Η γλυκιά fevis και η αντροχωρίστρα Tanila με κάλεσαν να παίξω στο μπλογκοπαίχνιδο που λες επτά αλήθειες για τον εαυτό σου. Εγώ βέβαια το έχω ήδη παίξει αυτό παλαιότερα (αχ έχω γεράσει στη μπλογκοσφαιρα) αλλά επειδή η fevis είναι καλή και γλυκιά, και η Τανίλα απείλησε να μου κλέψει τον επόμενο μου εραστή, ορίστε επτά νέες αλήθειες:
1) Δούλεψα για ένα χρόνο σε οίκο ευγηρίας και είχα μεγάλο σουξέ στους ενοίκους, έβρισκα στο γραφείο μου από ραβασάκια μέχρι σοκολατάκια με σημειώματα (γενικά έχω μεγάλο σουξέ στις ηλιακές ομάδες 75-95)
2) Πριν μερικά χρόνια και ενώ πειραματιζόμουν στη κουζίνα, έφτιαξα ένα κέικ με σοκολάτα και φυστικοβούτυρο, το οποίο βγήκε θεϊκό και όσοι το δοκίμαζαν έφταναν σε οργασμό, αλλά δε μπορώ να θυμηθώ τις αναλογίες αλλά ούτε τη διαδικασία. Έχω προσπαθήσει από τότε πολλές φορές αλλά δε μπόρεσα να βρω ποια ήταν η συνταγή της επιτυχίας.
3) Τα είχα κάποτε (για πολύ μικρό διάστημα, να το τονίσουμε αυτό) με παπά.
4) Μια φορά σε υπερατλαντική πτήση που το αεροπλάνο ήταν μισοάδειο (τις παλιές καλές εποχές που δεν ακυρώνανε τις πτήσεις αν δεν ήταν όλοι σα σαρδέλες) γνώρισα έναν ώριμο κύριο ο οποίος ήταν από Τουρκία. Καθόταν στη τελευταία σειρά του αεροπλάνου και ήταν μόνος του σε αυτή τη σειρά (όλα τα άλλα καθίσματα δίπλα του ήταν άδεια). Κάποια στιγμή και ενώ οι περισότεροι είχαν κοιμηθεί, σηκώθηκα για την τουαλέτα και όταν είδα ότι ήταν ξύπνιος, πήγα να του πω ένα γεια, και πλησιάζοντας είδα ότι είχε βγάλει το πέος του έξω από το παντελόνι και αυνανιζότανε με περιοδικά Playboy. Γύρισα στη θέση μου με συνοπτικές διαδικασίες και το έριξα στην προσευχή, ώστε αν ο Θεός ήθελε να τον τιμωρήσει να μη το έκανε όσο ήμασταν εν πτήσει.
5) Δεν έχω πετύχει ποτέ σέξυ υδραυλικό, έχει χαλάσει η μπανιέρα, ο νεροχύτης, το καζανάκι, και κάθε φορά φωνάζω άλλον με την ελπίδα ότι θα είναι όπως στις ταινίες και θα εμφανιστεί σούπερ χοτ εραστής, αλλά ποτέ δεν έχει έρθει ο χοτ ο εραστής (να μη σχολιάσω καλύτερα τι έχει έρθει....)
6) Έχω όμως πετύχει σέξυ τεντά (πως λέγεται αυτός που φτιάχνει τέντες? τέντυ μπόι?)
7) Την πρώτη φορά που είδα pierced πέος, το έβαλα στα πόδια.
Wednesday, October 29, 2008
Monday, October 27, 2008
ντολμαδες
Ο mahleroukos με κάλεσε σε μπλογκοπαίχνιδο που πρέπει, λέει, να γράψεις μια ιστορία που να έχει να κάνει με ντολμαδάκια. (Ήθελα να 'ξερα ποιος την ξεκίνησε αυτή την αλυσίδα, ο Μαμαλάκης?)
Τέλος πάντων, επειδή εγώ έχω μεγάλη καρδιά αλλά και ταλέντο στην μαγειρική, θα σας διηγηθώ μια ιστορία αληθινή που μου συνέβη τα δύσκολα εκείνα χρόνια της σχέσης μου με τον Πρόβατο.
Μια μέρα λοιπόν πέρναμε το πρωινό μας στο μικρό μας σαλόνι όπως κάθε μέρα, πριν ο Πρόβατος να πάει στη δουλειά του (στην οικοδομή) και εγώ είχα εκείνη την ημέρα να πάω για καφέ με τη φίλη μου τη Γωγώ την Αντζολετάκη και μετά να γυρίσω σπίτι να ετοιμάσω ντολμαδάκια. Όταν είπα στον Πρόβατο το πρόγραμμα μου για την ημέρα, εκείνος έδειξε περίεργο ενδιαφέρον και άρχισε να με ρωτάει πόσο θα λέίψω για καφέ, και όταν του είπα "έ κανά δύωρο", μου είπε, γιατί τόσο λίγο, κάτσε παραπάνω. Μετά το πρωινό πήγα στην κουζίνα και μετά από κανένα μισάωρο πήγα να δω τι κάνει ο Πρόβατος γιατί θα αργούσε στη δουλειά. Τον βρήκα ξαπλωμένο στο κρεβάτι με τις πυτζάμες. Πρόβατε, τι κάνεις, θα αργήσεις, του λέω. "Α δεν αισθάνομαι καλά-my tummy hurts" είπε και με το ένα χέρι έπιασε την κοιλιά του ενώ το άλλο το είχε κοντά στο στόμα του και πιπιλούσε το δάχτυλο του. Έδειχνε σαν ένα μικρό αθώο παιδάκι.
-Α τότε μη πας στη δουλειά! Κάτσε να ξεκουραστείς. Κάτσε να σου φτιάξω ένα χαμομήλι. Θα πάρω και τηλέφωνο τη Γωγώ να ακυρώσω το ραντεβού μας.
-ΟΧΙ ΟΧΙ, όχι, μη το ακυρώσεις! Να πας! Εγώ θα κοιμηθώ λιγάκι, θα δω και λίγο τηλεόραση που έχει Μπομπ Σφουγγαράκη, θα παίξω με τα playmobils μου και θα γίνω περδίκι.
