Merry Christmas

Λατρεμένοι αναγνώστες, Merry Christmas και Χρόνια Πολλά.
Πολλά φιλιά και ευχές από τη γατούλα του σεξ!
Να περάσετε όμορφα και να θυμάστε: Τα παντζάρια είναι φίλοι μας!

Shame

Αυτή, λατρεμένοι αναγνώστες, είναι η Κάρλα η Μπρούνι, που φημολογείται ότι είναι η καινούργια ερωμένη του Σαρκοζί. Ώστε με αυτή με απατάει το Κοκουλίνι? Πόσες πίκρες ακόμα πρέπει να υποστώ? Πρώτα ο Νώντας με την Τσουτσουνέλα, μετά ο blueprintsoulis με την Τανίλα και τώρα ο Κοκουλίνι με τη στραβοκάνα πρώην μοντέλα και νυν τραγουδίστρια Μπρούνι (τι τραγουδίστρια δηλαδή, το νινί σέρνει καράβι, θα λέει στα Γαλλικά). Πρόσεχε καλά Κοκουλίνι, γιατί θα ειδοποιήσω τις φίλες μου τις Γαλλίδες ιερόδουλες και θα βγουν στο δρόμο να διαμαρτυρηθούν στα σχέδια σου να καταργήσεις το 35ωρο (τις είχες δει να διαμαρτύρονται μέχρι τώρα? όχι βέβαια, γιατί τις είχα παρακαλέσει προσωπικά να μη σου δημιουργήσουν πρόβλημα!)....

Κρίμα και πάλι κρίμα, και τώρα που αποδείχτηκε ότι είσαι και Ελληνικής καταγωγής (γιατί η θεία μου η Μελπομένη είχε τις αντιρήσεις της να παντρευτώ μη Έλληνα).....

Snow

Ξέρει κανείς κάποιο καφέ ή ζαχαροπλαστείο όπου άτομα άνω των 55 μπορούν να βρουν συντροφιά? Η Mrs Petrochilos, όπως ίσως θυμάστε, ετοιμάζεται να έρθει στην Ελλάδα την άνοιξη, και παραπονιέται ότι τα περισότερα καφέ είναι για νέους ενώ εκείνη θέλει ένα μέρος ήσυχο για ώριμους κυρίους και κυρίες. Και θυμόμουνα παλιά ένα ζαχαροπλαστείο στη Πλάκα που είχε και καταπληκτικό ρυζόγαλο και μιλφέιγ, αλλά έχει κλείσει και δεν ήξερα που να τη στείλω. Δεν ήθελα να της πω να πάει και στο Ζόναρς μετά την καταδικαστική κριτική του billzoukouli.

Αλλά τι πάει να ψάξει άντρα και αυτή η δόλια στην Ελλάδα? Άσε που άμα βρει κανένα, θα έχει το άγχος μη της τον φάει η Τανίλα. Εγώ από τότε που αποδέχτηκα την αποχή από το σεξ, ησύχασα. Και ναι μεν μπορεί τώρα να φτιάχνω κάθε βράδυ τέσσερα είδη κέικ και να λιώνω τα πατώματα από τη φασίνα, αλλά δεν έχω την ανησυχία μήπως μου φάει τον άντρα η Τανίλα.... Βέβαια δεν μου το είπε ξεκάθαρα η Mrs Petrochilos ότι ψάχνει για άντρα, αλλά αφού θέλει καφέ για ώριμους πελάτες, και επίσης θα κάνει πλαστικές και Botox πριν έρθει στην Ελλάδα... (γιατί? για να τη δουν στο τελωνείο πιο ανανεωμένη, I don't think so).

