Thursday, July 05, 2007

Happy Independence Day




Ήταν σήμερα τέσσερις Ιουλίου, η μεγάλη εθνική εορτή εδώ στην παγωμένη ξενιτιά. Και η Τσουτσουνέλα, ο Νώντας, και δύο αμερικανοί συνάδελφοι (ανδρόγυνο) πήγαμε στη λίμνη να δούμε το βράδυ τα πυροτεχνήματα. Μαζεύονται όλοι και τα βλέπουν, μερικοί πάνε από το πρωί και ψήνουν μπιφτέκια και μπριζόλες στις μπάρμπεκιου ψηστιέρες, άλλοι πάνε το βράδυ που πιάνει ψύχρα με κουβέρτες, ποπ κορν και παγωτά (γενικά το φαγητό είναι απαραίτητο ότι ώρα και να πας). Εμείς λοιπόν φτάσαμε στη λίμνη αργότερα όταν είχε ήδη σκοτινιάσει και λίγα μόλις λεπτά πριν αρχίσει το πανδαιμόνιο των πυροτεχνημάτων.

Το όλο σκηνικό ήταν άκρως σουρεαλιστικό, καθώς με το που άρχισαν τα πυροτεχνήματα, η Τσουτσουνέλα άρχισε να ψέλνει «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών», ο Νώντας μονολογούσε «τι μαλακία είναι αυτή, πάμε να φύγουμε και έχει στη τηλεόραση εκείνο το σήριαλ με τους εξωγήινους αθλητές», οι αμερικάνοι είχαν συγκινηθεί και τραβούσαν φωτογραφίες και εγώ κρατιόμουνα με τα ζόρια να μη βουτήξω στη λίμνη. Μόλις τελίωσε το θέαμα, το ζευγάρι μάς κάλεσε στο σπίτι τους που ήταν εκεί κοντά. Η καημένη η σύζυγος είχε διακοσμήσει το σπίτι με αμερικανικές σημαιούλες και γιρλάνδες. Καθίσαμε στο τραπέζι όπου είχε αμερικανικά σημαιάκια και η οικοδέσποινα έβγαλε πίτες που είναι και της ημέρας. Ο Νώντας πρώτα έφαγε ένα κομάτι κερασόπιτα που μας βγάλανε, και το καταβρόχθισε. Η αλήθεια είναι ότι δεν είχαμε φάει τίποτε όλη μέρα και είχαμε λυσσάξει στην πείνα, αλλά ο Νώντας εξαφάνισε το κομάτι σε δευτερόλεπτα. Η οικοδέσποινα τον ρώτησε αν θέλει να του βάλει ένα κομάτι από το άλλο pie, που ήταν rhubarb pie, και εκείνος με ρώτησε τι είναι αυτό, του είπα ότι δε ξέρω πως λέγεται ελληνικά (όντως βρε λατρεμένοι αναγνώστες, πως λέγεται το rhubarb στα ελληνικά), εκείνος είπε ναι, δοκίμασε το πρώτο κομάτι και μόλις άρχισε να μασουλάει, πήρε μια έκφραση αηδίας στο πρόσωπο του, φώναξε «πωωω τι μούφα είναι αυτή» και μετά, επειδή δεν είναι και κανένας αγροίκος να φτύσει στο πάτωμα, πήρε ένα σημαιάκι και το χρησιμοποίησε ως χαρτοπετσέτα, φτύνοντας εκεί. Η οικοδέσποινα είχε μείνει με ανοιχτό το στόμα. Φύγαμε ύστερα από λίγο με συνοπτικές διαδικασίες.

17 comments:

spinach empty boksis said...

rhubarb:μουρμουρητό κομπάρσων, θεατρική "οχλοβοή"

(με το δίκιο του δηλαδή ο Νώντας)

Tanila said...

Λεπόοοοον...
Σύμφωνα με το μεταφραστήρι του in.gr:
Rhubarb: ουσ. (το φυτό:) ρήον, κν. ραβέντι # ιδ. μουρμουρητό κομπάρσων, θεατρική "οχλοβοή"
Παναπεί ραβέντι. Δε γνωρίζω τι γεύση έχει το ραβέντι καθώς δεν ευδοκιμεί μάλλον στην ελληνική γη ούτε στις ελληνικές εισαγωγές.
Αλλά για να λέει ο Νώντας ότι είναι αηδία...
Και μη μετράς τις μπουκιές του ανθρώπου! Ήμαρτον!
Κι αυτοί οι αμερικάνοι μόνο γλυκά σας σερβίρανε; Ήμαρτον!
Τσ τσ τσ! Αμερικανιές!

