Happy Independence Day

Ήταν σήμερα τέσσερις Ιουλίου, η μεγάλη εθνική εορτή εδώ στην παγωμένη ξενιτιά. Και η Τσουτσουνέλα, ο Νώντας, και δύο αμερικανοί συνάδελφοι (ανδρόγυνο) πήγαμε στη λίμνη να δούμε το βράδυ τα πυροτεχνήματα. Μαζεύονται όλοι και τα βλέπουν, μερικοί πάνε από το πρωί και ψήνουν μπιφτέκια και μπριζόλες στις μπάρμπεκιου ψηστιέρες, άλλοι πάνε το βράδυ που πιάνει ψύχρα με κουβέρτες, ποπ κορν και παγωτά (γενικά το φαγητό είναι απαραίτητο ότι ώρα και να πας). Εμείς λοιπόν φτάσαμε στη λίμνη αργότερα όταν είχε ήδη σκοτινιάσει και λίγα μόλις λεπτά πριν αρχίσει το πανδαιμόνιο των πυροτεχνημάτων.

Το όλο σκηνικό ήταν άκρως σουρεαλιστικό, καθώς με το που άρχισαν τα πυροτεχνήματα, η Τσουτσουνέλα άρχισε να ψέλνει «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών», ο Νώντας μονολογούσε «τι μαλακία είναι αυτή, πάμε να φύγουμε και έχει στη τηλεόραση εκείνο το σήριαλ με τους εξωγήινους αθλητές», οι αμερικάνοι είχαν συγκινηθεί και τραβούσαν φωτογραφίες και εγώ κρατιόμουνα με τα ζόρια να μη βουτήξω στη λίμνη. Μόλις τελίωσε το θέαμα, το ζευγάρι μάς κάλεσε στο σπίτι τους που ήταν εκεί κοντά. Η καημένη η σύζυγος είχε διακοσμήσει το σπίτι με αμερικανικές σημαιούλες και γιρλάνδες. Καθίσαμε στο τραπέζι όπου είχε αμερικανικά σημαιάκια και η οικοδέσποινα έβγαλε πίτες που είναι και της ημέρας. Ο Νώντας πρώτα έφαγε ένα κομάτι κερασόπιτα που μας βγάλανε, και το καταβρόχθισε. Η αλήθεια είναι ότι δεν είχαμε φάει τίποτε όλη μέρα και είχαμε λυσσάξει στην πείνα, αλλά ο Νώντας εξαφάνισε το κομάτι σε δευτερόλεπτα. Η οικοδέσποινα τον ρώτησε αν θέλει να του βάλει ένα κομάτι από το άλλο pie, που ήταν rhubarb pie, και εκείνος με ρώτησε τι είναι αυτό, του είπα ότι δε ξέρω πως λέγεται ελληνικά (όντως βρε λατρεμένοι αναγνώστες, πως λέγεται το rhubarb στα ελληνικά), εκείνος είπε ναι, δοκίμασε το πρώτο κομάτι και μόλις άρχισε να μασουλάει, πήρε μια έκφραση αηδίας στο πρόσωπο του, φώναξε «πωωω τι μούφα είναι αυτή» και μετά, επειδή δεν είναι και κανένας αγροίκος να φτύσει στο πάτωμα, πήρε ένα σημαιάκι και το χρησιμοποίησε ως χαρτοπετσέτα, φτύνοντας εκεί. Η οικοδέσποινα είχε μείνει με ανοιχτό το στόμα. Φύγαμε ύστερα από λίγο με συνοπτικές διαδικασίες.