Όπως καταλάβατε, περάσαμε μαζί όλη την Κυριακή. Και όχι, δεν πήγα εκκλησία. Αλλά ήρθε μετά την εκκλησία και πήγαμε σε ένα εστιατόριο. Φυσικά με τη χιονοθύελα που είχε, εγώ κόντεψα να λυποθυμήσω από το φόβο μου. Το αυτοκίνητο γλυστρούσε στα χιόνια και η Mrs Petrochilos ενώ μου εξιστορούσε για τη δύναμη της Φιλοκαλίας γυρνούσε να με κοιτάει στα μάτια (κοίτα καλέ μπροστά σου που κάνουμε πατινάζ με το αυτοκίνητο). Όταν φτάσαμε στο εστιατόριο, πάρκαρε στο πάρκινγκ όπου δεν είχαν καθαρίσει παντού και για να μπούμε μέσα ήταν "κράτα με να σε κρατώ, να τσουλίσω με το ποπό" Μπήκαμε μέσα και ενώ θα προτιμούσα να έμενα εκεί (είχε και τζάκι) μέχρι τον Απρίλη, έπρεπε σε κάποια στιγμή να πάρουμε το δρόμο του γυρισμού, και δώστου πάλι πατινάζ και χιόνια και κρύο....

Relationships

Wondering

Thoughts

Στη δουλειά γίνεται πανικός και η στρίγγλα έχει πάλι τα νεύρα της. Σήμερα το πρωί μας ανακοίνωσε ότι το Χριστουγεννιάτικο πάρτυ φέτος θα είναι μισή ώρα και όχι 2 ώρες όπως παλαιότερα, λόγω φόρτου εργασίας. Λες και είχα όρεξη να στριμωχτώ σε ένα δωματιάκι με όλους τους συναδέλφους και να τρώμε κουλουράκια και να λέμε βεβιασμένα αστεία και όλοι να κοιτάνε τα ρολόγια τους νευρικά. Άσε που φέρνει ο καθένας το κάτιτις του (κουλουράκια, κέικ κλπ) και έχουμε κάτι άτομα στο γραφείο για τα οποία έχω τις αμφιβολίες μου πόσο καθαρές είναι οι κουζίνες τους. Αν κιόλας επιμένει κάποιος να δοκιμάσει η στρίγγλα ειδικά τα κουλουράκια, είναι δεδομένο ότι τα κουλουράκια έχουν ποντικοφάρμακο.
Και θα μου πείτε τώρα τι κάθομαι και σας λέω για κουλουράκια και συνταγές? Μα τι να σας πω λατρεμένοι αναγνώστες? Για την αποχή από το σεξ? Ή για την Mrs Petrochilos η οποία με παίρνει τηλέφωνο σχεδόν καθημερινά τη μία να πάμε για καφέ, την άλλη για ψώνια.... Δέχτηκα πάλι να βγούμε την Παρασκευή και να πάμε σε μια χορωδία (όχι Τρικάλων) που τραγουδάνε κάτι Χριστουγεννιάτικα, τι να κάνω και εγώ, δε μπορώ να της λέω συνέχεια όχι.. Άσε που στο διαφημιστικό είδα στη χορωδία κάτι καυτά τεκνά, οπότε ίσως πάω μετά μπακστέιτζ και ξεβρακώσω κανένα (τι λέω Θέε μου πάλι με το στερητικό το σύνδρομο)...
Ευτυχώς ξαναγύρισε ο billzoukoulis και έχω και μία ενημέρωση για τα ελληνικά δρώμενα. Και μια και είπα για τα ελληνικά δρώμενα, θέλω να εκφράσω την αγανάκτηση μου. Όντως υπάρχει μεγάλη ακρίβεια στην Ελλάδα και είναι δύσκολο να τα βγάλει πέρα κανείς με ένα χαμηλό μισθό κλπ, αλλά μου τσακίζει τα νεύρα όταν τα κανάλια σε κάθε γιορτή αρχίζουν 2-3 βδομάδες πριν τα ρεπορτάζ για τη τιμή της γαλοπούλας και του αρνιού και τις συνεντεύξεις με ηλικιωμένους που λένε "είναι απλησίαστα, φέτος δε θα φάμε κρέας, θα είναι άδειο το γιορτινό τραπέζι, θα κάνουμε το σκατό μας παξιμάδι, θα βράσουμε πέτρες κλπ" Ακόμα και το χιούμορ της ελληνικής επιθεώρησης είναι πάντα αυτό του δεν έχουμε να φάμε, άνθρωποι που τρώνε από τα σκουπίδια. And I repeat, δε λέω ότι δεν υπάρχει εξαθλίωση και φτώχεια, αλλά αυτό το παράπονο του "δεν έχουμε να φάμε" έχει ποτίσει το DNA του Έλληνα και βλέπεις νέα παιδιά να βγαίνουν έξω κάθε βράδυ και να γλεντάνε, και όταν τους λες πως περνάς, σου λένε "άστα φίλε, δύσκολα" (και να σημειώσω περικαλώ ότι για το μέσο Αμερικάνο οι καθημερινές έξοδοι σε καφέ και κλαμπ είναι όνειρο θερινής νυκτός).
Τέλος πάντων, ας αφήσουμε την κοινωνική ανάλυση... Χθες πέρασα από το παγωτατζίδικο που δούλεύε ο Νώντας και έριξα ένα γρήγορο βλέμα αλλά δεν ήταν μέσα, ίσως να ισχύουν οι φήμες ότι τον έδιωξαν...

