He works hard for his money

Αφού η Τανίλα επέμενε να σας πω, λατρεμένοι αναγνώστες, για τη δουλειά του Νώντα, εγώ δε θα της χαλάσω χατίρι. Ο Νώντας λοιπόν ήρθε στην Αμερική με τουριστική βίζα αρχικά και δεν επιτρεπόταν να πιάσει δουλειά, περίμενε όμως για χορηγία από συγγενικό πρόσωπο, και συγκεκριμένα τον ξάδελφο με το ακριβό ρολόι. Τέλος πάντων, το θέμα μας δεν είναι η μεταναστευτική πολιτική της Αμερικής αλλά το γεγονός ότι ο Νώντας τώρα μπορεί να πιάσει δουλειά (και πριν καθόταν λόγω νομοθεσίας, όχι επειδή είναι τεμπέλης) και πριν λίγες μέρες άρχισε να δουλεύει....... παγωτατζής! Συγκεκριμένα έπιασε δουλειά στα Coldstone Creamery, δε ξέρω αν υπάρχουν αυτά στην Ελλάδα, είναι αλυσίδα, όπου διαλέγεις τις γεύσεις και τα άλλα συστατικά (κέικ, μπισκότα, σιρόπια, φουντούκια κλπ) και στα φτιάχνουν μπροστά σου (τα βάζουν όλα σε ένα μεταλλικό πάγκο και τα ανακατεύουν με σπάτουλες). Οι υπάλληλοι φοράνε ωραίες στολές (δες φώτο, δεν είναι ο Νώντας στη φωτο).



Το ωραιότερο όμως είναι ότι έχουν μια γυάλα και κάθε φορά που κάποιος ρίχνει φιλοδώρημα, οι υπάλληλοι αρχίζουν να τραγουδάνε (μη φανταστείς το "Είμαι αετός χωρίς φτερά", κάτι αμερικανιές τραγουδάνε του στυλ Welcome to Coldstone ή We are family). Έχει πολύ πλάκα ο Νωντούλης με τη στολή και κυρίως επειδή δε ξέρει καλά Αγγλικά και έχει λίγη υπομονή για αναποφάσιστους πελάτες που κοιτάνε τα παγωτά για πολλή ώρα και δεν αποφασίζουν τι θέλουν. Πήγα με την Τσουτσουνέλα την πρώτη μέρα που έπιασε δουλειά, και ρίξαμε και φιλοδώρημα στη γυάλα, και ενώ οι υπόλοιποι συνάδελφοι το έριξαν στο τραγούδι, ο Νώντας μας βλαστημούσε και απειλούσε ότι θα μας βάλει τα βαρέλια με τα παγωτά στον κ**λο.... Φοβάμαι όμως ότι δε κάνει καριέρα εκεί ο Νώντας. Την ημέρα που πήγα, ήταν μπροστά μας μια μεσήλικη κυρία και διεξήχθη ο εξής διάλογος.
Νώντας: Welcome to Coldstone, what would you like?
Μεσ. Κυρία: Uhm, let me see.... uhmmm
(περνάνε δυο λεπτά)
Νώντας: Welcome to Coldstone, what would you like μωρή φακλάνα
Μεσ. Κυρία: It is so difficult to decide, uhm I'll have the strawberry cheesecake with...
Ο Νώντας αρχίζει κιόλας να το φτιάχνει χωρίς να τη ρωτήσει τι μέγεθος θέλει, ή τι άλλα συστατικά
Η κυρία συνεχίζει μονόλογο: Add cherries and cookies, uhm no, i think i like some caramel
Ο Νώντας τη γράφει, φτιάχνει το δικό του, της το δίνει και της λέει
"Five dollars. Very good, pay and eat!"
Η κυρία τα έχει χάσει, "but I wanted some caramel too, and a bigger size"
Ο Νώντας πάλι της κάνει και παρατήρηση "No caramel, with cheesecake, are you crazy? If you eat, you fat."
Ο μάνατζερ φώναξε τον Νώντα να του μιλήσει πριβέ στο γραφείο (είναι για τρεις εβδομάδες υπό επιτήρηση και εκπαίδευση). Αυτά ήταν την πρώτη μέρα, μετά δε ξέρω πως πήγαν τα πράγματα γιατί ο Νώντας μας απαγόρεψε να ξαναπάμε.....