Είναι το πέος σου μακρύ
μοιάζει μ'ασύμμετρη απειλή
και παίρνω μέτρα προστασίας
για να με πάρεις μετά βίας.
Friday, August 31, 2007
Wednesday, August 29, 2007
Toilet
Ένας Γερουσιαστής, εδώ στη παγωμένη ξενιτιά, και συγκεκριμένα του Άινταχο, συνελήφθη στο αεροδρόμιο της Μιννεάπολης, γιατί στις αντρικές τουαλέτες την έπεσε σε έναν του διπλανού καμπινέ, ο οποίος όμως ήταν αστυνομικός. Ο συγκεκριμένος Γερουσιαστής είναι συντηρητικός Ρεπουμπλικάνος ο οποίος πάντα μιλούσε με τα χειρότερα λόγια εναντίων των ομοφυλόφιλων και φυσικά ήταν πολέμιος του γάμου για γκεϊ αλλά και κάθε συνταγματικής κατοχύρωσης δικαιωμάτων στους γκεϊ.
Βγήκε σήμερα και έδωσε συνέντευξη τύπου (με τη σύζυγο του στο πλευρό του-βλέπε φώτο) και το βράδυ ενώ είχα ανοικτή την τηλεόραση και έδειχνε αποσπάσματα από τη συνέντευξη, ήρθε η Τσουτσουνέλα, η οποία δεν παρακολουθεί ειδήσεις καθότι είναι ρηχή και αμόρφωτη, και όταν τον είδε, σχολίασε "ααα κάτι μου θυμίζει αυτός." Τώρα προσπαθώ να εκμαιεύσω αν θυμάται να έχει παρθεί και με το γερουσιαστή του Άινταχο, ώστε να βγούμε στο CNN για καταγγελία, να πάρουμε και κανένα ρευστό για το λογαριασμό της μύτης του Νώντα. Αλλά φοβάμαι ότι δε θα θεωρηθεί έγκυρη μάρτυρας η Τσουτσουνέλα, καθότι έχει παρθεί με τη μισή Αμερική....
Η πλάκα είναι που κάθονται τώρα στα σοβαρά κανάλια (σοβαρά-ας γελάσω) και εξηγούν τους κώδικες επικοινωνίας για σεξ σε αντρικές τουαλέτες.
Μας έμαθαν τι σημαίνει να πιάνεις τον τοίχο από κάτω, να χτυπάς με τα πόδια σου δυο φορές, να βήχεις, να μουγκρίζεις, τόσοι κωδικοί, σου λέει, υπάρχουν για να σου πει ο διπλανός σου ότι το τινάζει το σακάκι. Τόσες λεπτομέρειες, τι να πω, είτε CNN έβλεπες, είτε τσοντοπεριοδικό διάβαζες το ίδιο και το αυτό.
Βγήκε σήμερα και έδωσε συνέντευξη τύπου (με τη σύζυγο του στο πλευρό του-βλέπε φώτο) και το βράδυ ενώ είχα ανοικτή την τηλεόραση και έδειχνε αποσπάσματα από τη συνέντευξη, ήρθε η Τσουτσουνέλα, η οποία δεν παρακολουθεί ειδήσεις καθότι είναι ρηχή και αμόρφωτη, και όταν τον είδε, σχολίασε "ααα κάτι μου θυμίζει αυτός." Τώρα προσπαθώ να εκμαιεύσω αν θυμάται να έχει παρθεί και με το γερουσιαστή του Άινταχο, ώστε να βγούμε στο CNN για καταγγελία, να πάρουμε και κανένα ρευστό για το λογαριασμό της μύτης του Νώντα. Αλλά φοβάμαι ότι δε θα θεωρηθεί έγκυρη μάρτυρας η Τσουτσουνέλα, καθότι έχει παρθεί με τη μισή Αμερική....
Η πλάκα είναι που κάθονται τώρα στα σοβαρά κανάλια (σοβαρά-ας γελάσω) και εξηγούν τους κώδικες επικοινωνίας για σεξ σε αντρικές τουαλέτες.
Μας έμαθαν τι σημαίνει να πιάνεις τον τοίχο από κάτω, να χτυπάς με τα πόδια σου δυο φορές, να βήχεις, να μουγκρίζεις, τόσοι κωδικοί, σου λέει, υπάρχουν για να σου πει ο διπλανός σου ότι το τινάζει το σακάκι. Τόσες λεπτομέρειες, τι να πω, είτε CNN έβλεπες, είτε τσοντοπεριοδικό διάβαζες το ίδιο και το αυτό.
Tuesday, August 28, 2007
Health care
Λατρεμένοι αναγνώστες, όσοι από εσάς διαβάζετε συστηματικά αυτό το μπλογκ (όχι σαν τον x-oyranouli που μου έλεγε ότι με διαβάζει φανατικά, αλλά δεν ήξερε ότι είμαι Αμερική) , θα θυμάστε λοιπόν ότι ο Νώντας έμπλεξε σε καβγά κατά τη διάρκεια πικ-νικ της ομογένειας, όπου και έφαγε μια μπουνιά στη μύτη. Πήγαμε στα επείγοντα περιστατικά και μετά από μεγάλη αναμονή, του περιποιήθηκαν τη μύτη και του έκαναν και μια ακτινογραφία να σιγουρευτούν ότι δεν είχε σπάσει. Φύγαμε ωραία και καλά, αλλά τη Δευτέρα ήρθε στον Νώντα ένας λογαριασμός! Ο Νώντας δε δούλευε όλο αυτό το καιρό (βρήκε δουλειά πριν μια εβδομάδα μόλις, θα σας πω σε άλλο ποστ γιατί και η δουλειά που βρήκε είναι κουφή), anyway, δε δούλευε όταν έφαγε τη μπουνιά από τον dj Panos, και δεν ήταν ασφαλισμένος. Τώρα δηλαδή πρέπει να πληρώσει από την τσέπη του το ποσό αυτό, τα έξοδα περίθαλψης δηλαδή, που είναι 6000 δολλάρια!!! Απιστεύτου!!