Dick Tricks

Τώρα που έρχονται γιορτές δε ξέρει κανείς τι δώρο να πάει σε συγγενείς και γνωστούς. Τι δώρο να πάρει κανείς στη θεία Μαρίκα, ή στο θείο Πελοπίδα, ή στο μικρό Νικολάκη.
Μην αγχώνεστε άλλο λατρεμένοι αναγνώστες, γιατί και γιαυτό σας έχω λύση.
Αγοράστε ένα βιβλίο χρήσιμο που θα τους μείνει αξέχαστο, που θα στολίζει τη βιβλιοθήκη, το σαλόνι αλλά γιατί όχι και την κουζίνα. Ένα βιβλίο για όλη την οικογένεια, το Dick Tricks.

Μάθε και εσύ πως να κάνεις το τσουτσούνι σου να μοιάζει στον πύργο του Άιφελ,


ή να μοιάζει με χάμπουργκερ,


ή με ρολόι


και τόσα άλλα, πχ ελέφαντα, μπαούλο, τσαγιέρα.... Οι οικογενειακές γιορτές δε θα είναι ποτέ πια όπως παλιά....

Oprah (η έλειψη σεξ με βάρεσε κατακέφαλα)

Τον καιρό που τα είχα με τον Πρόβατο, τα δύσκολα εκείνα χρόνια, όπως γνωρίζετε λατρεμένοι αναγνώστες, ο Πρόβατος με κακοποιούσε, ήταν βάναυσος και με κατηγορούσε ότι τάχα μου τον απατούσα (λόγω της παθολογικής του ζήλειας και της νοσηρής φαντασίας του). Μια μέρα λοιπόν, το πρωί που είχε ξυπνήσει και πριν πάει στη δουλειά, ενώ έτρωγε το πρωινό που του είχα ετοιμάσει (δέκα είδη σπιτικής μαρμελάδας, τρία είδη τυριών Μετσόβου και Τρόμσο Νορβηγίας, ψωμί σπιτικό, τσουρέκι σπιτικό, ομελέτα από την κότα του κήπου, πορτοκαλάδα από τα πορτοκάλια του κήπου) αποφάσισα να του διαβάσω κάποια από τα ποιήματα που είχα γράψει (γιατί όπως γνωρίζετε είμαι άνθρωπος των τεχνών και των γραμμάτων). Εκεί λοιπόν που άρχισα να απαγγέλω το ποίημα "Το φιλί του Αιγαίου" ο Πρόβατος σηκώθηκε επάνω και εκνευρισμένος φώναξε "Τι μαλακίες είναι αυτές, κοίταξε όταν θα γυρίσω από τη δουλειά να έχεις σιδερώσει όλα τα πουκάμισα και να έχεις φτιάξει γιουβαρλάκια γιατί αλλιώς θα δεις τον ουρανό σφοντύλι.¨Και με τα λόγια αυτά έκλεισε τη πόρτα δυνατά φεύγοντας. Έμεινα να κοιτάζω το λεύκωμα με τα ποιήματα μου. Λίγο αργότερα και ενώ σιδέρωνα, είδα στην τηλεόραση την Όπρα (είχαμε δορυφορική γιατί παρ'όλες τις στερήσεις η ψυχαγωγία ήταν πάντα νούμερο 1 πράιόριτι). Βλέπω λοιπόν την Όπρα να μιλάει για το σεβασμό στις σχέσεις των ανθρώπων και ξαφνικά διαπιστώνω ότι η Όπρα γυρνάει προς την κάμερα και κοιτώντας με λέει "he doesn't love you girl! He is abusing you!" Ένιωσα ρίγος και συγκίνηση, η Όπρα μου μιλούσε, αποκλειστικά σε μένα, και ενώ εκείνη μού έλεγε αυτό που ήξερα από καιρό, είχα μείνει να τη κοιτάζω με δάκρυα στα μάτια μπροστά στη σιδερώστρα με τα πουκάμισα ενώ μέσα σιγοβράζανε τα γιουβαρλάκια.