Άνησυχούσα, αλλά δέχτηκα και έτσι μετά από κανένα μισάωρο βγήκα να πάω για καφέ. Επειδή όμως εγώ είμαι faith and loyal spouse, δε κάθησα να πιω καφέ, αλλά με το που ήρθε η Γωγώ, της είπα τι είχε συμβεί και ότι έπρεπε να γυρίσω σπίτι γρήγορα. Έτρεχα στους δρόμους της Ελευσίνας (όπου και μέναμε) και με τη γλώσσα στο στόμα έφτασα στο περίπτερο στη γωνία να αγοράσω Μίκυ Μάους, Μανίνα και Σούπερ Κατερίνα για τον Πρόβατο. Το περίπτερο όμως ήταν κλειστό (μέρα μεσημέρι). Ξεκλειδώνοντας την εξώπορτα του διαμερίσματος άκουσα μια βαριά αντρική φωνή να λέει "Spank me daddy". Α καλά, σκέφτηκα, παραείναι progressive ο Μπομπ ο Σφουγγαράκης. Ανοίγοντας την πόρτα αντίκρυσα τον Πρόβατο ανεβασμένο σε μια καρέκλα να φοράει μια δερμάτινη στολή με καρφιά και να κρατάει ένα μαστίγιο και τον περιπτερά μας στα τέσσερα στο πάτωμα με ένα λουρί.
Φυσικά το σοκ μου ήταν μεγάλο. Η πίκρα της προδοσίας αβάσταχτη...Πως είναι δυνατόν ο ίδιος άνθρωπος που πριν μισή ώρα ήταν σα το Χρήστο Σεντικάι με τις πιτζαμούλες να μεταμορφώνεται σε Μαρκήσιο ντε Σαντ με δερμάτινα και μαστίγια? Και να πατάει με τις μπότες πάνω στο ύφασμα της καρέκλας? Πως μπορούμε να γνωρίζουμε πραγματικά το σύντροφο μας? Και πως ξέρουμε τι κρύβουν οι τροφές που δίνουμε στα παιδιά μας (άσχετο)? Έτρεξα στο υπνοδωμάτιο, έκλεισα την πόρτα και έκλαψα όλη μέρα. Από τη θλίψη μου τα ντολμαδάκια δε τα έκανα τελικά εκείνη την ημέρα...
Υ.Γ.1. Αφιερώνω την αφήγηση μου αυτή στον revqueerouli που είναι και φαν του μικρού Σεντικάι....
Υ.Γ.2. Σας αφήνω με ένα ρομαντικό τραγούδι....
Τέλος πάντων, επειδή εγώ έχω μεγάλη καρδιά αλλά και ταλέντο στην μαγειρική, θα σας διηγηθώ μια ιστορία αληθινή που μου συνέβη τα δύσκολα εκείνα χρόνια της σχέσης μου με τον Πρόβατο.
Μια μέρα λοιπόν πέρναμε το πρωινό μας στο μικρό μας σαλόνι όπως κάθε μέρα, πριν ο Πρόβατος να πάει στη δουλειά του (στην οικοδομή) και εγώ είχα εκείνη την ημέρα να πάω για καφέ με τη φίλη μου τη Γωγώ την Αντζολετάκη και μετά να γυρίσω σπίτι να ετοιμάσω ντολμαδάκια. Όταν είπα στον Πρόβατο το πρόγραμμα μου για την ημέρα, εκείνος έδειξε περίεργο ενδιαφέρον και άρχισε να με ρωτάει πόσο θα λέίψω για καφέ, και όταν του είπα "έ κανά δύωρο", μου είπε, γιατί τόσο λίγο, κάτσε παραπάνω. Μετά το πρωινό πήγα στην κουζίνα και μετά από κανένα μισάωρο πήγα να δω τι κάνει ο Πρόβατος γιατί θα αργούσε στη δουλειά. Τον βρήκα ξαπλωμένο στο κρεβάτι με τις πυτζάμες. Πρόβατε, τι κάνεις, θα αργήσεις, του λέω. "Α δεν αισθάνομαι καλά-my tummy hurts" είπε και με το ένα χέρι έπιασε την κοιλιά του ενώ το άλλο το είχε κοντά στο στόμα του και πιπιλούσε το δάχτυλο του. Έδειχνε σαν ένα μικρό αθώο παιδάκι.
-Α τότε μη πας στη δουλειά! Κάτσε να ξεκουραστείς. Κάτσε να σου φτιάξω ένα χαμομήλι. Θα πάρω και τηλέφωνο τη Γωγώ να ακυρώσω το ραντεβού μας.
-ΟΧΙ ΟΧΙ, όχι, μη το ακυρώσεις! Να πας! Εγώ θα κοιμηθώ λιγάκι, θα δω και λίγο τηλεόραση που έχει Μπομπ Σφουγγαράκη, θα παίξω με τα playmobils μου και θα γίνω περδίκι.
Άνησυχούσα, αλλά δέχτηκα και έτσι μετά από κανένα μισάωρο βγήκα να πάω για καφέ. Επειδή όμως εγώ είμαι faith and loyal spouse, δε κάθησα να πιω καφέ, αλλά με το που ήρθε η Γωγώ, της είπα τι είχε συμβεί και ότι έπρεπε να γυρίσω σπίτι γρήγορα. Έτρεχα στους δρόμους της Ελευσίνας (όπου και μέναμε) και με τη γλώσσα στο στόμα έφτασα στο περίπτερο στη γωνία να αγοράσω Μίκυ Μάους, Μανίνα και Σούπερ Κατερίνα για τον Πρόβατο. Το περίπτερο όμως ήταν κλειστό (μέρα μεσημέρι). Ξεκλειδώνοντας την εξώπορτα του διαμερίσματος άκουσα μια βαριά αντρική φωνή να λέει "Spank me daddy". Α καλά, σκέφτηκα, παραείναι progressive ο Μπομπ ο Σφουγγαράκης. Ανοίγοντας την πόρτα αντίκρυσα τον Πρόβατο ανεβασμένο σε μια καρέκλα να φοράει μια δερμάτινη στολή με καρφιά και να κρατάει ένα μαστίγιο και τον περιπτερά μας στα τέσσερα στο πάτωμα με ένα λουρί.