Το σύστημα υγείας της Αμερικής είναι τρελό (και είναι το θέμα της καινούργιας ταινίας του Michael Moore, το Sicko, που αξίζει να το δει κανείς). Ορίστε που με αφορμή τη μπουνιά του Νώντα έκανα και πολιτική ανάλυση.
Τέλος πάντων, ο Νώντας έχει πέσει σε κατάθλιψη, εγώ πρότεινα να πει στον ξάδελφο του να πουλήσει το ακριβό ρολόι με το οποίο μας έκανε φιγούρα, αλλά ο Νώντας με πληροφόρησε ότι ο ξάδελφος του δεν δίνει ούτε μια δραχμή στην ίδια του τη μάνα, η οποία ζητιανεύει σε εκκλησίες στη Δραπετσώνα. Τι να σας πω λατρεμένοι αναγνώστες, ότι μου λένε σας λέω! Αλλά δεν είναι και τραγικά τα πράγματα, απλά θα καθυστερήσει την αγορά αυτοκινήτου που σκόπευε να κάνει (βέβαια στην Αμερική χωρίς αυτοκίνητο είναι δύσκολα, αλλά δεν υπάρχει άλλη λύση). Όπως είπε και η Τσουτσουνέλα, η μεγάλη αυτή φιλόσοφος, στη ζωή, όταν σου ματώνουν τα γόνατα, βάζεις μαξιλαράκι και συνεχίζεις.
Το σύστημα υγείας της Αμερικής είναι τρελό (και είναι το θέμα της καινούργιας ταινίας του Michael Moore, το Sicko, που αξίζει να το δει κανείς). Ορίστε που με αφορμή τη μπουνιά του Νώντα έκανα και πολιτική ανάλυση.
Τέλος πάντων, ο Νώντας έχει πέσει σε κατάθλιψη, εγώ πρότεινα να πει στον ξάδελφο του να πουλήσει το ακριβό ρολόι με το οποίο μας έκανε φιγούρα, αλλά ο Νώντας με πληροφόρησε ότι ο ξάδελφος του δεν δίνει ούτε μια δραχμή στην ίδια του τη μάνα, η οποία ζητιανεύει σε εκκλησίες στη Δραπετσώνα. Τι να σας πω λατρεμένοι αναγνώστες, ότι μου λένε σας λέω! Αλλά δεν είναι και τραγικά τα πράγματα, απλά θα καθυστερήσει την αγορά αυτοκινήτου που σκόπευε να κάνει (βέβαια στην Αμερική χωρίς αυτοκίνητο είναι δύσκολα, αλλά δεν υπάρχει άλλη λύση). Όπως είπε και η Τσουτσουνέλα, η μεγάλη αυτή φιλόσοφος, στη ζωή, όταν σου ματώνουν τα γόνατα, βάζεις μαξιλαράκι και συνεχίζεις.
Monday, August 27, 2007
Sunday, August 26, 2007
Tuesday, August 21, 2007
Be right back
Αχ λατρεμένοι αναγνώστες, χάθηκα το ξέρω, αλλά έχω σοβαρούς λόγους:
Πρώτον, κάποιος, δε θα ήθελα να πω ονόματα, σας παρακαλώ μη με πιέζετε, έστειλε μπράβους να σπάσουν το σωλήνα του μπάνιου (γιατί δεν άντεχε την εκδοτική επιτυχία του αυτοβιογραφικού μου βιβλίου) με αποτέλεσμα να γυρίσω σπίτι και να βρω το διαμέρισμα μέσα στα νερά (και τη Τσουτσουνέλα πάνω στο καναπέ να τραγουδάει Μες σ’αυτή τη βάρκα είμαι μοναχή, και να πρέπει να πάω σε ξενοδοχείο για τρεις μέρες ώσπου να φτιαχτεί η ζημιά.
Και δεύτερον, η στρίγγλα στη δουλειά μάς έχει πεθάνει στις υπερωρίες.
Συντομότατα όμως θα είμαι και πάλι κοντά σας....
Πρώτον, κάποιος, δε θα ήθελα να πω ονόματα, σας παρακαλώ μη με πιέζετε, έστειλε μπράβους να σπάσουν το σωλήνα του μπάνιου (γιατί δεν άντεχε την εκδοτική επιτυχία του αυτοβιογραφικού μου βιβλίου) με αποτέλεσμα να γυρίσω σπίτι και να βρω το διαμέρισμα μέσα στα νερά (και τη Τσουτσουνέλα πάνω στο καναπέ να τραγουδάει Μες σ’αυτή τη βάρκα είμαι μοναχή, και να πρέπει να πάω σε ξενοδοχείο για τρεις μέρες ώσπου να φτιαχτεί η ζημιά.
Και δεύτερον, η στρίγγλα στη δουλειά μάς έχει πεθάνει στις υπερωρίες.
Συντομότατα όμως θα είμαι και πάλι κοντά σας....
Wednesday, August 15, 2007
For the children of the world....
Λατρεμένοι αναγνώστες,
Μετά την επιτυχημένη μου συνεργασία με τις εκδόσεις Πουστραντώνη που οδήγησε στην επιτυχία του αυτοβιογραφικού μου βιβλίου, θα κυκλοφορήσω και παιδικό βιβλίο με τον τίτλο «Ο κακός Πρόβατος και η πριγκήπισα Συκιά» (του ιδίου εκδοτικού οίκου).
Γιατί πρέπει τα παιδιά από μικρά να διδάσκονται την ιστορία αυτού του τόπου. Το βιβλίο με μια σειρά από ιστορίες σε μορφή παραμυθιών αγγίζει τα μεγάλα μαθήματα της ζωής (αυτά να τα δει η Γιαννάκου που πάει και αναθέτει από εδώ και από εκεί τη συγγραφή σχολικών βιβλίων).
Το βιβλίο περιέχει μια σειρά από ιστορίες, όπως «Η Κοκινοπουστρίτσα», «Ο Κακός Πρόβατος και τα τρία πουστράκια¨, «Ο Πα-πουτσο-μένος Πρόβατος» και άλλες πολλές (για να μαθαίνουν οι νεότεροι και να θυμούνται οι παλιοί).
Το βιβλίο θα βγει στα βιβλιοπωλεία τα Χριστούγεννα, αλλά σας δίνω εδώ μια πρώτη γεύση....