Αυτή ήταν και η πρώτη φορά που η Όπρα επικοινώνησε μαζί μου. Αλλά όχι η τελευταία. Συχνά πυκνά μου στέλνει μηνύματα μέσω των εκπομπών της. Μερικές φορές είναι απλά μια χειρονομία, ένα κλείσιμο στο μάτι, ένα "yes" σε μια ερώτηση που της απευθύνω μέσα από το γυαλί. Τις προάλλες για παράδειγμα, ήμουνα στο τσακ να πάρω τηλέφωνο τον εστιάτορα, και η Όπρα στο άσχετο και ενώ καλεσμένος της ήταν ένας γερουσιαστής, ξαφνικά είπε "don't do it girl" και έκλεισε το μάτι. Και φυσικά δε πήρα τηλέφωνο. Αυτό είναι ένα μόνο από τα χιλιάδες που θα μπορούσα να σας πω για την Όπρα. I obey as you command, Oprah, Goddess of Love!

Baby talk

Σήμερα έκανα το μεγάλο λάθος να βγω με μια Ελληνίδα που είχα γνωρίσει σε άλλη συνάντηση, και το αγόρι της. Λόγω της νοσταλγίας μου για τη λατρεμένη πατρίδα επιθυμούσα και εγώ την επαφή με τους συμπατριώτες μου. Τι το ήθελα, αφού τώρα που απέχω από το σεξ, τα νεύρα μου δεν είναι και στην καλύτερη των καταστάσεων.
Και πάω στο καφενείο και έρχεται ύστερα από λίγο η κοπέλα. "άργησα, δεν άργησα? Το παπίνι μου ψάχνει να παρκάρει και θα έρθει να μας βρει."
-"Το ποιο?"
-"Το παπίνι μου.... ααα έτσι λέω εγώ το αγόρι μου"
(Έλα Παναγία μου τι άλλο θα ακούσουμε.)
"Πως τον λένε κανονικά?" ρώτησα μπας και είναι το όνομα του Πάπιος, αλλά όχι, Βαγγέλη τον λένε (και το επίθετο επίσης καμία σχέση).
Εμφανίζεται μετά από λίγη ώρα και ο τύπος ο οποίος ήτο σε στυλ παιδοβούβαλο, δύο μέτρα με κοιλίτσα και τριχωτός.
"Αχ έλα παπίνι μου" λέει εκείνη.
Ε όχι, δηλαδή έλεος! Θα κάνω εμετό! Εγώ είμαι υπέρ των υποκοριστικών και των αναφορών σε ζώα, αλλά πριβέ παιδιά! Και εγώ είμαι γατούλα του σεξ αλλά δε πάω στο άσχετο να λέω σε κόσμο "γεια σας είμαι γατούλα" (αν και τώρα που το ξανασκέφτομαι, εκείνο το βράδυ στο τραπέζι με τους φαντάρους..... τέλος πάντων, δεν είναι αυτό τώρα το θέμα μας, αλλά το ότι δε μπορώ να βλέπω τον υπερβούβαλο να λέει, γεια σου είμαι το παπίνι της Ελένης...).