Φυσικά το σοκ μου ήταν μεγάλο. Η πίκρα της προδοσίας αβάσταχτη...Πως είναι δυνατόν ο ίδιος άνθρωπος που πριν μισή ώρα ήταν σα το Χρήστο Σεντικάι με τις πιτζαμούλες να μεταμορφώνεται σε Μαρκήσιο ντε Σαντ με δερμάτινα και μαστίγια? Και να πατάει με τις μπότες πάνω στο ύφασμα της καρέκλας? Πως μπορούμε να γνωρίζουμε πραγματικά το σύντροφο μας? Και πως ξέρουμε τι κρύβουν οι τροφές που δίνουμε στα παιδιά μας (άσχετο)? Έτρεξα στο υπνοδωμάτιο, έκλεισα την πόρτα και έκλαψα όλη μέρα. Από τη θλίψη μου τα ντολμαδάκια δε τα έκανα τελικά εκείνη την ημέρα...
Υ.Γ.1. Αφιερώνω την αφήγηση μου αυτή στον revqueerouli που είναι και φαν του μικρού Σεντικάι....
Υ.Γ.2. Σας αφήνω με ένα ρομαντικό τραγούδι....
Thursday, October 23, 2008
Monday, October 20, 2008
Το κουιζ της Τρίτης
Λατρεμένοι φίλοι μου, το σημερινό μας κουίζ περιέχει λίγες απλές και ουσιαστικές ερωτήσεις. Ο πρώτος/ η πρώτη που θα απαντήσει σωστά όλες τις ερωτήσεις, θα του/της στείλω αυτόγραφο μου και μικρό δωράκι από την παγωμένη ξενιτιά.
1. Σε ποια πόλη γεννήθηκε η Κατερίνα Στανίση?
2. Ποιος διάσημος Έλληνας μπλόγκερ σε περίοδο καύσωνα είπε σε ποστ του το εξής:
Τι? Σεξ? Αχ πάνε αυτά, όταν δεν μπορείς καλά καλά να συρθείς μέχρι το περίπτερο για τσιγάρα που διάθεση για επαφές τρίτου τύπου, περασμένα μεγαλεία, πάνε και οι επιδόσεις μου στην κατακόρυφο, στον πολυέλαιο αλλά και στο personal favourite πλάτη με πλάτη άσε σου λέω...
A. Marvinoulis
B. Provatoulis
C. Ethanoulis
D. Blueprintsoulis
3. Τι σημαίνει hitsuji στα ιαπωνικά? (πως λέμε hitsuji αλλά μου αρέσει)
1. Σε ποια πόλη γεννήθηκε η Κατερίνα Στανίση?
2. Ποιος διάσημος Έλληνας μπλόγκερ σε περίοδο καύσωνα είπε σε ποστ του το εξής:
Τι? Σεξ? Αχ πάνε αυτά, όταν δεν μπορείς καλά καλά να συρθείς μέχρι το περίπτερο για τσιγάρα που διάθεση για επαφές τρίτου τύπου, περασμένα μεγαλεία, πάνε και οι επιδόσεις μου στην κατακόρυφο, στον πολυέλαιο αλλά και στο personal favourite πλάτη με πλάτη άσε σου λέω...
A. Marvinoulis
B. Provatoulis
C. Ethanoulis
D. Blueprintsoulis
3. Τι σημαίνει hitsuji στα ιαπωνικά? (πως λέμε hitsuji αλλά μου αρέσει)
Sunday, October 19, 2008
Γνωριμία
Πριν λίγες μέρες πήγα σε εκδήλωση της ελληνικής ομογένειας εδώ στην παγωμένη ξενιτιά όπου θα γινόταν προβολή μιας ελληνικής ταινίας και μετά συζήτηση με τους συντελεστές της.
Παρόλο που στη δουλειά γίνεται χαμός και ήμουν πολύ κουρασμένος, αποφάσισα να πάω γιατί πάνω απ’όλα στηρίζω την πατρίδα μου, το έθνος μου και την ταυτότητα μου (επίσης η Mrs Petrochilos είπε ότι θα μαζευτούν και πολλοί Έλληνες φοιτητές και σκέφτηκα ότι μπορεί να έκανα κάποιο κονέ με σκόπο το γάμο).
Έφτασα με μικρή καθυστέρηση, η ταινία ευτυχώς δεν είχε αρχίσει ακόμα και ο κόσμος ήταν μαζεμένος στο φουαγιέ. Οι περισσότεροι ήταν Έλληνες αλλά είχε και αρκετούς Αμερικάνους. Η Mrs Petrochilos με το που με είδε άρχισε να κουνάει το χέρι της να πάω κοντά, Πλησίασα και την βρήκα με τον εραστή της από την Μοντάνα (ναι ακόμα εδώ είναι αυτός ο άχρηστος, ή μάλλον, πήγε και ξαναγύρισε). Ο εραστής της με κοίταγε περίεργα, αλλά ευτυχώς δεν πανικοβλήθηκα γιατί σκέφτηκα ότι θα ήταν λίγο δύσκολο να με βιάσει μπροστά σε 200 άτομα. Κάποια στιγμή επιτέλους άνοιξαν οι πόρτες της αίθουσας και ο κόσμος άρχισε να προχωρά (με το γνωστό κομψό τρόπο που διακρίνει εμάς τους Έλληνες, δηλαδή σπρωξιές, χουφτώματα, πανικός λες και πρόκειται για το τελευταίο συσίτιο). Μέσα στον πανικό ο εραστής της Μrs. Petrochilos μου ψιθύρισε στο αυτί “εμείς έχουμε αφήσει μια συζήτηση στη μέση” (δηλαδή νομίζω ότι αυτό είπε, μπορεί να είπε ότι τον πονάει η μέση του, δε παίρνω και όρκο γιατί γινόταν φασαρία με τον όχλο εκείνη τη στιγμή). Μπήκαμε επιτέλους και εγώ επίτηδες κάθησα τρεις σειρές πίσω από την Μrs Petrochilos και τον εραστή της (μη με βιάσει μέσα στο σκοτάδι κατά τη διάρκεια της ταινίας).
Η ταινία ήταν βλακώδης αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. Μετά την προβολή στη διπλανή αίθουσα είχαν ποτά και μεζέδες (από γνωστό Ελληνικό εστιατόριο της πόλης μας) και αφού τσίμπησα λίγα τυροπιτάκια, κάτι σπανακοπιτάκια, κάτι κεφτεδάκια και λίγες πατάτες, α και κάτι ντολμαδάκια-ήταν μετά τη δουλειά και δεν είχα φάει, τι να έκανα, πήγα και χώθηκα σε μια παρέα Ελλήνων που γνώριζα τους περισότερους και οι οποίοι συζητούσαν με πάθος για το Βατοπαίδι (το οποίο είναι άσχετο με το θέμα της ταινίας).