Κεφάλαιο Πρώτο –Η Κοκινοπουστρίτσα
Φόρεσα το κόκινο φουλάρι μου και το κόκινο παντελόνι μου και ετοιμάστηκα για να πάω μια βόλτα downtown. Στην επιστροφή είχα να πάω να δω τη γιαγιά μου που ακόμα δεν είχε αξιωθεί να μου γράψει το κτήμα στο Ζούμπερι.
Χτύπησα την πόρτα του διαμερίσματος της, και άκουσα μια βαριά αντρική φωνή να λέει «πέρασε εγγονούλα μου.» Μου έκανε εντύπωση πόσο είχε αλλάξει όχι μόνο η φωνή της γιαγιάς αλλά και η εμφάνιση της-είχα όμως τόσο καιρό να τη δω που δε θυμόμουν και καλά πως ήτανε παλαιότερα. Πλησίασα στο κρεβάτι που ήταν ξαπλωμένη και τη ρώτησα δείχνοντας τη τηλεόραση που ήταν ανοικτή στο κομοδίνο:
-Γιαγιά γιατί βλέπεις σκληρό γκέι πορνό?
-Ε τι να κάνω παιδάκι μου, μας κόψανε τη Λάμψη, κόψανε τη Βέρα στο Δεξί, τι έχει πια να δει η τρίτη ηλικία?
-Σωστό και αυτό. Γιατί όμως γιαγιά, έχεις αυτά τα μαστίγια και τις χειροπέδες στο κρεβάτι?
-Έτσι όπως έχει αυξηθεί η εγκληματικότητα, τι θες να κάνω αν μπει κάποιος εγκληματίας στο σπίτι?
-Έχεις και εσύ τα δίκια σου. Γιατό όμως γιαγιά έχεις τόσο μεγάλα μάτια?
-Για να σε βλέπω καλύτερα παιδάκι μου.
-Και γιατί γιαγιά έχεις τόσο μεγάλο πέος (το κόβω τουλάχιστον 41 εκατοστά)?
-Για να σε γαμάω καλύτερα παιδάκι μου.
Με άρπαξε από τα μαλλιά και με βίασε, δε θα ήθελα να πω λεπτομέρειες, έλεος δηλαδή, παιδικό βιβλίο είναι. Αποδείχτηκε ότι ήταν ο Κακός ο Πρόβατος, ο οποίος αφου γάμησε τη γιαγιά, τη κλείδωσε στο μπάνιο και μεταμφιέστηκε σε γιαγιά για να ασελγήσει στο κορμί μου. Μετά από ώρα, ήρθε στο σπίτι ένας κυνηγός, συνταξιούχος του ΟΓΑ και αυτός όπως και η γιαγιά. Τον γάμησε και αυτόν ο Πρόβατος, και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.
Μετά την επιτυχημένη μου συνεργασία με τις εκδόσεις Πουστραντώνη που οδήγησε στην επιτυχία του αυτοβιογραφικού μου βιβλίου, θα κυκλοφορήσω και παιδικό βιβλίο με τον τίτλο «Ο κακός Πρόβατος και η πριγκήπισα Συκιά» (του ιδίου εκδοτικού οίκου).
Γιατί πρέπει τα παιδιά από μικρά να διδάσκονται την ιστορία αυτού του τόπου. Το βιβλίο με μια σειρά από ιστορίες σε μορφή παραμυθιών αγγίζει τα μεγάλα μαθήματα της ζωής (αυτά να τα δει η Γιαννάκου που πάει και αναθέτει από εδώ και από εκεί τη συγγραφή σχολικών βιβλίων).
Το βιβλίο περιέχει μια σειρά από ιστορίες, όπως «Η Κοκινοπουστρίτσα», «Ο Κακός Πρόβατος και τα τρία πουστράκια¨, «Ο Πα-πουτσο-μένος Πρόβατος» και άλλες πολλές (για να μαθαίνουν οι νεότεροι και να θυμούνται οι παλιοί).
Το βιβλίο θα βγει στα βιβλιοπωλεία τα Χριστούγεννα, αλλά σας δίνω εδώ μια πρώτη γεύση....
Κεφάλαιο Πρώτο –Η Κοκινοπουστρίτσα
Φόρεσα το κόκινο φουλάρι μου και το κόκινο παντελόνι μου και ετοιμάστηκα για να πάω μια βόλτα downtown. Στην επιστροφή είχα να πάω να δω τη γιαγιά μου που ακόμα δεν είχε αξιωθεί να μου γράψει το κτήμα στο Ζούμπερι.
Χτύπησα την πόρτα του διαμερίσματος της, και άκουσα μια βαριά αντρική φωνή να λέει «πέρασε εγγονούλα μου.» Μου έκανε εντύπωση πόσο είχε αλλάξει όχι μόνο η φωνή της γιαγιάς αλλά και η εμφάνιση της-είχα όμως τόσο καιρό να τη δω που δε θυμόμουν και καλά πως ήτανε παλαιότερα. Πλησίασα στο κρεβάτι που ήταν ξαπλωμένη και τη ρώτησα δείχνοντας τη τηλεόραση που ήταν ανοικτή στο κομοδίνο:
-Γιαγιά γιατί βλέπεις σκληρό γκέι πορνό?
-Ε τι να κάνω παιδάκι μου, μας κόψανε τη Λάμψη, κόψανε τη Βέρα στο Δεξί, τι έχει πια να δει η τρίτη ηλικία?
-Σωστό και αυτό. Γιατί όμως γιαγιά, έχεις αυτά τα μαστίγια και τις χειροπέδες στο κρεβάτι?
-Έτσι όπως έχει αυξηθεί η εγκληματικότητα, τι θες να κάνω αν μπει κάποιος εγκληματίας στο σπίτι?
-Έχεις και εσύ τα δίκια σου. Γιατό όμως γιαγιά έχεις τόσο μεγάλα μάτια?
-Για να σε βλέπω καλύτερα παιδάκι μου.
-Και γιατί γιαγιά έχεις τόσο μεγάλο πέος (το κόβω τουλάχιστον 41 εκατοστά)?
-Για να σε γαμάω καλύτερα παιδάκι μου.
