει η church group της γειτονιάς και θα μου κάψουν το σπίτι-γιαυτό το λόγο δεν πραγματοποίησα και την άλλη μου ιδέα να βάζω στα κουβαδάκια δονητές αντί για καραμέλες). Φυσικά για να μου γίνουν τα νεύρα τσατάλια, και αφού χτυπάγανε το κουδούνι ασταμάτητα, μου χτυπάνε δύο κοριτσάκια με το μπαμπά τους (αυτός πάλι καθόλου hot) τα οποία ήταν ντυμένα μαζορέτες. Κοτάζω τον μπαμπά ο οποίος φορούσε κονκάρδα που έλεγε «Support Bush, support the troops.” Καλά άνθρωπε μου, έχεις δικαίωμα στην προφανώς γελοία άποψη σου, αλλά έβαλες την κονκάρδα όταν συνοδεύεις τα παιδιά σου από σπίτι σε σπίτι? Το μόνο κοστούμι που άξιζε βραβείο ήταν ένα κοριτσάκι που είχε στα χέρια του μια μαύρη κούκλα και όταν τη ρώτησα τι ντύθηκε, μου είπε Μαντόνα.