Danish

Σήμερα στη δουλειά είχαμε τρεις επισκέπτες από Δανία. Ήταν πολύ νέοι και τολμώ να πω σέξυ. Ο ένας συγκεκριμένα ήταν ένας κούκλος. Ψηλός, ξανθός, με τέλειο χαμόγελο, ντροπαλός.... άψογος! Denmark twelve points, Denmark douze points.
Προθυμοποιούμαι λοιπόν να τους ξεναγήσω στις εγκαταστάσεις του ιδρύματος με τον κρυφό πόθο να με βιάσουν στις αποθήκες. Εκεί λοιπόν που τους λέω, από εδώ η καφετέρια, από εδώ το πάρκινγκ, χτυπάει το κινητό μου. Βλέπω το νούμερο και μου είναι εντελώς άγνωστο.
-Hello, λέω βλαστημώντας για τη διακοπή.
-Ναι γεια σας, μου λέει μια γυναικεία φωνή στα ελληνικά.
-Γεια σας?
-Από το ελληνικό προξενείο σας τηλεφωνώ!
(Παναγίτσα μου, τι θέλουν? Μάθανε για την κολασμένη σχέση μου πάθους με πολιτικό και με φωνάζουν να με λυντσάρουν?)
-Ναι, πείτε μου.
-Βασικά σας παίρνω γιατί αφήσατε μήνυμα για ανανέωση διαβατηρίου και ρωτούσατε τι χαρτιά χρειάζεστε.
-Εγώ? Ε.... δε νομίζω.... έχω βγάλει διαβατήριο..
-Ε και τι είμαι τρελή εγώ δηλαδή και ακούω φωνές? Και πως βρήκα το τηλέφωνο σας?
-Όχι προς Θεού, δε σας είπα τρελή, απλά δεν.....
-Λοιπόν ακούστε τι χρειάζεστε για το διαβατήριο...
-Όχι κυρία μου, σας είπα, έβγαλα διαβατήριο....τώρα μάλιστα που το θυμάμαι, είχα πάρει τηλέφωνο και είχα αφήσει μήνυμα, αλλά αυτό ήταν πριν ένα περίπου χρόνο....
-Ε και εμείς σας απαντάμε, το μήνυμα σας θα ήταν από αυτά που δε σβήσαμε....
-Αχ τιμή μου! Και το ακούσατε τώρα? Πάλι καλά που δε δουλεύετε στα επείγοντα περιστατικά δηλαδή.
Η κυρία αρχίζει να φωνάζει έξαλλη ότι ειρωνεύομαι ανθρώπους που δουλεύουν σκληρά ώστε να μπορώ να κάνω εγώ "τα ταξιδάκια μου στην Ελλάδα όποτε μου καπνίσει"
Δε πιστεύω στα αυτιά μου το πόσο θρασύς είναι, χαμογελώ αμήχανα στα Δανά και της λέω με γλυκιά φωνή "Νομίζω ότι είστε απαράδεκτη" και μου απαντά "άσε μας κοπέλα μου που θα μου πεις εσύ τι είμαι και τι κάνω."
"Ε όχι ακριβώς κοπέλα, αλλά ευχαριστώ για το κοπλιμέντο. Εσείς πως λέγεστε? Ρωτάω επειδή θέλω να κάνω καταγγελία..."
Μου το έκλεισε καταμούτρως. Τα νεύρα μου τσατάλια. Και φυσικά η γκαντεμιά μου ήταν τέτοια που οι αποθήκες ήταν κλειδωμένες και δε μπόρεσα να πάω εκεί τους καλεσμένους και η ξενάγηση τελίωσε με τις αίθουσες υπολογιστών που ήταν γεμάτες από βλάκες χρήστες, οι Δανοί έπρεπε να φύγουν και ένας συνάδελφος μου ζήτησε να πάω στον υπολογιστή να δω φωτογραφίες των παιδιών του από τα Χριστούγεννα. Τα νεύρα μου....