Αλλά δεν έφτανε αυτό. Σε λίγο άρχισε η συζήτηση για το τι θα παραγγείλουν. Και ξαφνικά η κοπέλα άρχισε να μιλάει σα μωρό!
"Αχ ζε ξέρω τι σέλω παπίνι" του έλεγε και αυτός τη φιλούσε!
"Τι έπαθες καλέ, είχες πάει στον οδοντίατρο και έπιασε η ένεση ετεροχρονισμένα και παρέλυσε το σαγόνι σου?"
"Όχι καλέ, γιατί?"
"Μα γιατί μιλάς σα μωρό?"
"Αφού είμαι μωλό, δεν είμαι μωλό παπίνι?
"Καλέ τι μωλό, και ρωτάς και το παπίνι, 36 χρονων γαϊδούρα είσαι!"
"36 είσαι? Αφού μου είπες 31" πετάχτηκε το παπίνι. (Ωχ τους διέλυσα τη σχέση, μου φαίνεται)
"Τι μαλακίες λες μωρή, 31 είμαι" απάντησε εκείνη και παραδόξως της έφυγε το μωρουδιακό στην ομιλία. Αλλά δε κράτησε πολύ.
"Παπίνι, ζε ξέρω τι σέλω, τι να πάρω?"
Η υπόλοιπη συνάντηση μας κύλησε με αυτή να μιλάει μωρουδιακά, το παπίνι να ξύνει τους όρχεις του και να κοιτάει το κινητό του κάθε ένα λεπτό, και εγώ να κόβω φλέβες.
Γύρισα σπίτι με τα νεύρα μου τσατάλια. Ούτε σεξ, ούτε εξόδους, ούτε παρέες! Νηστεία και προσευχή! Τώρα βέβαια για νηστεία δε ξέρω ακόμη, ίσως από την άλλη εβδομάδα γιατί στην επιστροφή πήρα μια τούρτα με φράουλες....

Overtime

Όταν κάποιος κάνει αποχή από το σεξ και είναι στη παγωμένη (κυριολεκτικά αυτή τη φορά) ξενιτιά, περνάει τις ώρες του στο Youtube σα βλάκας.
Στο παρακάτω βίντεο λυπάμαι την κυριούλα η οποία φοβάται τον τηλεθατή....

Show must go on

Η μετακίνηση μου πάνω στους πάγους είναι τέτοια που όταν γυρνάω σπίτι είναι όλοι οι μυς του σώματος μου πιασμένοι (επειδή πρέπει να περπατάς αργά και σταθερά με μικρά βήματα για να μη γλυστρίσεις στα παγωμένα πεζοδρόμια). Τέτοια σωματική κούραση δεν είχα ούτε το καιρό που τα είχα με τον Πρόβατο και με έβαζε να του κεντάω το μονόγραμα στα σώβρακα και να του τα σιδερώνω τρεις φορές πριν τα φορέσει. Αλλά μας λένε οι μετεωρολόγοι ότι θα ζεστάνει λίγο από την Παρασκευή-μακάρι!!!!

