Miseducation

Εμπνεύστηκα από το γλυκουλίνι έντεκα να φτιάξω λίστα με πράγματα που μου τα έμαθαν λάθος στο σχολείο. Άρχισα να τα σκέφτομαι διαπιστώνοντας το πρώτο το οποίο στάθηκε αφορμή να θυμηθώ και τα υπόλοιπα. Ευτυχώς δε βρήκα έντεκα πράγματα, γιατί τι σχολείο θα ήτανε άλλωστε, αλλά ωστόσο βρήκα αρκετά:
1) Η κυρία Δήμητρα στην έκτη δημοτικού είχε λυσσάξει να μας κάνει να γράφουμε σωστά ελληνικά. Επίσιης είχε βαλθεί να μας μεταδόσει το πάθος της για κοσμητικά επίθετα. Γιατί βρε παιδάκι μου, χτυπιότανε, γράφεις «ο μαθητής κάθεται στο τραπέζι» ενώ μπορείς ωραιότατα να γράψεις «ο μελαγχολικός μαθητής κάθεται στο ξύλινο, καλογυαλισμένο, παλιό και λατρεμένο τραπέζι». Έτσι τα δέντρα έγιναν καταπράσινα δέντρα, ο ουρανός βαθυγάλαζος, κ.ο.κ. Όλοι λοιπόν αρχίσαμε με πάθος να διακοσμούμε τις εκθέσεις μας με επίθετα και ατελίωτες προτάσεις. Η κυρία Δήμητρα όμως δεν έμενε πάντα ευχαριστημένη από τις προσπάθειες της τάξης και επιστούσε την προσοχή μας στο γεγονός ότι συχνά στην προσπάθεια μας να χρησιμοποιούμε επίθετα, δε δίναμε σημασία στο νόημα τους. Έτσι ας πούμε κάποιοι έγραφαν «ο λυπημένος, γέρικος, ναζιάρης, χαρωπός σκύλος» αγνοώντας το ότι δε μπορεί να είναι και λυπημένος και χαρωπός. Το παράδειγμα που πάντα χρησιμοποιούσε για να μας δώσει να καταλάβουμε, ήταν μια πρόταση από έκθεση μαθήτριας η οποία έλεγε «Ξύπνησα και είδα από το παράθυρο ότι ο ήλιος έλαμπε λαμπερός και τα χαρωπά παιδάκια έπαιζαν ανέμελα αγνοώντας τις σταγόνες της δυνατής βροχής.» Έξαλλη η κυρία Δήμητρα αναφωνούσε «πως ο ήλιος λάμπει και βρέχει ταυτόχρονα! Δε γίνεται αυτό! Δε γίνεται ποτέ!.» Ε, λεπόν, Madame Dimitra, σήμερα όλο το πρωί στο Σικάγο (ή όπως το αποκαλούν οι εραστές μου Σικιάγο) ο ήλιος έλαμπε και έβρεχε ταυτόχρονα και μάλιστα δυνατά.
2) Ο κύριος Τάκης που μας έκανε αστρονομία στο Λύκειο, έλεγε ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς τη προσοχή των γονιών του γίνονται γκεη για να τραβήξουν την προσοχή τους. Γι’αυτό, μας διαβεβαίωνε, όταν δουλεύουν και οι μανάδες και οι πατεράδες, είναι πιο πιθανό το παιδί να γίνει γκεη, γιατί όταν γυρνάει σπίτι δε βρίσκει κανέναν και σκέφτεται, τι μπορώ να κάνω να τραβήξω την προσοχή των γονιών μου. Θα το αφήσω ασχολίαστο.
3) Η καθηγήτρια που μας έκανε Οικιακή Οικονομία μας έλεγε να μη παραπονιόμαστε ότι έχουμε πολλές εργασίες για το σπίτι και φροντιστήρια, γιατί στην Αμερική τα παιδιά έχουν τόσο πολλές ώρες μάθημα που τους δίνουνε καφέ για να μένουν ξύπνια όλη νύχτα. (Και εμείς φανταζόμασταν Αμερικανάκια σκυμμένα στα βιβλία κάτω από το φως των κεριών με ορούς καφείνης να διαβάζουν ασταμάτητα - αν και εγώ πάντα προβληματιζόμουν πως ο Μπράντον και η Μπρέντα έβρισκαν χρόνο να κάνουν παρτούζες με όλο το Μπέβερλυ Χιλς). Ήθελα να’ξερα που της είχε έρθει αυτό, και να διάλεγε καμιά Ιαπωνία, ας πάει και το παλιάμπελο, αλλά διάλεξε την Αμερική που στα σχολεία το πρόγραμμα είναι επιεικώς ελαφρύ!
4) Στο σχολείο μας μάθανε για το κρυφό σχολειό και το ρόλο της Εκκλησίας στη διατήρηση της ταυτότητας μας ως έθνος στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, αλλά τώρα διάβασα (παλαιότερα) στο μπλογκ του κυρ Νίκου Δήμου αλλά και σε εφημερίδες ότι ίσως κρυφά σχολεία δεν υπήρχαν και ότι ίσως η Εκκλησία διατηρούσε το status quo της Τουρκοκρατίας (αλλά τι να σας πω δε ξέρω κιόλας, αυτά τα ξέρουν οι ειδικοί).
5) Ο καθηγητής των θρησκευτικών μας, του οποίου το μικρό του όνομα μου διαφεύγει, μας έλεγε ότι ο Θεός έκανε τον άνθρωπο το μόνο πλάσμα στον πλανήτη που όταν κάνει έρωτα βλέπει ο ένας τον άλλο στο πρόσωπο (σε αντίθεση με τα ζώα που παίρνονται το ένα πίσω από το άλλο). Και αυτό αποδεικνύει ότι ο άνθρωπος δεν είναι γεννημένος για να κάνει σεξ μόνο από ένστικτο όπως τα άλλα ζώα. Μια μέρα λοιπόν έβλεπα ντοκυμαντέρ στο National Geographic και με μεγάλη έκπληξη είδα δύο ουραγκοτάγκους να το κάνουν face-to-face. Αν είχα το τηλέφωνο του Θρησκευτικού, θα τον έπαιρνα να του το πω (και αν το σήκωνε η γυναίκα του θα της έλεγα «Ναι γεια σας, πείτε σας παρακαλώ στον σύζυγο σας ότι έχει κάνει λάθος για το σεξ, μόλις είδα δυο ουρακοτάγκους να το κάνουνε και αποκαλύφτηκε το μέγεθος του σφάλματος του!») Αλλά δεν είχα το τηλέφωνο του....



Η φωτό του Justin είναι άσχετη με το θέμα μας, αλλά είναι eye candy.