false

Όπως ίσως θα θυμάστε αγαπημένοι μου φίλοι, σας είχα πει σε παλαιότερο ποστ, ότι ένα από τα αντικείμενα διαμάχης στην ανελέητη και αδυσώπητη δικαστική μου διένεξη με τον πρώην μου, τον Πρόβατο Γαμικουλίδη, είναι μια σεμνή και ταπεινή βίλλα που έχτισα εγώ χάρη στο επιχειρηματικό μου μυαλό και τις εμπορικές μου δραστηριότητες όσο τα είχαμε. Χθες λοιπόν στο δικαστήριο και ενώ και ο Πρόβατος και εγώ με λύσσα διακηρύσαμε ότι η βίλλα ανήκει αποκλειστικά στον έναν ή τον άλλον, κατέθεσε ένας κύριος από το Κτηματολόγιο, ο οποίος μας ανακοίνωσε ότι η βίλλα είχε κατασχεθεί εδώ και ένα χρόνο από το κράτος και παραχωρήθηκε ως δωρεά στη Μονή Βατοπαιδίου. Οι σκηνές που ακολούθησαν στο δικαστήριο ήταν τραγικές. Εγώ έπεσα στα γόνατα και φορώντας ένα μαύρο φουλάρι που πάντα κουβαλώ μαζί μου, άρχισα να μοιρολογώ σα τη Μαρινέλα στο Άνοιξε πέτρα να διαβώ, ότι χάσαμε τη βίλλα. Η Tanila φώναζε στον Πρόβατο ότι δε τη νοιάζει που θα βρει τα λεφτά, αλλά πρέπει να την πληρώσει όπως ήταν η συμφωνία τους, και ο Πρόβατος μοίραζε κουπόνια για σεξάκη στους δημοσιογράφους. Ο κόσμος φώναζε συνθήματα κατά των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων και υπέρ της ελληνικότητας της Μακεδονίας. Όμως η δίκη συνεχίζεται και ακόμα και χωρίς τη βίλλα, η αλήθεια για τις συκοφαντίες του ποταπού Πρόβατου θα λάμψουν!!

Εδώ βλέπετε ένα παλαιότερο βίντεο κλιπ με τον Πρόβατο και τη Τανίλα σε ντουέτο, το οποίο έχω σκηνοθετήσει εγώ σε μια προσπάθεια να τους δώσω τη δυνατότητα να κάνουν διεθνή καριέρα (γιαυτό ξεκινούν το τραγούδι σε ρουμάνικα αλλά στη μέση το γυρνάνε στα ελληνικά) αλλά και για να δώσω μια ώθηση στον ελληνικό τουρισμό. Όπως είπα το βίντεο είναι πολλών χρόνων, γιαυτό η Τανίλα ήταν τότε ακόμα σχετικά νέα (στα 60 δηλαδή). Το τραγούδι δεν έγινε επιτυχία, γιατί οι συντελεστές δε περνούσαν καλά ως ομάδα (ο Πρόβατος και η Τανίλα τσακώνονταν για κάτι σάντουιτς) και αυτό πέρασε στον κόσμο.