Όπως σας είπα πήγα στην εκπομπή του Δόκτωρα Φλάντζα στον Τηλεμπούφο, Καφές με το Φλάντζα. Κατά τη διάρκεια των διαφημιστικών μηνυμάτων έφαγα ένα κομάτι από την πιατέλα με το κέικ που ήταν μπροστά στους καλεσμένους δίπλα στα λουλούδια. Είδα το Δόκτωρα τρομοκρατημένο να με ρωτάει αν έφαγα από το κέικ, και μόλις του είπα "ναι και ήταν νοστιμότατο", απελπισμένος φώναζε "όχι όχι, μα το κέικ ήταν ψεύτικο, ήταν στοιχείο του ντεκόρ". Στο σημείο αυτό ανησύχησα, κυρίως γιατί εκτός από κέικ είχα φάει και ένα κομάτι από τη τούρτα πάνω στο πιάνο και φοβόμουν να ρωτήσω αν και αυτή η τούρτα ήταν ψεύτικη. Τελικά όμως ο Δόκτωρας όντας δόκτωρας σωστός και έμπειρος, μου έδωσε ένα εμετικό και έτσι μετά την εκπομπή έγινα περδίκι. Δόκτωρα σας ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνατε να μου πάρετε συνέντευξη, αλλά και να μου σώσετε τη ζωή!

More Snow

Τα χιόνια συνεχίζονται, όπως και το τσουχτερό κρύο.
Το πρωί η Τρελοκοτσιδού ήρθε στο γραφείο και μας ανακοίνωσε ότι της κόπηκε το ρεύμα σπίτι της και είχε έρθει στη δουλειά χωρίς να κάνει ντους γιατί δεν είχε ζεστό νερό. Κατά τη διάρκεια της ημέρας προσέγγιζε διάφορους συναδέλφους και κάποια στιγμή και εμένα, και σηκώνοντας το χέρι της έλεγε "δεν έχω κάνει ντους σήμερα, δε ξέρω αν μπορείς να το καταλάβεις" Κάτσε χρυσή μου, πάρε την αμασχάλη σου από μπροστά μου, που θες να κάνουμε και συζήτηση επί της απλυσιάς σου. Η στρίγγλα ήρθε στη δουλειά φορώντας κάτι ακουστικά που κρατάνε τα αυτιά ζεστά, ήταν σα μεταλλαγμένο κουνέλι. Νομίζω ότι οι χιονοθύελλες έχουν αρνητικές επιπτώσεις σε ήδη βεβαρυμένες περιπτώσεις που αποτελούν το κοινωνικό μου περίγυρο. Τέλος πάντων, με τόση δουλειά, με τόσο κρύο, με τόση αποχή από το σεξ, πόσο να αντέξει κανείς....(λατρεμένοι αναγνώστες, μου γράψατε πόσο ζηλεύετε με τα χιόνια, trust me! δεν είναι να ζηλεέυετε, άλλο να είσαι σε ένα σαλέ στην αγκαλιά του Κρις Μελόνι και να βλέπεις τα χιόνια από το παράθυρο παραμονές Χριστουγέννων, εκεί συμφωνώ, είναι πανέμορφα, αλλά άλλο να τρέμει το φυλοκάρδι σου μη γλυστρίσεις στο πάγο και στη γλίντζα, να περιμένεις μπας και εμφανιστεί ποτέ το λεωφορείο μετά από ώρες, να γίνεται χαμός στους δρόμους από τα αυτοκίνητα που γλυστράνε, να έχει παντού λάσπες, να είναι τα ψώνια βάσανο, χάλια, χάλια, χάλια.....
Πάω να συνεχίσω να πλέκω και μετά θα βγω έξω να παίξω με το χιονοπέος....

Υ.Γ. Την Τετάρτη ο λατρεμένος Δόκτωρας Φλάντζας με κάλεσε και θα πάω για συνέντευξη στην εκπομπή του "Καφές με το Φλάντζα" στον Τηλεμπούφο-stay tuned!