Εκεί λοιπόν γνώρισα και έναν ακόμα Έλληνα που μπορώ να πω μου κίνησε το ενδιαφέρον. Καταρχάς είναι από τους λίγους εν ζωή Έλληνες και μάλιστα νέος, που χρησιμοποιεί το “δα”. Ξεκίνησε λέγοντας “ε όχι δα” και αργότερα είπε “δεν είμαστε δα και καινούργιοι.” Μιλάει σα να έχει βγει από ασπρόμαυρη ελληνική ταινία, είναι σα να είναι ο Ζάχος Χατζηφωτίου φυλακισμένος στο σώμα ενός 30αρη. Πολλές φορές μου θύμισε το λατρεμένο Δόκτωρα Φλάντζα με το στόμφο και το κύρος που τον διακρίνει. Επίσης ξέχασα να σας πω ότι ο νεαρός αυτός φορούσε τιράντες. Οπότε τον θέλω κολασμένα. Δε το λες κούκλο, αλλά είναι εμφανίσιμος. Θα μου πείτε ότι και άλλες φορές τα κριτήρια με τα οποία διαλέγω άντρες (πχ. Νώντας λόγω ονόματος) δε μου έχουν βγει σε καλό, αλλά με το συγκεκριμένο νεαρό πιστεύω ότι τα πράγματα είναι διαφορετικά. Καταρχάς δουλεύει μάνατζερ σε μεγάλο ξενοδοχείο (δηλαδή θα έχει πρόσβαση σε ελεύθερα δωμάτια για κολασμένο σεξ). Δεύτερον, το ρολόι του είχε ζωγραφιά τον Μίκυ Μάους, που σημαίνει ότι είναι κατά βάθος ένα παιδί (ή ότι είναι κακόγουστος, παίζει και αυτό). Και τρίτον, μιλάει σε όλους στο πληθυντικό, που δείχνει άνθρωπο ευγενή και καλλιεργημένο. Με δεξιοτεχνία πήρα το τηλέφωνο του (ότι και καλά θα τον ενημερώσω για εκδηλώσεις του ελληνικού συλλόγου και επειδή είπε ότι θα τον ενδιέφερε να διδάξει ελληνικά στο Greek School). Πάω να ράψω νυφικό.
Παρόλο που στη δουλειά γίνεται χαμός και ήμουν πολύ κουρασμένος, αποφάσισα να πάω γιατί πάνω απ’όλα στηρίζω την πατρίδα μου, το έθνος μου και την ταυτότητα μου (επίσης η Mrs Petrochilos είπε ότι θα μαζευτούν και πολλοί Έλληνες φοιτητές και σκέφτηκα ότι μπορεί να έκανα κάποιο κονέ με σκόπο το γάμο).
Έφτασα με μικρή καθυστέρηση, η ταινία ευτυχώς δεν είχε αρχίσει ακόμα και ο κόσμος ήταν μαζεμένος στο φουαγιέ. Οι περισσότεροι ήταν Έλληνες αλλά είχε και αρκετούς Αμερικάνους. Η Mrs Petrochilos με το που με είδε άρχισε να κουνάει το χέρι της να πάω κοντά, Πλησίασα και την βρήκα με τον εραστή της από την Μοντάνα (ναι ακόμα εδώ είναι αυτός ο άχρηστος, ή μάλλον, πήγε και ξαναγύρισε). Ο εραστής της με κοίταγε περίεργα, αλλά ευτυχώς δεν πανικοβλήθηκα γιατί σκέφτηκα ότι θα ήταν λίγο δύσκολο να με βιάσει μπροστά σε 200 άτομα. Κάποια στιγμή επιτέλους άνοιξαν οι πόρτες της αίθουσας και ο κόσμος άρχισε να προχωρά (με το γνωστό κομψό τρόπο που διακρίνει εμάς τους Έλληνες, δηλαδή σπρωξιές, χουφτώματα, πανικός λες και πρόκειται για το τελευταίο συσίτιο). Μέσα στον πανικό ο εραστής της Μrs. Petrochilos μου ψιθύρισε στο αυτί “εμείς έχουμε αφήσει μια συζήτηση στη μέση” (δηλαδή νομίζω ότι αυτό είπε, μπορεί να είπε ότι τον πονάει η μέση του, δε παίρνω και όρκο γιατί γινόταν φασαρία με τον όχλο εκείνη τη στιγμή). Μπήκαμε επιτέλους και εγώ επίτηδες κάθησα τρεις σειρές πίσω από την Μrs Petrochilos και τον εραστή της (μη με βιάσει μέσα στο σκοτάδι κατά τη διάρκεια της ταινίας).
Η ταινία ήταν βλακώδης αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. Μετά την προβολή στη διπλανή αίθουσα είχαν ποτά και μεζέδες (από γνωστό Ελληνικό εστιατόριο της πόλης μας) και αφού τσίμπησα λίγα τυροπιτάκια, κάτι σπανακοπιτάκια, κάτι κεφτεδάκια και λίγες πατάτες, α και κάτι ντολμαδάκια-ήταν μετά τη δουλειά και δεν είχα φάει, τι να έκανα, πήγα και χώθηκα σε μια παρέα Ελλήνων που γνώριζα τους περισότερους και οι οποίοι συζητούσαν με πάθος για το Βατοπαίδι (το οποίο είναι άσχετο με το θέμα της ταινίας).