APSOY said...

χαχαχαχα...θεός ο Νώντας!
Τόσο χάλια η ραβεντόπιτα δηλαδή?
Άντε... και το χρόνου με υγεία!
:)

Καλημέρααααα
(μόλις σε εντόπισα)...
Apsoy.

Sraosha said...

Όταν ήμουνα φοιτητής το γλυκό με κρέμα και ραβέντι ήτανε η καταδίκη μου.

Σα γλυκό αποξυλωμένο πατζάρι είναι.

Αλλά να σε ρωτήσω και το άλλο, βρε παιδί μου Συκιά: εσύ που είσαι της καλλιέργειας και της διανόησης, καθώς και της αβανγκάρντ (στο σεξ και αλλού), τι γυρεύεις με αυτόν τον άξεστο μπουνταλά αγροίκο κρεμανταλά ελληνάρα; Πώς τον κυκλοφορείς στην κοινωνία; Για το καλό σου το λέω: περνάνε τα χρόνια, πρέπει να αποκατασταθείς. Δε σου είπε η μάνα σου να πάρεις ένα καλό παιδί και να έχεις στην εφεδρεία όσους Νωντάδες τραβάει το πουλί σου, ε, η ψυχή σου;

Θείος Σαρόσας

Katinaki said...

Συκια μου ελπιζω να αναψες κερακι που this time o Nωντας δεν εκανε πραξη τις απειλες του και απεφυγε να χωσει την εν λογω πιττα στα μυστεγνα της γιου ες ει οικοδεσποινας.
Επισης να σημειωσω πως απο δημιουργιας του σεξ,οι brutal αντρες - ορα Νωντας- ειναι η απολυτη φαντασιωση.
Και ηλικρινα ανατριχιασα με την περιγραφη -αξεστος,μπουνταλας,αγροικος,κρεμανταλας,ελληναρας.Μου βγαινει ενας απολυτος σεκσουαλικος αναστεναγμος....Αχχχχχ...
Πριν λιγο καιρο ενας τετοιος αξεστος κουκλος μου ειπε την οραιοτερη ατακα που εχω ακουσει ever!
-Πω,πω μανα μου! Πες μου ποιος σε μπιιιπ,να του γλυφω την ,μπιιιπ ενα εικοστετραοωρο!
Αυτα ειναι!
Οσο για την pie ευχομαι απο βαθους καρδιας να ταιζουνε την Βεφα μια βδομαδα με δαυτη να σταματησει τον απιστευτο συνουσιασμο με τα υλικα των συνταγων της ..αμαν πια...

Provato said...

καλά να πάθεις που όταν είμαστε μαζί σε είχα στα όπα όπα με κοσμήματα και σε έβγαζα στα καλύτερα και μετά με κεράτωσες και έτσι χωρίσαμε και κατέληξες με αυτόν τον αγροίκο τιμωρία από το Θεό που έδιωξες τον άντρα τον σωστό τον πρόστυχο στο sex αλλά τίμιο σε όλα τα άλλα (εμένα).

Dr.Φλάντζας said...

Ο Dr.φλάντζας μεταφράζη:

rhubarb: Απο το αρχάιο ινδικοελβετικόν "rhu" που θα πέι
"εμένα" δηλαδή "μού" κε το λατινογαπονεζικοαραβικό "barb"
που στην δυτικήν μουσικήν αντικαθιστά την νόταν "Φα"

Δηλαδή "Μου-Φα"

Ο κύριος Νώντας μπορεί να μην εσκουπίζεται ευπρεπώς αλλά τουλάχιστον γνωρίζει απο πίτες,
Dr.Φλάντζας

Katerina said...

χεχε εγώ μία φορά το rhubarb το είχα βρει σε ένα λεξικό ως ρουμπάρμπαρο. Προφανώς ο λεξικογράφος είχε απηυδήσει και είπε να εφεύρει νεολογισμό. Το ραβέντι παίζει πολύ και στη Σουηδία, αλλά και εγώ δε μπορώ να το καταλάβω πως το τρώνε. Είναι ξινόστιφο. Μου κάνει ένα στόμα βαμβακερό. Ew.

APSOY said...