Let it snow

Λατρεμένοι αναγνώστες, δε μπορείτε να φανταστείτε τι κρύο και τι χιόνι φάγαμε αυτό το Σαββατοκύριακο.
Και εγώ ζώντας εντελώς στον κόσμο μου (της μοναξιάς και της αποχής από το σεξ) δεν είχα ακούσει κάποιο μετεωρολογικό δελτίο και το Σάββατο το πρωί σηκώθηκα με τσαχπινιά και μπρίο να πάω στο κέντρο για ψώνια. Παρατήρησα ότι είχε ένα κρυουλάκι, αλλά δεν έδωσα και μεγάλη σημασία. Μπήκα μέσα σε ένα αγοραστικό, πήγα για ρούχα, πήγα για βιβλία, πήγα για καφέ, πήγα γενικώς και ήρθα, και βγαίνοντας έξω μετά από ώρες, τι να δω? Σα να με είχανε κάνει τηλεμεταφορά στη Σιβηρία. Το χιόνι έπεφτε πυκνό. όσες ώρες ήμουν μέσα και δεν έβλεπα και τι γινότανε, το είχε στρώσει κιόλας, γινότανε χαμός από κίνηση και πολλά λεωφορεία είχαν διακόψει τα δρομολόγια. Μη σας τα πολυλογώ με τα χίλια ζόρια έφτασα σπίτι, όπου άναψα καλοριφέρ στο φουλ και προετοιμάστηκα για το παγετό. Και δε μου έφταναν όλα αυτά, χτυπάει το κουδούνι και ήτανε το φίδι το κολοβό, η Τσουτσουνέλα, η οποία ήρθε να δανειστεί κουβέρτες γιατί κρύωνε λέει. Φαίνεται με όσους δεσμευμένους το κάνει, το κάνουνε μόνο σε σεντόνια. Πήγα να της φέρω μια κουβέρτα και φυσικά αυτή βρήκε την ευκαιρία να μπει μέσα και να κάτσει κιόλας στο σαλόνι. Θα φτιάξεις καφέ? μου λέει η τσούχτρα, τι να κάνω της έφτιαξα και καφέ (δεν είχα και ποντικοφάρμακο να ρίξω) και άρχισε πάλι τα κλαψουρίσματα ("μια φιλία σα τη δική μας είναι κρίμα να καταστραφεί" κλπ) Μετά άρχισε ένα δακρύβρεχτο μονόπρακτο για το πως πέρασε μόνη της εντελώς το Thanksgiving και της αξίζει αυτή η τιμωρία γιατί έφταιξε, αλλά θέλει να επανορθώσει....Την είχε πιάσει λογοδιάρροια και δεν είχα δικαιολογία να τη διώξω, τι να της πω, ότι έχω να πάω κάπου μέσα στη χιονοθύελα, ή ότι περιμένω επισκέψεις... Κάθε τόσο κοίταγε από το παράθυρο και έλεγε "πω πω τι πάθαμε, καλέ τι χιόνι είναι αυτό, τι παγωνιά, και δεν έχουμε και έναν άντρα στην πολυκατοικία αν μας τύχει κάτι..." (Στο τσακ ήμουνα να της πω, ναι τι κρίμα δεν έχουμε και κανένα παντρεμένο να του κλείσεις το σπίτι, αλλά κρατήθηκα για να μην αρχίσει πάλι τις κλαψούρες.) Επίσης κάθε τόσο μου έλεγε "έκανα ένα λάθος, αλλά και εσύ δές το ανθρώπινα" (δηλαδή τόσο καιρό το βλέπω κατσικίσια??).
Τη Κυριακή το χιόνι συνεχίστηκε. Από το παράθυρο μου βλέπω ένα πολύ παχύ χαλί από χιόνι στο δρόμο, χιονανθρώπους, τα αυτοκίνητα έχουν κρυφτεί κάτω από τα χιόνια, όλα είναι άσπρα.... Οι γείτονες έχουν βγει με τα φτυάρια και καθαρίζουν. Πήγα και στην υπερήλικη από πάνω (τη διπλανή της Τσουτσουνέλας) να δω μήπως θέλει τίποτε (ελπίζοντας να μη μου πει, ναι πεθύμησα ντολμάδες πχ) αλλά ευτυχώς ήτανε μια χαρά και δε χρειαζότανε τίποτε. Να δω πως θα πάω στη δουλειά... (Η στρίγγλα, η καλή μου, έστειλε email κυριακάτικα να μας πει ότι δουλεύουμε κανονικά τη Δευτέρα.....) Πάω να πλέξω γάντια και πουλόβερ... Φιλάκια!