Forgive and Forget

Αυτή τη Κυριακή είχε εδώ στην παγωμένη ξενιτιά το Super Bowl που είναι το αθλητικό γεγονός της χρονιάς, αμερικάνικο φουτμπαλ νομίζω είναι, θα σας γελάσω, το μόνο που γνωρίζω είναι ότι μαζεύονται όλοι σε σπίτια και σε παμπ και τρώνε πατατάκια, κροκέτες και άλλα τηγανητά και πίνουν άφθονες ποσότητες μπύρες. Επίσης βλέπουν και τις διαφημίσεις στα διαλείματα, που υποτίθεται ότι είναι οι καλύτερες και πιο ακριβές διαφημίσεις λόγω του υψηλού κόστους του τηλεοπτικού αέρα. Πήγα και εγώ λοιπόν σε σπίτι συναδέλφου που είχε καλέσει αρκετά άτομα από τη δουλειά (ευτυχώς όχι τη στρίγγλα) και φυσικά καταβαρέθηκα, δεν παρακολουθούσα τον αγώνα, είχε κανά-δυο χοτ άτομα, αλλά ο ένας ήταν εκεί με την αρραβωνιαστικιά του, ο άλλος πάλι φώναζε και ούρλιαζε και με ξενέρωσε. Αφού τελίωσε και ο αγώνας έφυγα άρον άρον γιατί δεν άντεχα άλλο. Μπαίνοντας μέσα στην πολυκατοικία με το κλειδί στο χέρι, έπεσα πάνω στο φίδι το κολοβό την Τσουτσουνέλα. Εκείνη με το που με είδε με αγκάλιασε σα να γύρναγα από το μέτωπο. "Αχ μου έλειψες τόσο πολύ" φώναξε και μετά άρχισε να κλαίει. Εγώ δε μπορώ να βλέπω ανθρώπους να κλαίνε, οπότε προσπάθησα να την παρηγορήσω. Της είπα να έρθει σπίτι να της κάνω ένα τσάι (ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ). Κάθησε στο καναπέ και άρχισε και αυτή ένα δίωρο μοιρολόι (σα το Νώντα, λες και το έχουν έτοιμο το λογύδριο της κλάψας). Τι τράβηξε και αυτή, μόνη πέρασε τις γιορτές, οι γονείς της νομίζουν ότι πάει καλά με τις σπουδές της αλλά αυτή δεν έχει πατήσει και ξέχασε να γραφτεί στο νέο εξάμηνο και φοβάται μη χάσει τη φοιτητική της βίζα, ένας τύπος που νταραβεριζόταν (όχι ο Νώντας, ένας άλλος που της μίλαγε αρχαία, ή έτσι νόμιζε αυτή, μπορεί ο άνθρωπος απλά να μιλούσε σωστά νέα ελληνικά αλλά που να καταλάβει αυτή), αυτός λοιπόν την παράτησε και της φέρθηκε άσχημα και της έκλεψε ένα τηγάνι (άσχετο!), ένιωθε πολύ μοναξιά και δεν είχε καμία παρέα, και πάνω που πήγα να τη λυπηθώ και να την αγκαλιάσω, ολοκλήρωσε λέγοντας "και έχω δύο βδομάδες να κάνω σεξ." Δύο εβδομάδες? Σιγά το διάστημα το μεγάλο, σιγά το Γολγοθά! Για ρώτα και μας κυρία μου! Τέλος πάντων, αποφάσισα να μη κρατάω κακίες, και της είπα να βγούμε με το Νώντα οι τρεις μας, να τα ξεχάσουμε όλα και να πάνε κάτω τα φαρμάκια. Καταχάρηκε και είπε να το κανονίσουμε πάραυτα (φαίνεται θέλει να το κάνει με το Νώντα). Ελπίζω μόνο να έχει γερές κρεμάστρες και όχι αυτές τις συρμάτινες που λυγίζουν εύκολα....