Regret

Λατρεμένοι αναγνώστες, μετά και τις δικές σας συμβουλές, αποφάσισα να ακούσω τι έχει να πει ο Νώντας, όχι αναγκαστικά να του δώσω δεύτερη ευκαιρία, αλλά τουλάχιστον πρέπει να του δοθεί και εκείνου το βήμα να μιλήσει, γιατί ως τώρα μόνο το φίδι το κολοβό έχει πει την άποψη του.

Έτσι όταν πήρε τηλέφωνο το απόγευμα αποφάσισα να το σηκώσω και να του μιλήσω. Μου είπε να βρεθούμε να μιλήσουμε. Του είπα "εντάξει, αύριο μετά τη δουλειά, πάμε για καφέ."
-Ε μετά τη δουλειά, μου απαντά, θα είναι αργά, οπότε πάμε για φαγητό να τα πούμε με την ησυχία μας.
-(Χριστέ μου τι κοιλιόδουλος, άρα έχει όρεξη να φάει το γουρούνι) ΟΚ, για φαγητό!
-Τέλεια, να πάμε σε αυτό το κινέζικο που έχει εκείνα τα τηγανητά τα ωραία με τη σάλτσα.
-Νώντα, τώρα το θέμα μας είναι να φάμε τηγανητά ή να μιλήσουμε?
-Να μιλήσουμε βρε, αλλά μια και θα τρώμε, τουλάχιστον να είναι νόστιμα.
-(Κάτι μου λέει ότι αυτή η συζήτηση δε θα έχει καλή έκβαση....) Καλά πάμε στο κινέζικο.
-Δε μου λες, το δώρο μου το πήρες?
-Το αγγελάκι?
-Ναι.
-Ναι το έλαβα, της σπιτονοικοκυράς σου ήτανε και το βούτηξες?
-(παύση) Όχι ρε συ τι είναι αυτά που λες! 'Αλλωστε η σπιτονοικοκυρά μου δεν έχει καλό γούστο, αν δεις τι σαβούρες έχει στο σπίτι της....

Τι να του πεις τώρα....Προβλέπω να μου τσακίζει τα νεύρα, και να του φέρνω τα κινέζικα με τη σάλτσα στο κεφάλι....
Γιαυτό επαναλαμβάνω την έκκληση μου, χοτ άντρες παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μου για γνωριμία με σκοπό τον γάμο.