Εκεί λοιπόν γνώρισα και έναν ακόμα Έλληνα που μπορώ να πω μου κίνησε το ενδιαφέρον. Καταρχάς είναι από τους λίγους εν ζωή Έλληνες και μάλιστα νέος, που χρησιμοποιεί το “δα”. Ξεκίνησε λέγοντας “ε όχι δα” και αργότερα είπε “δεν είμαστε δα και καινούργιοι.” Μιλάει σα να έχει βγει από ασπρόμαυρη ελληνική ταινία, είναι σα να είναι ο Ζάχος Χατζηφωτίου φυλακισμένος στο σώμα ενός 30αρη. Πολλές φορές μου θύμισε το λατρεμένο Δόκτωρα Φλάντζα με το στόμφο και το κύρος που τον διακρίνει. Επίσης ξέχασα να σας πω ότι ο νεαρός αυτός φορούσε τιράντες. Οπότε τον θέλω κολασμένα. Δε το λες κούκλο, αλλά είναι εμφανίσιμος. Θα μου πείτε ότι και άλλες φορές τα κριτήρια με τα οποία διαλέγω άντρες (πχ. Νώντας λόγω ονόματος) δε μου έχουν βγει σε καλό, αλλά με το συγκεκριμένο νεαρό πιστεύω ότι τα πράγματα είναι διαφορετικά. Καταρχάς δουλεύει μάνατζερ σε μεγάλο ξενοδοχείο (δηλαδή θα έχει πρόσβαση σε ελεύθερα δωμάτια για κολασμένο σεξ). Δεύτερον, το ρολόι του είχε ζωγραφιά τον Μίκυ Μάους, που σημαίνει ότι είναι κατά βάθος ένα παιδί (ή ότι είναι κακόγουστος, παίζει και αυτό). Και τρίτον, μιλάει σε όλους στο πληθυντικό, που δείχνει άνθρωπο ευγενή και καλλιεργημένο. Με δεξιοτεχνία πήρα το τηλέφωνο του (ότι και καλά θα τον ενημερώσω για εκδηλώσεις του ελληνικού συλλόγου και επειδή είπε ότι θα τον ενδιέφερε να διδάξει ελληνικά στο Greek School). Πάω να ράψω νυφικό.
Friday, October 17, 2008
Για δώσε μου το Email σου
Είναι φοβερό όταν για το email σου στη δουλειά σου τσεκουρώνουν το όνομα, εδώ στην Αμερική έχω γνωρίσει Έλληνες που το email τους στη δουλειά τους το κάνανε πχ papapa@.... (επειδή τους λένε Παναγιώτη Παπαδόπουλο). Σου λέει, η εταιρεία παίρνει τη πρώτη συλλαβή από εδώ, το πρώτο γράμμα από εκεί κλπ Έτσι και η κυρία της ΝΕΤ....
Wednesday, October 15, 2008
Documents
Καθώς διεξάγεται ακόμα η αδυσώπητη δίκη του αιώνα, ένα σωρό ντοκουμέντα έχουν βγει στην επιφάνεια και ΟΛΑ ενοχοποιούν τον Πρόβατο. Σήμερα βρήκα αυτή τη φωτογραφία από την ημέρα των αρραβώνων μας, όπου εγώ φορούσα ένα σεμνό και ταπεινό καπέλο αλλά παρ'όλη την κομψή μου εμφάνιση δε μπορούσα να κρύψω τη θλίψη μου για τη συμπεριφορά του Πρόβατου.
Όπως λέει και ο Καρυωτάκης...
Ὁ κῆπος εἶμαι ποὺ ἄλλοτε μὲ τ᾿ ἄνθη του εὐωδοῦσε
κι ἐγέμιζε μὲ χαρωπὸ τιτύβισμα πουλιῶν,
ποὺ μὲ κρυφομιλήματα καὶ ψίθυρο φιλιῶν,
τὴ νύχτα, στὴ σκιάδα του, ἡ ἀγάπη ἐπερπατοῦσε.
Υ.Γ. Σε επόμενο ποστ θα σας αναφέρω πως για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μέρες ξανά παραλίγο να πέσω θύμα βιασμού του εραστή της Mrs Petrochilos.
Όπως λέει και ο Καρυωτάκης...
Ὁ κῆπος εἶμαι ποὺ ἄλλοτε μὲ τ᾿ ἄνθη του εὐωδοῦσε
κι ἐγέμιζε μὲ χαρωπὸ τιτύβισμα πουλιῶν,
ποὺ μὲ κρυφομιλήματα καὶ ψίθυρο φιλιῶν,
τὴ νύχτα, στὴ σκιάδα του, ἡ ἀγάπη ἐπερπατοῦσε.
Υ.Γ. Σε επόμενο ποστ θα σας αναφέρω πως για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μέρες ξανά παραλίγο να πέσω θύμα βιασμού του εραστή της Mrs Petrochilos.
Monday, October 13, 2008
η συνταγή της Τρίτης
Σήμερα φίλοι και φίλες σας παρουσιάζω μια ακόμα μυστική συνταγή μου με εγγυημένη επιτυχία.
Αισθησιακά κουλουράκια απόλυτης ηδονής
Υλικά:
1200 γρ. Αλεύρι για όλες τις χρήσεις
8 Αυγά + 1 Αυγό για επάλειψη
400 γρ. Ζάχαρη
150 γρ. Βούτυρο γάλακτος
3 φακελάκια Βανίλιες
3 κουταλάκια γλυκού ανθρακική αμμωνία
Γάλα
1 blueprintsoulis
Οδηγίες:
Βάζουμε το αλεύρι σε μπολ. Ζεσταίνουμε το βούτυρο να λιώσει και το ρίχνουμε στο αλεύρι. Τρίβουμε με τα δάχτυλα μας το αλεύρι με το βούτυρο. Σε μπολ χτυπάμε τους κρόκους των αυγών με τη ζάχαρη, να ασπρίσουν. Σε άλλο μπολ χτυπάμε τα ασπράδια σε σφιχτή μαρέγκα. Σε λίγο γάλα (1 φλ. του καφέ) διαλύουμε την αμμωνία με τη βανίλια.
Αρχίζουμε να ρίχνουμε στο αλεύρι λίγο-λίγο από τα 3 μίγματα (κρόκοι, μαρέγκα και γάλα) ανακατεύοντας. Ζυμώνουμε, προσθέτοντας λίγο ακόμα γάλα -αν χρειάζεται-, να γίνει αφράτη ζύμη και να μην κολλάει στα δάχτυλα. Πλάθουμε τα κουλουράκια σε διάφορα σχήματα (π.χ. πέους ή όρχεων), βάζουμε σε βουτυρωμένο ταψάκι σε απόσταση το ένα από το άλλο, γιατί φουσκώνουν πολύ και τα αλείφουμε με αυγό σουφρώνοντας τα χείλη και βογκώντας αισθησιακά. Ψήνουμε στους 180 βαθμούς για 20 λεπτά, να φουσκώσουν και να ροδίσουν. Όσο περιμένουμε να ψηθούν, γδύνουμε τον blueprintsouli και κάνουμε κολασμένο σεξ (προσοχή ελέγχουμε τα κουλουράκια στα 20 λεπτά ή και πιο πριν να μη μας καούν).