Με άρπαξε από τα μαλλιά και με βίασε, δε θα ήθελα να πω λεπτομέρειες, έλεος δηλαδή, παιδικό βιβλίο είναι. Αποδείχτηκε ότι ήταν ο Κακός ο Πρόβατος, ο οποίος αφου γάμησε τη γιαγιά, τη κλείδωσε στο μπάνιο και μεταμφιέστηκε σε γιαγιά για να ασελγήσει στο κορμί μου. Μετά από ώρα, ήρθε στο σπίτι ένας κυνηγός, συνταξιούχος του ΟΓΑ και αυτός όπως και η γιαγιά. Τον γάμησε και αυτόν ο Πρόβατος, και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.
Monday, August 13, 2007
Τάδε έφη Ζαραπούστρα
Ζω καθημερινά το θέατρο του παραλόγου, Διάλογος αργά χθες το απόγευμα:
Νώντας: Ωχ πονάει η κοιλιά μου!
Συκιά: Αχ γιατί βρε Νώντα μου, έφαγες κάτι που να σε πείραξε μήπως?
Νώντας: Δε νομίζω.... τι έφαγα... το ψητό με τις πατάτες, μετά πήγα στο ελληνικό καφενείο για να παίξω τάβλι με τα παιδιά και μου βγάλανε φασολάκια και μπάμιες, τα είχανε φτιάξει το πρωί, και έφαγα ένα πιάτο, με λίγη φέτα και ψωμί, α ναι και ένα κομάτι μπακλαβά, μετά .... ααα τα ποπ κορν όταν βλέπαμε την ταινία, μια πηρουνιά μακαρόνια, ένα δυο κομάτια κέικ, και εκείνο το μπολ που είχε στο ψυγείο με τα κεράσια....
Τσουτσουνέλα: Α τότε αφού δεν είναι από το φαγητό μήπως είναι καμιά ίωση?
Νώντας: Ωχ πονάει η κοιλιά μου!
Συκιά: Αχ γιατί βρε Νώντα μου, έφαγες κάτι που να σε πείραξε μήπως?
Νώντας: Δε νομίζω.... τι έφαγα... το ψητό με τις πατάτες, μετά πήγα στο ελληνικό καφενείο για να παίξω τάβλι με τα παιδιά και μου βγάλανε φασολάκια και μπάμιες, τα είχανε φτιάξει το πρωί, και έφαγα ένα πιάτο, με λίγη φέτα και ψωμί, α ναι και ένα κομάτι μπακλαβά, μετά .... ααα τα ποπ κορν όταν βλέπαμε την ταινία, μια πηρουνιά μακαρόνια, ένα δυο κομάτια κέικ, και εκείνο το μπολ που είχε στο ψυγείο με τα κεράσια....
Τσουτσουνέλα: Α τότε αφού δεν είναι από το φαγητό μήπως είναι καμιά ίωση?
Friday, August 10, 2007
Thursday, August 09, 2007
More Face Transformations
Πήγα και εγώ ο άνθρωπος της διανόησης να κάνω ένα Face Transformation με φωτογραφία σέξυ μπλόγκερ και πέσανε όλοι επάνω μου να με φάνε. Οπότε ξαναδοκιμάζω με πολιτικούς...
Φυσικά για όλα φταίει ο Πρόβατος που υποκινεί εναντίον μου τον κόσμο, και με συκοφαντεί....
Φυσικά για όλα φταίει ο Πρόβατος που υποκινεί εναντίον μου τον κόσμο, και με συκοφαντεί....
Wednesday, August 08, 2007
Face Transformer
Βρίσκομαι στη δουλειά και περιμένω την στρίγγλα να τελιώσει ένα μιτινγκ της για να έχω μαζί της μιτινγκ, και βαριέμαι. Έτσι προσπαθώ να σκοτώσω την ώρα μου παίζοντας με φωτογραφίες.
Υπάρχει ένα πρόγραμμα που λέγεται Face Transformer και το λινκ είναι εδώ.
Ανεβάζεις μια φωτογραφία και μετά μπορείς να διαλέξεις διάφορες επιλογές για τις μετατροπές, πχ εγώ το δοκίμασα με φωτογραφία σέξυ μπλογκερ και έκανα τρανσφορμ
σε πίνακα του Μποτιτσέλι:
Μοντιλιάνι:
αλλά του άλλαξα και τη φυλή, ιδού ως Ινδός/ Πακιστανός:
Όποιος βρει πρώτος τον μπλόγκερ, κερδίζει μια τούρτα σοκολάτα!
Υπάρχει ένα πρόγραμμα που λέγεται Face Transformer και το λινκ είναι εδώ.
Ανεβάζεις μια φωτογραφία και μετά μπορείς να διαλέξεις διάφορες επιλογές για τις μετατροπές, πχ εγώ το δοκίμασα με φωτογραφία σέξυ μπλογκερ και έκανα τρανσφορμ
σε πίνακα του Μποτιτσέλι:
Μοντιλιάνι:
αλλά του άλλαξα και τη φυλή, ιδού ως Ινδός/ Πακιστανός:
Όποιος βρει πρώτος τον μπλόγκερ, κερδίζει μια τούρτα σοκολάτα!
Tuesday, August 07, 2007
Α πα πα πα
Έχουν βγει εκαοντάδες βίντεο με διάφορους και διάφορες που κάνουν remake το Umbrella της Rihanna στο σαλόνι τους. Αυτό εδώ είναι προφανώς το πιο επώδυνο, γιατί εκτός από το άκρως αρρενωπό χορευτικό, το παιδί τραγουδάει κιόλας με τη πιο φάλτσα φωνή!
Monday, August 06, 2007
Dark stories from the past
Σήμερα λατρεμένοι αναγνώστες θα σας διηγηθώ μια ιστορία πολύ επώδυνη, και συγκεκριμένα πως παρά λίγο να πέσω θύμα βιασμού στην ελληνική ύπαιθρο.
Και όχι δεν επρόκειτο για καυτό νεαρό βοσκό.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.