ρουμπάρμπαροοοοοο!!!
χαχαχαχαχα
Αλλάζω νικ επιτόπου!!!
:D

fevis said...

Μα πίτα από ραβέντι? Κανένα γούστο πι αυτοί οι αμερικάνοι... Ούτε καν στα γλυκά...(Γιατί για τα ξυνά ας μην το συζητήσουμε καλύτερα..)

KAV(A)LAS 24 said...

Πρώτον, απόλυτο ρισπέκτ στον δρ. Φλάντζα.
Δεύτερον, ούτε εμένα μ'αρέσει η Αμερική, έχω μία βίλα στο Μαϊάμι, την θέλει κανείς;
Τρίτον, τι σκατά, με χόρτα και ρίζες φτιάχνουν πίτες εκεί; Το χαβιάρι δεν το έχουν ανακαλύψει. Οϊμέ.

ds said...

Σήριαλ με εξωγήινους αθλητές;;;

g for george said...

Πωωωω μούφα!

Ξεράθηκα στο γέλιο!

sikia said...

φοίβο μου, μουρμουρητό κομπάρσων? Γιαυτό ήταν τόσο χάλια???

τανίλα μου, θενκ γιου για την αναζήτηση και μετάφραση. Δε μετρούσα τις μπουκιές του Νώντα, απλά το πρώτο κομάτι με τα κεράσια το καταβρόχθισε σε 1.3 δευτερόλεπτα, έγινε Κόπερφινλντ.

apsoy μου welcome!! Είναι όντως χάλια η συγκεκριμένη πίτα...
΄
Θείε Σαροσούλι, που σπούδασες και έτρωγες πίτα με ραβέντι? Στην παγωμένη ξενιτιά της Αμερικής? Όσο για το Νώντα, λες να μη μου ταιριάζει? Χμμμ, λες να βρω άλλον? Αλλά ποιον? Δεν υπάρχουν και πολύ άντρες πχιότητας στις μέρες μας...

katinaki μου, έχεις απόλυτο δίκιο, και εγώ φοβήθηκα μη χώσει πουθενά τα ταψιά με τις πίτες...

προβατούκο, δε ξέρω πως ακριβώς να στο πω, αλλά το πλαστικό δαχτυλίδι που είχαν μέσα τα γαριδάκια, και το καπάκι του αναψυκτικού που μου έκανες δώρο, δε μετράνε ως ακριβά κοσμήματα... Πέρασα δύσκολα χρόνια δίπλα σου, με στερήσεις, αλλά σε αγαπούσα και εκτιμούσα το 40ποντο πέος σου.

Δόκτωρα Φλάντζα, είστε τέρας μόρφωσης. Μήπως ο Νώντας είναι πεφωτισμένος φιλόσοφος και τον έχω παρεξηγήσει?

sikia said...

katerina μου, welcome back!! Όντως είναι χάλια το ραβέντι!

fevis μου, πέστα! Βέβαια για να λέμε και του στραβού το δίκιο, τα applie pie και τα cherry pie με παγωτό είναι τέλεια!!

τζέλα μου, σωστά τα λες. Τι βίλλα στο Μαϊάμι, αφού την έχεις και σκονίζεται, δε μου δίνεις τα κλειδιά να πάω να πατήσω ένα σφουγγάρισμα?


dynx μου, έλα μου ντε!

george μου γλυκέ, φιλάκια!

Anonymous said...

Γεια χαρά σε όλη την παρέα! Διαισθάνομαι ότι θα με αρπάξετε από τα μούτρα, αλλά, παιδιά, δύο φορές που δοκίμασα ραβέντι, μία στο Παρίσι σε τάρτα και μία Λονδίνο σε κάμπλ με βανίλια παγωτό, ήταν ΘΕΪΚΟ!!! Καταλαβαίνω ότι σε κάποιον που δεν αρέσουν τα υπόξινα, μπορεί να ακούγεται και να είναι αηδία, αλλά σε όσους τυχαίνει να αρέσουν...Έα έχω να σας πω: αν είστε εξωτερικό (γιατί στην Ελλάδα δεν το είχα δει ποτέ και πουθενά!) και ακούσετε ή διαβάσετε γι'αυτό σε κανένα μενού, απλά δοκιμάστε το με κλειστά μάτια...:-)

Unknown said...

Γεια σας,
Που να βρω Ραβεντι, ξερει κανεις?