Wednesday, October 08, 2008
Latest News
Παραλίγο να πέσω θύμα βιασμού από τον εραστή της Mrs Petrochilos-διαδώστε το (όχι καλύτερα μη το διαδώσετε και έχουμε τρεχάματα).
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Την Κυριακή το βράδυ πήγα για φαγητό με την Mrs Petrochilos και τον καινούγριο εραστή της, ο οποίος είναι ένας Ελληνοαμερικάνος από την Μοντάνα ο οποίος πηγαινοέρχεται λόγω δουλειάς στην πόλη μας. Τον γνώρισε στην εκκλησία (αχ εκεί γίνονται όλα τα κοννέ) και βγήκαν πολλές φορές μαζί, μάλιστα και η Mrs Petrochilos πήγε στην Μοντάνα για Σαββατοκύριακο (με με ρωτήσετε τι έχει η πολιτεία της Μοντάνα, δε ξέρω και θα σας γελάσω).
Πήγα στο σπίτι της να γνωριστούμε και να πιούμε το ποτάκι μας και μετά θα πηγαίναμε σε ένα εστιατόριο. Φτάνοντας γνώρισα τον εραστή της καθώς εκείνος μου άνοιξε την πόρτα. Για να σας δώσω να καταλάβετε, φανταστείτε τον Καμπουράκη δέκα-είκοσι χρόνια μεγαλύτερο, με προφορά και να του λείπει ένα δόντι στο πλάι. Αφού κάναμε τις γνωριμίες καθήσαμε οι τρεις μας στους καναπέδες και μιλήσαμε περί ανέμων και υδάτων-καλύψαμε το θέμα της οικονομικής κρίσης, του χρηματιστηρίου και το αν η αδελφή της Μπρίτνευ είναι πάλι έγκυος (αυτό μας το ανέφερε η Mrs Petrochilos η οποία κάθε μέρα αποστηθίζει τα κουτσομπολίστικα περιοδικά). Ήδη τα είχα ψιλοπάρει με τον εραστή της, καθώς είπε ότι θα ψηφίσει ΜάκΚειν. Όταν χτύπησε το τηλέφωνο, η Mrs Petrochilos το σήκωσε και φώναξε "Wow Betty, It's you!" και γύρισε σε εμάς καλύπτοντας το ακουστικό και ψιθύρισε ότι πρέπει να της μιλήσει γιατί είναι μια φίλη της που έχει καιρό να της μιλήσει. "Πάω μέσα να της μιλήσω, δε θα αργήσω" είπε. Και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα βρέθηκα μόνος στο σαλόνι της με τον εραστή της να μου λέει "έχω μάθει για σένα, είσαι πολύ ναζιάρης" και το χέρι του να ακουμπάει το γόνατο μου. Επειδή έχω ένα επίπεδο και μια ανατροφή που δε μου επιτρέπουν να βάλω τις φωνές και να του φέρω τους πορσελάνινους τσολιάδες που έχει η Mrs Petrochilos στο σαλόνι της, στο κεφάλι, απλά και αμήχανα τραβήχτηκα και είπα ¨Ελλάδα από που είστε?". Εκείνος απάντησε "Από Λειβαδιά. Και ξέρεις τι λένε για μας ε?" Αμάν πια αυτή η χώρα με το τοπικισμό της, κάθε πόλη και νομός βγάζει τους μοναδικούς επιβήτορες αυτής της χώρας. Αλλά και πάλι με ευγένεια απάντησα "ναι έχω ακούσει ότι είναι πολύ όμορφη η Λειβαδιά". Εκείνος με κοίταγε από την κορφή ως τα νύχια και νομίζω μούγκριζε ή τέλος πάντων γρύλιζε. "Εσείς χάσατε πολλά λεφτά στο χρηματιστήριο?" ρώτησα με την ελπίδα ότι το θέμα θα τον ξενέρωνε, αλλά εκείνος με ρώτησε ¨και δε μου λες, που μένεις?" Άρχισα να του λέω ότι μένω σε μια περιοχή που έχει πολλά πάρκα και είναι πολύ όμορφα, και αυτός ρωτούσε "που? που?" Φυσικά και δεν απάντησα. Μετά άρχισε να με ρωτάει αν έχω πάει ποτέ Μοντάνα, ότι έχει 30 στρέματα κήπο, ότι εκεί ηρεμείς όταν κοιτάς τα βουνά και άλλα πολλά. Βλέποντας την Mrs Petrochilos να μπαίνει στο σαλόνι με το τηλέφωνο στο χέρι, με το ζόρι κρατήθηκα να μη την αγκαλιάσω με τα μάτια βουρκωμένα.
Μετά πήγαμε και στο εστιατόριο, όπου φάγαμε αστακομακαρονάδα, ήταν καλή, δε λέω. Και γύρισα σπίτι και αμπαροκλείδωσα-μοναξιάαααα είναι η πιο γλυκιά παρέααααα....
Α και τώρα που είπα μοναξιά, από τους νικητές του διαγωνισμού που ήταν να έρθουν για δύο μήνες ο καθένας για καυτό σεξ στην Αμερική, ήδη αποκλείστηκαν:
-ο Blueprintsoulis ο οποίος ήθελε να φέρει μαζί του και την Τανίλα (δηλαδή θα μας κλέβει τους άντρες ΚΑΙ θα της πληρώσω εισιτήριο να έρθει Αμερική να την φιλοξενήσω.....)
-ο NIkoloulinis που του φάνηκαν οι δύο μήνες πολύ μεγάλο διάστημα (τι αχαριστία Θεέ μου)
-ο desoulinis ο οποίος δήλωσε συμμετοχή και μετά το ξέχασε.
Παραμένουν in the running ο toymakeroulis που είναι σωστό παιδί με αξίες, σέξυ και σεμνό αλλά και θαραλλέο και δεν υποκύπτει σε απειλές, αλλά και ο x-ouranoulis ο οποίος όμως σαλιαρίζει τελευταία με ένα γκαρσόνι και δε θυμάται αν είχαν κάνει κατάσταση στο παρελθόν (Σλάτους Σλάτοβιτς!)....