Πριν τέσσερα χρόνια είχα πάει εκδρομή στη Βόρειο Ελλάδα. Βασικά με παρέα θα κάναμε το γύρο της Ελλάδας, αλλά εγώ ξεκίνησα πιο νωρίς γιατί είμαι άνθρωπος της διανόησης αλλά και της απομόνωσης, με σκοπό να ρεμβάσω και να φιλοσοφήσω τη ζωή και θα συναντούσα τους υπόλοιπους μετά από τέσσερις μέρες.
Καθώς εξοικειωνόμουν με τις γύρω περιοχές, αποφάσισα να πάω με πουλμαν σε ένα γειτονικό γραφικό χωριό (μισή ώρα από εκεί που θα συναντούσα τους υπόλοιπους). Έφτασα με ένα σάκο και την είδα περιηγητής, έβγαλα φωτογραφίες, έγραψα ποιήματα και μόλις είδα ένα καφενείο, πήγα με χαρά να ξαποστάσω ο διανοούμενος.
Το καφενείο ήταν εντελώς άδειο εκτός από την καφετζού, η οποία ξαφνικά και απροσκάλεστα κάθισε δίπλα μου. Εμφανιασιακά ήταν σαν την Βέτα Μπετίνι αλλά στο πιο παχύ, στο πρόσωπο έφερνε λίγο στον Πασχάλη Τερζή αλλά με πιο πυκνά φρύδια, και το χαμογέλο της θύμιζε τον Γιώργο Γεωργίου αλλά με λιγότερα δόντια.
Προσπάθησα να καταλάβω τι ήθελε, ώσπου ξαφνικά νιώθω το βαρύ της χέρι πάνω στο γόνατο μου.
-Τι θα πιεις, αγοράκη, με ρώτησε.
-Έεε, ένα φραπέ, σκέτο χωρίς…
-Ψιτ αγοράκη, εκτός από καφέ θες να σε κεράσουμε και τίποτε άλλο? Με ρώτησε και μου έκλεισε το μάτι.
-Όχι ευχαριστώ, κάνω δίαιτα, απάντησα τρέμοντας.
-Κλειδώνω το μαγαζί αυτή τη στιγμή και πάμε μέσα στην αποθήκη, είσαι?
-Καλέ προς Θεού, γιατί να κλειδωθούμε? Εγώ έχω κλειστοφοβία, μια χαρά είμαστε και έτσι.
-Βλέπω στα μάτια σου τι θέλεις.
-Βλέπετε στα μάτια μου ότι θέλω να φωνάξω την αστυνομία?
-Όχι βρε πονηρέ. Ξέρεις τι λέω. Δε μου λές, σου αρέσει το φουστάνι μου?
-Δε θα ήθελα να τοποθετηθώ επ’αυτού.
-Έλα γαμιά μου, πάρε μου τσολιά μου!
-Τι λέτε κυρία μου? Είστε καλά? Το ότι φοράω ροζ παντελόνι με στρασάκια δε σας λέει ότι μπορεί και να μην έχω την ψυχολογία του γαμιά? Τώρα για τσολιάς δε ξέρω, γιατί η αλήθεια είναι ότι μου αρέσει η πιέτα στη φούστα και έχω και ένα ζευγάρι λευκό καλτσόν.
-Μην ανησυχείς, εγώ θα σε κάνω άντρα!
-Τι να με κάνετε άντρα καλέ κυρία? Εσείς πάτε με νταλικιέρηδες και τους κάνετε Κωστέτσο και δε θέλουν να ξαναδούν νινι ζωγραφιστό, εμένα θα κάνετε άντρα?
-Και τι? Απότιστη θα με αφήσεις?
-Γιατί, είχαμε κάνει συμφωνία να σας ποτίζω? Άλλωστε, μόνο εσείς νομίζετε θα είστε απότιστη? Όλη η χώρα έχει λειψυδρία. Πάντως, αν σταματήσετε το κεφαλοκλείδωμα, θα πάρω ένα φίλο μου στο κινητό, πολύ καλό παιδιί και σαβουρογάμης, θα έρθει με το αυτοκίνητο, σε δύο ώρες θα είναι εδώ να σας ποτίσει. Αν έχετε και μια μηχανή του γκαζόν, μπορούμε να κάνουμε και μια αποτριχωσούλα στο εν τω μεταξύ να σουλουπωθείτε.
Είχα πανικοβληθεί και η καφετζού φαινόταν ανένδοτη. Για καλή μου τύχη, μπήκε ξαφνικά μέσα πελάτης, η καφετζού φάνηκε να σκέφτεται για λίγα λεπτά, που εμένα μου φάνηκαν μια αιωνιότητα, σηκώθηκε και πήγε να τον χαιρετήσει. Εγώ μάζεψα τα πράγματα μου με συνοπτικές διαδικασίες και άρχισα να τρέχω σα το Βέγγο. Τρέχοντας, άκουσα τη καφετζού να φωνάζει “έλα εδώ εσύ που πας” αλλά δε γύρισα, δε σταμάτησα ούτε για λεπτό, έτρεξα για είκοσι λεπτά μέχρι τη στάση του λεωφορείου και έριξα μαύρη πέτρα πίσω μου. Και ακόμη δεν έχω ξεπεράσει το σοκ….
Και όχι δεν επρόκειτο για καυτό νεαρό βοσκό.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.
Πριν τέσσερα χρόνια είχα πάει εκδρομή στη Βόρειο Ελλάδα. Βασικά με παρέα θα κάναμε το γύρο της Ελλάδας, αλλά εγώ ξεκίνησα πιο νωρίς γιατί είμαι άνθρωπος της διανόησης αλλά και της απομόνωσης, με σκοπό να ρεμβάσω και να φιλοσοφήσω τη ζωή και θα συναντούσα τους υπόλοιπους μετά από τέσσερις μέρες.
Καθώς εξοικειωνόμουν με τις γύρω περιοχές, αποφάσισα να πάω με πουλμαν σε ένα γειτονικό γραφικό χωριό (μισή ώρα από εκεί που θα συναντούσα τους υπόλοιπους). Έφτασα με ένα σάκο και την είδα περιηγητής, έβγαλα φωτογραφίες, έγραψα ποιήματα και μόλις είδα ένα καφενείο, πήγα με χαρά να ξαποστάσω ο διανοούμενος.
