Λατρεμένοι αναγνώστες, viele Gruesse!
Άλλη μια δύσκολη μέρα στη ξενιτιά. Μετά τη δουλειά είχαμε ένα διάλειμμα για ψώνια. Ο συνάδελφος ήρθε μαζί μου για τα ψώνια και μου έσπασε τα νεύρα. Σταματούσε σε κάθε μαγαζί και έκανε υπολογισμούς πόσα δολλάρια είναι αυτό και εκείνο (και η αλήθεια είναι ότι η ισοτιμία ευρώ δολλαρίου είναι απαγορευτική για ταξίδια στην Ευρώπη για Αμερικάνους), και υπολογισμούς όχι μόνο για πράγματα που τον ενδιέφεραν να ψωνίσει (δηλαδή αθλητικές φόρμες και αναβολικά), αλλά τα πάντα, μέχρι και σερβιέτες και CD της Χάιντι. Μετά τα ψώνια εκείνος αποφάσισε να πάει για τρέξιμο και εγώ φυσικά να γυρίσω στο ξενοδοχείο.
Γύρισα από τα ψώνια και μπήκα στην ρεσεψιόν όπου επικρατούσε απόλυτη ησυχία. Είδα τον Γιόχαν στη ρεσεψιόν, ο οποίος με χαιρέτησε και μου χαμογέλασε. Ήταν η ευκαιρία να δράσω. Και είχα το τέλειο σχέδιο. Το ίδιο πρωί στο ντους το νερό έτρεχε πότε κρύο πότε ζεστό και πότε καθόλου, τελικά ήρθε και ισορρόπησε αλλά ήταν η κατάλληλη δικαιολογία να φέρω τον Γιόχαν στο δωμάτιο. Ανεβαίνω λοιπόν στο δωμάτιο, βάζω τις σακούλες στη ντουλάπα, βγάζω τα ρούχα μου και φοράω μια πετσέτα και παίρνω τηλέφωνο στη ρεσεψιόν.
Yes hi, I am calling from room 200. There is a problem with my shower, could you come and look at it? I would like to take a shower.
Yes of course, right away, μου απάντησε εκείνος με πόθο και ηδονή.
Το σχέδιο έβαινε καλά. Σκόπευα μόλις έρθει ο Γιόχαν, να του δείξω τη ντουσιέρα και μετά να του πω να κάτσει στο κρεβάτι να μου εξηγήσει τι πρόβλημα είχε καθώς είμαι άνθρωπος της μόρφωσης και της ενημέρωσης. Έβαλα λοιπόν και μια βαλίτσα στη μοναδική καρέκλα του δωματίου για να σιγουρευτούμε ότι θα κάτσει στο κρεβάτι.
Άκουσα να χτυπούν την πόρτα. Come in, απάντησα με νάζι και μπρίο. Και ανοίγει η πόρτα και τι να δω, μια κοντή παχουλή Τουρκάλα με μαντίλα. Τι θες εδώ κυρά μου?
Yes I come fix shower.
Καλά εσένα στείλανε? Και που είναι το καυτό γερμανό ρεσεψιονίστ? Τόση πια προοδευτικότητα σε αυτή τη χώρα, που αντί να έχουν το Σάκη τον υδραυλικό έχουν την Τανσού την υδραυλικού. Πήρα βαθιές αναπνοές, καθότι τα νεύρα μου ήταν τσατάλια και με ψυχραιμία της απάντησα
Oh it’s ok, it works fine now. Thank you. Goodbye!
Αλλά η Τουρκάλα ανένδοτη, μπήκε στο μπάνιο, εγώ πήγα και ξαναέβαλα τα ρούχα μου στο εντωμεταξύ, άκουγα τα νερά να τρέχουν, σε λίγο βγήκε με τον φερετζέ μούσκεμα (είχε και μουστάκι το οποίο είχε επίσης βραχεί) και μου είπε
Everything ok now
Ναι, μας υποχρέωσες…
Είχα φτάσει στα πρόθυρα να βγω στους δρόμους και να μοιρολογώ στο σταθμό του μονάχου -αχου-με πέταξε η μοίρα μου-μάνα κακομοίρα μου, που έλεγε και ο Καζαντζίδης. Αλλά έκανα υπομονή, γιατί αύριο φεύγουμε.
8 comments:
Οι λατρεμένοι σου αναγνώστες περιμένουν οπωσδηπότως ένα 'Teil Vier' όπου θα υπάρχει κάποιο σενάριο που να συμπεριλαμβάνει τον Johann.
Το αξίζεις!
Είναι ανεπιτρεπτίκ να φύγεις με την απορία για τα deutsche Wurst ζωγραφισμένη στο προσωπάκι σου...άσε που κάνει ρυτίδες.
Μούφα τελικά το ταξίδι, Συκιά μου.
Πάω στοίχημα ότι θα βρεις πολλούς Γιόχαν στους δρόμους του Βερολίνου (ή του Μονάχου, ή όπου είσαι ένιγουέι), αρκεί να ξεκουνήσεις λιγάκι.
Μην αρνηθείς στον εαυτό σου κάτι τέτοιο, σκέψου μόνο πόσα έχεις περάσει με το Νώντα, την Τσουτσουνέλα και τη Στρίγκλα. Γιατί σου αξίζει.
Ιch lieben dich
lololololol
Για αυτό δεν αγαπάμε Τουρκάλες.
pixencitizenouli μου, αλί και τρισαλί, δε πρόεκυψε τίποτις στο ταξίδι....
cookiebasherouli μου, δεν είχα χρόνο να βγω στους δρόμους, θα ξαναπάω με την ησυχία μου για πολιτιστικό ταξίδι στη Γερμανία για να έχω τα αναμενόμενα αποτελέσματα...
x-oyranoyli μου, ich liebe dich auch!!!
pavluko μου, κάτι ξέρουν και δε τους θέλουν στην ΕΕ μερικοί μερικοί....
Eυτυχώς δε λες που δε γδύθυκε η Τουρκάλα στο ντους και δεν άρχισε να σε κυνηγάει γύρω γύρω στο δωμάτιο γεμάτη πόθο;
αχ βαχ αν το ήξερα θα είχα πεταχτεί μόναχο να σου πάρω αυτόγραφο.
The problem can be really serious or uncomplicated
to retrieve. You ought to not have an lively assistance engine light to use an
OBD system.
my blog post - obd diag
Post a Comment