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Την Κυριακή το βράδυ πήγα για φαγητό με την Mrs Petrochilos και τον καινούγριο εραστή της, ο οποίος είναι ένας Ελληνοαμερικάνος από την Μοντάνα ο οποίος πηγαινοέρχεται λόγω δουλειάς στην πόλη μας. Τον γνώρισε στην εκκλησία (αχ εκεί γίνονται όλα τα κοννέ) και βγήκαν πολλές φορές μαζί, μάλιστα και η Mrs Petrochilos πήγε στην Μοντάνα για Σαββατοκύριακο (με με ρωτήσετε τι έχει η πολιτεία της Μοντάνα, δε ξέρω και θα σας γελάσω).
Πήγα στο σπίτι της να γνωριστούμε και να πιούμε το ποτάκι μας και μετά θα πηγαίναμε σε ένα εστιατόριο. Φτάνοντας γνώρισα τον εραστή της καθώς εκείνος μου άνοιξε την πόρτα. Για να σας δώσω να καταλάβετε, φανταστείτε τον Καμπουράκη δέκα-είκοσι χρόνια μεγαλύτερο, με προφορά και να του λείπει ένα δόντι στο πλάι. Αφού κάναμε τις γνωριμίες καθήσαμε οι τρεις μας στους καναπέδες και μιλήσαμε περί ανέμων και υδάτων-καλύψαμε το θέμα της οικονομικής κρίσης, του χρηματιστηρίου και το αν η αδελφή της Μπρίτνευ είναι πάλι έγκυος (αυτό μας το ανέφερε η Mrs Petrochilos η οποία κάθε μέρα αποστηθίζει τα κουτσομπολίστικα περιοδικά). Ήδη τα είχα ψιλοπάρει με τον εραστή της, καθώς είπε ότι θα ψηφίσει ΜάκΚειν. Όταν χτύπησε το τηλέφωνο, η Mrs Petrochilos το σήκωσε και φώναξε "Wow Betty, It's you!" και γύρισε σε εμάς καλύπτοντας το ακουστικό και ψιθύρισε ότι πρέπει να της μιλήσει γιατί είναι μια φίλη της που έχει καιρό να της μιλήσει. "Πάω μέσα να της μιλήσω, δε θα αργήσω" είπε. Και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα βρέθηκα μόνος στο σαλόνι της με τον εραστή της να μου λέει "έχω μάθει για σένα, είσαι πολύ ναζιάρης" και το χέρι του να ακουμπάει το γόνατο μου. Επειδή έχω ένα επίπεδο και μια ανατροφή που δε μου επιτρέπουν να βάλω τις φωνές και να του φέρω τους πορσελάνινους τσολιάδες που έχει η Mrs Petrochilos στο σαλόνι της, στο κεφάλι, απλά και αμήχανα τραβήχτηκα και είπα ¨Ελλάδα από που είστε?". Εκείνος απάντησε "Από Λειβαδιά. Και ξέρεις τι λένε για μας ε?" Αμάν πια αυτή η χώρα με το τοπικισμό της, κάθε πόλη και νομός βγάζει τους μοναδικούς επιβήτορες αυτής της χώρας. Αλλά και πάλι με ευγένεια απάντησα "ναι έχω ακούσει ότι είναι πολύ όμορφη η Λειβαδιά". Εκείνος με κοίταγε από την κορφή ως τα νύχια και νομίζω μούγκριζε ή τέλος πάντων γρύλιζε. "Εσείς χάσατε πολλά λεφτά στο χρηματιστήριο?" ρώτησα με την ελπίδα ότι το θέμα θα τον ξενέρωνε, αλλά εκείνος με ρώτησε ¨και δε μου λες, που μένεις?" Άρχισα να του λέω ότι μένω σε μια περιοχή που έχει πολλά πάρκα και είναι πολύ όμορφα, και αυτός ρωτούσε "που? που?" Φυσικά και δεν απάντησα. Μετά άρχισε να με ρωτάει αν έχω πάει ποτέ Μοντάνα, ότι έχει 30 στρέματα κήπο, ότι εκεί ηρεμείς όταν κοιτάς τα βουνά και άλλα πολλά. Βλέποντας την Mrs Petrochilos να μπαίνει στο σαλόνι με το τηλέφωνο στο χέρι, με το ζόρι κρατήθηκα να μη την αγκαλιάσω με τα μάτια βουρκωμένα.
Μετά πήγαμε και στο εστιατόριο, όπου φάγαμε αστακομακαρονάδα, ήταν καλή, δε λέω. Και γύρισα σπίτι και αμπαροκλείδωσα-μοναξιάαααα είναι η πιο γλυκιά παρέααααα....
Α και τώρα που είπα μοναξιά, από τους νικητές του διαγωνισμού που ήταν να έρθουν για δύο μήνες ο καθένας για καυτό σεξ στην Αμερική, ήδη αποκλείστηκαν:
-ο Blueprintsoulis ο οποίος ήθελε να φέρει μαζί του και την Τανίλα (δηλαδή θα μας κλέβει τους άντρες ΚΑΙ θα της πληρώσω εισιτήριο να έρθει Αμερική να την φιλοξενήσω.....)
-ο NIkoloulinis που του φάνηκαν οι δύο μήνες πολύ μεγάλο διάστημα (τι αχαριστία Θεέ μου)
-ο desoulinis ο οποίος δήλωσε συμμετοχή και μετά το ξέχασε.
Παραμένουν in the running ο toymakeroulis που είναι σωστό παιδί με αξίες, σέξυ και σεμνό αλλά και θαραλλέο και δεν υποκύπτει σε απειλές, αλλά και ο x-ouranoulis ο οποίος όμως σαλιαρίζει τελευταία με ένα γκαρσόνι και δε θυμάται αν είχαν κάνει κατάσταση στο παρελθόν (Σλάτους Σλάτοβιτς!)....