Το καφενείο ήταν εντελώς άδειο εκτός από την καφετζού, η οποία ξαφνικά και απροσκάλεστα κάθισε δίπλα μου. Εμφανιασιακά ήταν σαν την Βέτα Μπετίνι αλλά στο πιο παχύ, στο πρόσωπο έφερνε λίγο στον Πασχάλη Τερζή αλλά με πιο πυκνά φρύδια, και το χαμογέλο της θύμιζε τον Γιώργο Γεωργίου αλλά με λιγότερα δόντια.
Προσπάθησα να καταλάβω τι ήθελε, ώσπου ξαφνικά νιώθω το βαρύ της χέρι πάνω στο γόνατο μου.
-Τι θα πιεις, αγοράκη, με ρώτησε.
-Έεε, ένα φραπέ, σκέτο χωρίς…
-Ψιτ αγοράκη, εκτός από καφέ θες να σε κεράσουμε και τίποτε άλλο? Με ρώτησε και μου έκλεισε το μάτι.
-Όχι ευχαριστώ, κάνω δίαιτα, απάντησα τρέμοντας.
-Κλειδώνω το μαγαζί αυτή τη στιγμή και πάμε μέσα στην αποθήκη, είσαι?
-Καλέ προς Θεού, γιατί να κλειδωθούμε? Εγώ έχω κλειστοφοβία, μια χαρά είμαστε και έτσι.
-Βλέπω στα μάτια σου τι θέλεις.
-Βλέπετε στα μάτια μου ότι θέλω να φωνάξω την αστυνομία?
-Όχι βρε πονηρέ. Ξέρεις τι λέω. Δε μου λές, σου αρέσει το φουστάνι μου?
-Δε θα ήθελα να τοποθετηθώ επ’αυτού.
-Έλα γαμιά μου, πάρε μου τσολιά μου!
-Τι λέτε κυρία μου? Είστε καλά? Το ότι φοράω ροζ παντελόνι με στρασάκια δε σας λέει ότι μπορεί και να μην έχω την ψυχολογία του γαμιά? Τώρα για τσολιάς δε ξέρω, γιατί η αλήθεια είναι ότι μου αρέσει η πιέτα στη φούστα και έχω και ένα ζευγάρι λευκό καλτσόν.
-Μην ανησυχείς, εγώ θα σε κάνω άντρα!
-Τι να με κάνετε άντρα καλέ κυρία? Εσείς πάτε με νταλικιέρηδες και τους κάνετε Κωστέτσο και δε θέλουν να ξαναδούν νινι ζωγραφιστό, εμένα θα κάνετε άντρα?
-Και τι? Απότιστη θα με αφήσεις?
-Γιατί, είχαμε κάνει συμφωνία να σας ποτίζω? Άλλωστε, μόνο εσείς νομίζετε θα είστε απότιστη? Όλη η χώρα έχει λειψυδρία. Πάντως, αν σταματήσετε το κεφαλοκλείδωμα, θα πάρω ένα φίλο μου στο κινητό, πολύ καλό παιδιί και σαβουρογάμης, θα έρθει με το αυτοκίνητο, σε δύο ώρες θα είναι εδώ να σας ποτίσει. Αν έχετε και μια μηχανή του γκαζόν, μπορούμε να κάνουμε και μια αποτριχωσούλα στο εν τω μεταξύ να σουλουπωθείτε.
Είχα πανικοβληθεί και η καφετζού φαινόταν ανένδοτη. Για καλή μου τύχη, μπήκε ξαφνικά μέσα πελάτης, η καφετζού φάνηκε να σκέφτεται για λίγα λεπτά, που εμένα μου φάνηκαν μια αιωνιότητα, σηκώθηκε και πήγε να τον χαιρετήσει. Εγώ μάζεψα τα πράγματα μου με συνοπτικές διαδικασίες και άρχισα να τρέχω σα το Βέγγο. Τρέχοντας, άκουσα τη καφετζού να φωνάζει “έλα εδώ εσύ που πας” αλλά δε γύρισα, δε σταμάτησα ούτε για λεπτό, έτρεξα για είκοσι λεπτά μέχρι τη στάση του λεωφορείου και έριξα μαύρη πέτρα πίσω μου. Και ακόμη δεν έχω ξεπεράσει το σοκ….
Sunday, August 05, 2007
Sikia zurueck aus Deutschland
Λατρεμένοι αναγνώστες, επέστρεψα από τη Γερμανία και όπως είπε και ο cookie basheroulis, το ταξίδι ήτο μούφα, δεν προέκυψε καυτό γαμικουλασιόν με κανέναν, ούτε με το συνάδελφο, ούτε με το Γιόχαν, ούτε καν με τον ταξιτζή που με έφερε από το αεροδρόμιο, ο οποίος δεν κοίταζε το δρόμο, αλλά είχε γυρίσει προς τα εμένα που καθόμουνα στο πίσω κάθισμα και ήθελε να κοιτιόμαστε τετ α τετ κατά τη διάρκεια όλης της διαδρομής, όσο μου διηγούνταν πως πούλησε το πρώτο του αυτοκίνητο στον ξάδελφο του....
Η Τσουτσουνέλα και ο Νώντας με υποδέχτηκαν με μεγάλη χαρά, θέλαν αμέσως να μάθουν τι τους πήρα, ο Νώντας χάρηκε με τις σοκολάτες και τα σαλάμια, αλλά απογοητεύτηκε όταν είδε ότι δεν έφερα κινητό. Η Τσουτσουνέλα χάρηκε πολύ με τη στολή που της πήρα, η οποία στην πραγματικότητα δεν ήταν της Χάιντι, αλλά Βαυαρής γκαρσόνας, αλλά δε χρειάζεται να μπαίνουμε σε λεπτομέρειες. Μας είπε ότι θα τη βάλει σε ραντεβού που είχε με τον Έλληνα διανοούμενο που έχει γνωρίσει (αυτόν που απαγγέλει αρχαία ελληνικά)-θα τη δει ο άνθρωπος και θα το βάλει στα πόδια....
Γύρισα και ακούω ασταμάτητα το φοβερό τραγούδι της Leslie Feist το 1234, μπορείτε να ακούσετε και να δείτε το απίθανο βίντεο κλιπ εδώ .
Και τέλος άλλο ένα λινκ, για το Dailylit όπου μπορείς να διαβάσεις ένα βιβλίο δωρεάν σε εμαιλς που σου στέλνουν σε συνέχειες (διαλέγεις αν θες μηνύματα καθημερινά, στις εργάσιμες, το σαββατοκύριακο). Αν διαλέξεις το Πόλεμος και Ειρήνη, πχ. θα σου στείλουν 600 και κάτι μηνύματα, δηλαδή πάνω από χρόνο....
Η Τσουτσουνέλα και ο Νώντας με υποδέχτηκαν με μεγάλη χαρά, θέλαν αμέσως να μάθουν τι τους πήρα, ο Νώντας χάρηκε με τις σοκολάτες και τα σαλάμια, αλλά απογοητεύτηκε όταν είδε ότι δεν έφερα κινητό. Η Τσουτσουνέλα χάρηκε πολύ με τη στολή που της πήρα, η οποία στην πραγματικότητα δεν ήταν της Χάιντι, αλλά Βαυαρής γκαρσόνας, αλλά δε χρειάζεται να μπαίνουμε σε λεπτομέρειες. Μας είπε ότι θα τη βάλει σε ραντεβού που είχε με τον Έλληνα διανοούμενο που έχει γνωρίσει (αυτόν που απαγγέλει αρχαία ελληνικά)-θα τη δει ο άνθρωπος και θα το βάλει στα πόδια....
Γύρισα και ακούω ασταμάτητα το φοβερό τραγούδι της Leslie Feist το 1234, μπορείτε να ακούσετε και να δείτε το απίθανο βίντεο κλιπ εδώ .
Και τέλος άλλο ένα λινκ, για το Dailylit όπου μπορείς να διαβάσεις ένα βιβλίο δωρεάν σε εμαιλς που σου στέλνουν σε συνέχειες (διαλέγεις αν θες μηνύματα καθημερινά, στις εργάσιμες, το σαββατοκύριακο). Αν διαλέξεις το Πόλεμος και Ειρήνη, πχ. θα σου στείλουν 600 και κάτι μηνύματα, δηλαδή πάνω από χρόνο....
Thursday, August 02, 2007
Sikia in Deutschland-Teil Drei
Λατρεμένοι αναγνώστες, viele Gruesse!
Άλλη μια δύσκολη μέρα στη ξενιτιά. Μετά τη δουλειά είχαμε ένα διάλειμμα για ψώνια. Ο συνάδελφος ήρθε μαζί μου για τα ψώνια και μου έσπασε τα νεύρα. Σταματούσε σε κάθε μαγαζί και έκανε υπολογισμούς πόσα δολλάρια είναι αυτό και εκείνο (και η αλήθεια είναι ότι η ισοτιμία ευρώ δολλαρίου είναι απαγορευτική για ταξίδια στην Ευρώπη για Αμερικάνους), και υπολογισμούς όχι μόνο για πράγματα που τον ενδιέφεραν να ψωνίσει (δηλαδή αθλητικές φόρμες και αναβολικά), αλλά τα πάντα, μέχρι και σερβιέτες και CD της Χάιντι. Μετά τα ψώνια εκείνος αποφάσισε να πάει για τρέξιμο και εγώ φυσικά να γυρίσω στο ξενοδοχείο.
Γύρισα από τα ψώνια και μπήκα στην ρεσεψιόν όπου επικρατούσε απόλυτη ησυχία. Είδα τον Γιόχαν στη ρεσεψιόν, ο οποίος με χαιρέτησε και μου χαμογέλασε. Ήταν η ευκαιρία να δράσω. Και είχα το τέλειο σχέδιο. Το ίδιο πρωί στο ντους το νερό έτρεχε πότε κρύο πότε ζεστό και πότε καθόλου, τελικά ήρθε και ισορρόπησε αλλά ήταν η κατάλληλη δικαιολογία να φέρω τον Γιόχαν στο δωμάτιο. Ανεβαίνω λοιπόν στο δωμάτιο, βάζω τις σακούλες στη ντουλάπα, βγάζω τα ρούχα μου και φοράω μια πετσέτα και παίρνω τηλέφωνο στη ρεσεψιόν.
Yes hi, I am calling from room 200. There is a problem with my shower, could you come and look at it? I would like to take a shower.
Yes of course, right away, μου απάντησε εκείνος με πόθο και ηδονή.
Το σχέδιο έβαινε καλά. Σκόπευα μόλις έρθει ο Γιόχαν, να του δείξω τη ντουσιέρα και μετά να του πω να κάτσει στο κρεβάτι να μου εξηγήσει τι πρόβλημα είχε καθώς είμαι άνθρωπος της μόρφωσης και της ενημέρωσης. Έβαλα λοιπόν και μια βαλίτσα στη μοναδική καρέκλα του δωματίου για να σιγουρευτούμε ότι θα κάτσει στο κρεβάτι.
Άκουσα να χτυπούν την πόρτα. Come in, απάντησα με νάζι και μπρίο. Και ανοίγει η πόρτα και τι να δω, μια κοντή παχουλή Τουρκάλα με μαντίλα. Τι θες εδώ κυρά μου?
Yes I come fix shower.
Καλά εσένα στείλανε? Και που είναι το καυτό γερμανό ρεσεψιονίστ? Τόση πια προοδευτικότητα σε αυτή τη χώρα, που αντί να έχουν το Σάκη τον υδραυλικό έχουν την Τανσού την υδραυλικού. Πήρα βαθιές αναπνοές, καθότι τα νεύρα μου ήταν τσατάλια και με ψυχραιμία της απάντησα
Oh it’s ok, it works fine now. Thank you. Goodbye!
Αλλά η Τουρκάλα ανένδοτη, μπήκε στο μπάνιο, εγώ πήγα και ξαναέβαλα τα ρούχα μου στο εντωμεταξύ, άκουγα τα νερά να τρέχουν, σε λίγο βγήκε με τον φερετζέ μούσκεμα (είχε και μουστάκι το οποίο είχε επίσης βραχεί) και μου είπε
Everything ok now
Ναι, μας υποχρέωσες…
Είχα φτάσει στα πρόθυρα να βγω στους δρόμους και να μοιρολογώ στο σταθμό του μονάχου -αχου-με πέταξε η μοίρα μου-μάνα κακομοίρα μου, που έλεγε και ο Καζαντζίδης. Αλλά έκανα υπομονή, γιατί αύριο φεύγουμε.