Sunday, October 05, 2008
Sunday
Στην προηγούμενη μου αγγελία, όσοι δήλωσαν συμμετοχή και κέρδισαν ταξίδι και δίμηνο καυτού σεξ στην Αμερική είναι
-ο toymakeroulis (ο οποίος ελπίζω να μη φέρει τίποτις ταινίες τρόμου να δούμε γιατί σκιάζομαι εύκολα)
-ο x-oyranoulis (ο οποίος μάλλον θέλει να κάνει καριέρα κινηματογραφική στην Αμερική και με χρησιμοποιεί για να εξελιχθεί η καριέρα του)
-ο Blueprintsoulis (ο οποίος όλο λέει ότι έρχεται και όλο την τελευταία στιγμή αλλάζει γνώμη και σαλιαρίζει με την Τανίλα)
-ο NIkoloulinis(ο οποίος είναι ζωηρούλης και ατακτούλης)
-ο desoulinis (που είναι χοτ χοτ χοτ)
-ο Provatoulinis (ο οποίος δε δήλωσε συμμετοχή, αλλά απείλησε όσους δήλωσαν συμμετοχή, οπότε αυτό το εκλαμβάνω ως εκδήλωση ενδιαφέροντος)
Αν έρθει για δύο μήνες ο καθένας Αμερική, θα περάσει ο χρόνος με κολασμένο και αδυσώπητο σεξ. Όμως με ανησυχεί που παρόλη την εκδήλωση ενδιαφέροντος, δεν έχουν επικοινωνήσει μαζί μου για τα διαδικαστικά του ταξιδιού και πολύ φοβάμαι ότι είναι ένα επικοινωνιακό τρικ, και δεν έχουν σκοπό να έρθουν....(στη βράση κολάει το σίδερο). Άλλο εκδήλωση ενδιαφέροντος, άλλο δέσμευση!
Και κάθομαι και ταλαιπωρούμαι στην ξενιτιά ενώ θα μπορούσα να κάνω τηλεοπτική καριέρα στην Ελλάδα, αλλά ας όψεται ο Πρόβατος που μου στάθηκε εμπόδιο στην καριέρα μου όλα αυτά τα χρόνια. Ακόμα και πολύ πρόσφατα, όταν μας έγινε πρόταση να παρουσιάζουμε μαζί την εκπομπή "Καλημέρα Αγρίνιο" στο AGRINIO CHANNEL, ο Πρόβατος είχε συνέχεια παράλογες απαιτήσεις. Οι διαπραγματεύσεις με τους υπευθύνους του καναλιού ήταν εξαντλητικές και αδίστακτες, και ενώ ξεπεράστηκαν όλα τα εμπόδια και ήμασταν έτοιμοι να βάλουμε υπογραφές, ο Πρόβατος είπε ότι είχε μια μικρή ακόμα απαίτηση, να αλλάξει τίτλο η εκπομπή και να λέγεται "Καλημέρα Αγρίνιο, τον έχω 41 εκατοστά και δε ξέρω τι παριστάνει αυτή η κουλή δίπλα μου". Οι υπεύθυνοι του καναλιού δε δέχτηκαν, ο Πρόβατος ήταν ανένδοτος και τα σχέδια ναυάγησαν....
Σήμερα το βράδυ θα βγω για dinner με την Mrs Petrochilos και τον εραστή της (ιδού που κατέληξε η κοινωνική μου ζωή, να περνάω την Κυριακή το βράδυ με την Mrs Petrochilos).
-ο toymakeroulis (ο οποίος ελπίζω να μη φέρει τίποτις ταινίες τρόμου να δούμε γιατί σκιάζομαι εύκολα)
-ο x-oyranoulis (ο οποίος μάλλον θέλει να κάνει καριέρα κινηματογραφική στην Αμερική και με χρησιμοποιεί για να εξελιχθεί η καριέρα του)
-ο Blueprintsoulis (ο οποίος όλο λέει ότι έρχεται και όλο την τελευταία στιγμή αλλάζει γνώμη και σαλιαρίζει με την Τανίλα)
-ο NIkoloulinis(ο οποίος είναι ζωηρούλης και ατακτούλης)
-ο desoulinis (που είναι χοτ χοτ χοτ)
-ο Provatoulinis (ο οποίος δε δήλωσε συμμετοχή, αλλά απείλησε όσους δήλωσαν συμμετοχή, οπότε αυτό το εκλαμβάνω ως εκδήλωση ενδιαφέροντος)
Αν έρθει για δύο μήνες ο καθένας Αμερική, θα περάσει ο χρόνος με κολασμένο και αδυσώπητο σεξ. Όμως με ανησυχεί που παρόλη την εκδήλωση ενδιαφέροντος, δεν έχουν επικοινωνήσει μαζί μου για τα διαδικαστικά του ταξιδιού και πολύ φοβάμαι ότι είναι ένα επικοινωνιακό τρικ, και δεν έχουν σκοπό να έρθουν....(στη βράση κολάει το σίδερο). Άλλο εκδήλωση ενδιαφέροντος, άλλο δέσμευση!
Και κάθομαι και ταλαιπωρούμαι στην ξενιτιά ενώ θα μπορούσα να κάνω τηλεοπτική καριέρα στην Ελλάδα, αλλά ας όψεται ο Πρόβατος που μου στάθηκε εμπόδιο στην καριέρα μου όλα αυτά τα χρόνια. Ακόμα και πολύ πρόσφατα, όταν μας έγινε πρόταση να παρουσιάζουμε μαζί την εκπομπή "Καλημέρα Αγρίνιο" στο AGRINIO CHANNEL, ο Πρόβατος είχε συνέχεια παράλογες απαιτήσεις. Οι διαπραγματεύσεις με τους υπευθύνους του καναλιού ήταν εξαντλητικές και αδίστακτες, και ενώ ξεπεράστηκαν όλα τα εμπόδια και ήμασταν έτοιμοι να βάλουμε υπογραφές, ο Πρόβατος είπε ότι είχε μια μικρή ακόμα απαίτηση, να αλλάξει τίτλο η εκπομπή και να λέγεται "Καλημέρα Αγρίνιο, τον έχω 41 εκατοστά και δε ξέρω τι παριστάνει αυτή η κουλή δίπλα μου". Οι υπεύθυνοι του καναλιού δε δέχτηκαν, ο Πρόβατος ήταν ανένδοτος και τα σχέδια ναυάγησαν....
Σήμερα το βράδυ θα βγω για dinner με την Mrs Petrochilos και τον εραστή της (ιδού που κατέληξε η κοινωνική μου ζωή, να περνάω την Κυριακή το βράδυ με την Mrs Petrochilos).
Subscribe to:
Posts (Atom)