Wednesday, August 01, 2007
Sikia in Deutschland-Teil Zwei
Λατρεμένοι αναγνώστες, wie geht es Ihnen?
Ο μαραθώνιος που λέγεται μιτινγκς συνεχίζεται. Ο συνάδελφος φυσικά είναι μέσα στην υπερδιέγερση και εγώ με τα χίλια ζόρια κρατάω τα μάτια μου ανοικτά.
Το απόγευμα έχουμε δύο ώρες ελεύθερες και θα πάμε για ψώνια. Ο Νώντας μου ζήτησε να φέρω "σοκολάτες, σαλάμια και κανένα κινητό, αν είναι πιο φτηνά εκεί" ενώ η Τσουτσουνέλα μου ζήτησε μια στολή της Χάιντι. Εγώ περίμενα να συγκινηθούν που πάω στα ξένα, και όταν μου έδωσαν ένα κομάτι χαρτί υπέθεσα ότι θα έλεγε πόσο πολύ με αγαπούν, αλλά τελικά ήταν η παραγγελία με τα ψώνια τους να μη τα ξεχάσω. Απορώ αν θα μπορούσα να τα βρω όλα αυτά σε ένα μαγαζί να ξεμπερδεύω (και όχι δεν εννοώ sex shop).
Ο Γιόχαν δεν ήταν στη ρεσεψιόν όταν γύρισα, που να πήγε το Γερμανό υπάλληλο? Μήπως τους δίνουνε δωμάτια στο ίδιο ξενοδοχείο να ξεκουράζονται, και εν αγνοία μου, κοιμάται γυμνός στο διπλανό δωμάτιο?
Στο μιτινγκ οι Γερμανοί έμειναν ενθουσιασμένοι με την παρουσίαση και σύνεχεια μας έλεγαν Klasse. Πήγα να τους κάνω παρατήρηση ότι δεν είναι σωστό να χρησιμοποιούνται τέτοιες εκφράσεις και πρέπει επιτέλους να δείξουμε και ένα επίπεδο-όχι επειδή μας βρήκανε μπριόζους να βωμολοχούν ασύστολα. Αλλά τελικά διάβασα στο λεξικό μου (how to get a german in your bed with 100 words) ότι Klasse σημαίνει η τάξη του σχολείου, αλλά και επιφώνημα που σημαίνει περίφημα, εξαιρετικά.
Τέλος πάντων, πάω να παρακολουθήσω το συνάδελφο στο γυμναστήριο του ξενοδοχείου, έχει ένα παγκάκι μπροστά και μπορείς να βλέπεις από το τζάμι όσους αθλούνται. Πήγα χτες και έφαγα τη σοκολάτα μου εκεί βλέποντας τους να σκοτώνονται.
Sikia in Deutschland-Teil Eins
Λατρεμένοι αναγνώστες, Έφτασα στη Γερμανία με το συνάδελφο.
Ο συνάδελφος αυτός είναι ένας νεαρός πολύ μπρατσωμένος και πέρασα όλη την υπερατλαντική πτήση προσπαθώντας να διαπιστώσω αν είναι γκει ή στρέιτ.
Στην αρχή της πτήσης παραπονέθηκε ότι με τα καινούργια μέτρα που σε αφήνουν να πάρεις μόνο μικρές ποσότητες καλλυντικών, δε μπορεί να πάρει όλη τη συσκευασία της ενυδατικής κρέμας και το δέρμα του στεγνώνει στα αεροπλάνα (οπότε λέω, αχα! Γκέι)
Μετά από λίγο όμως και ενώ μας έδειχναν μια ταινία με τη Σάρα Τζέσικα Πάρκερ, τον ρωτάω αν έβλεπε Sex and the City, και μου λέει, όχι, δεν έχω δει ποτέ ούτε ένα επεισόδιο (χμμμ, λες να είναι στρέιτ)?
Τον ρώτησα αν έχει δεσμό, και μου είπε ότι έχει girlfriend αλλά είναι σε άλλη πολιτεία και έτσι δε τη βλέπει συχνά (ύποπτο)…. Πάει κάθε μέρα γυμναστήριο και ανησυχούσε αν το ξενοδοχείο που θα μείνουμε στη Γερμανία θα έχει γυμναστήριο για να πηγαίνει τρεις τέσσερις ωρίτσες στα μαύρα χαράματα πριν πηγαίνουμε στη δουλειά.
Φτάσαμε καταταλαιπωρημένοι ώρα Γερμανίας οκτώ το πρωί. Και είχαμε να πάμε σε meeting το μεσημέρι. Τι ταλαιπωρία.
Ευτυχώς το ξενοδοχείο είναι καλό και εντόπισα έναν πολύ χοτ ρεσεπτιονιστ ο οποίος με φλέρταρε ασύστολα (μπορεί και να μου φάνηκε δηλαδή, λόγω τζετ λαγκ) πάντως το ταμπελάκι με το όνομα του έλεγε Γιόχαν, και εγώ θα ήθελα πολύ να κάνω κατάσταση με έναν Φριτς ή Χανς. Τέλος πάντων…
Ήπια δέκα καφέδες για να ανταπεξέλθω στις υποχρεώσεις της ημέρας. Ο συνάδελφος πάλι ήταν μέσα στην καλή χαρά, ούτε ένα χασμουρητό, μήπως παίρνει τίποτε? Μόλις τελιώσαμε το απόγευμα αργά, εγώ ήθελα να πάρω μια τεράστια γερμανική σοκολάτα και να πάω για ύπνο, εκείνος πάλι ήθελε να τρέξει μερικούς γύρους στο πάρκο απέναντι από το ξενοδοχείο και μετά να πάει λίγο στο γυμναστήριο.
Θα σας γράψω τα καθέκαστα αύριο, πάω να κοιμηθώ τώρα, θα πάρω τηλέφωνο το room service πρώτα να δω μπας και έρθει ο Γιόχαν στο δωμάτιο να μου κάνει μασάζ…
Subscribe to:
Posts (Atom)