Tuesday, January 20, 2009
Inauguration
Σήμερα το πρωί στη δουλειά είχαν ανοίξει την τηλεόραση στην αίθουσα συσκέψεων και η στρίγγλα μας επέτρεψε να δούμε την ορκομωσία του Ομπάμα. Είχαμε μαζευτεί όλοι και επικρατούσε μεγάλη συγκίνηση. Είχαν όλοι βουρκώσει ακούγοντας τις διάφορες ομιλίες και αναμένοντας την ομιλία του Ομπάμα, βλέποντας τα 2 εκατομύρια κόσμο που είχαν μαζευτεί. Ευτυχώς που εμφανίστηκε η Αρίθα Φράνκλιν με ένα καπέλο σαν αεροπλάνο Μπόινγκ και μπορέσαμε να το διακωμοδήσουμε. Εκεί που ο Ομπάμα μιλούσε και όλοι άκουγαν βουρκωμένοι (μέχρι και η στρίγγλα είχε δακρύσει), πλησιάζοντας προς τον τοίχο, ένιωσα πίσω μου κάτι να με ακουμπάει στον ποπουλίνο και σκέφτηκα "ποιος βέβυλος έχει το μυαλό του στο σεξ την ιστορική αυτή στιγμή, ελπίζω να μην είναι αυτός του οικονομικού, ελπίζω να είναι ο φοιτητής που κάνει την πρακτική του" αλλά γύρισα και διαπίστωσα ότι ήταν το λάπτοπ κάποιου που το είχε αφήσει ανοικτό στην άκρη του τραπεζιού.
Κοίταζα τους Αμερικάνους με ανάμικτα αισθήματα. Παρόλο που είχα επίγνωση της ιστορικής σημασίας της στιγμής αυτής, δεν είχα την έντονη συγκίνηση και συναισθηματική φόρτιση (η οποία πιστεύω είχε να κάνει και με την ολοκλήρωση-επιτέλους-της χειρότερης προεδρίας στην ιστορία τους, 8 χρόνια με τον Μπους ήταν κόλαση). Αλλά τους ζήλεψα που έχουν τόσες ελπίδες και πιστεύουν σε μια καινούργια εποχή (δε νομίζω ότι αυτή την ελπίδα και την αισιοδοξία την έχω νιώσει ποτέ με την ελληνική πολιτική σκηνή). Αφού είδαμε την ορκομωσία, και οι πιο πχιοτικοί σχολίασαν την ομιλία, και οι πιο επιφανειακοί το φουστάνι της Μισέλ Ομπάμα, η στρίγγλα μας είπε να πάμε στα γραφεία μας, και να μη χαζεύουμε. We can't spend the whole day watching TV, φώναξε, και ήμουν έτοιμος να της πω, Yes we can!, που είναι και το σύνθημα του Ομπάμα, αλλά επειδή ζούμε σε χαλεπούς καιρούς, αποφάσισα να μην το πω....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
12 comments:
Τι τραβάς και συ στην αλλοδαπή!
Αχ, αχ.... Τα ξένα χέρια είναι μαχαίρια....
ε όχι και να περιμένουμε απο ένα ξένο παρατημένο λάπιτοπ να δούμε χαρά στα κωλομέρια μας.
lol mahler.
Ένα τέτοιο λιτό και απέρριτο καπελάκι χρειάζομαι κι εγώ για την γκαρνταρόμπα μου
α! τέτοιο φιόγκο είχε και ένα από τα κυλοτάκια σου όταν ήμασταν μαζί. αχ θύμησες, αχ αναμνήσεις!
Αναισθησία...
Μα να μην δακρύσεις;
Τι εθνικό φρόνιμα έχεις;
Και το μυαλό στο σεξ;
Το "yes, we can" μου θυμισε bob the builder!!
Εγω πιστευω σε σενα
τα διακριτικα και κομψα φουστανια σου κρυβουν μια γυναικα πισω απο εναν μεγαλο ανδρα.
Και δεν εννοω τον προβατο.
Καλά έκανες και δεν το 'πες. Παιδάκι μου το λαπτοπ με το χέρι ή με ό,τι άλλο δεν τα ξεχωρίζεις; Έλα Παναγιά ξεσκίστρα!
Υ.Γ. Συγγνώμη, αλλά γελάω και γελάω με τον μάλερ και το πρόβατο (που δε ντρέπεται μετά το άουτινγκ που του 'κανες...)
Ρησπέκτ στην Αρήθα καλέ!
Υ.Γ.1 Το ανέκδοτο που κυκλοφορεί με τον Ομπάμα το ξέρετε;
μα τι ωραία καπελαδούρα είναι αυτή. θεά τη βρίσκω. τραγούδησε κιόλας?
lap-TOP???
αχ παυλούκο αυτό ξαναπέστο....
ναι fevis μου έτσι ακριβώς....
mahlerouko λολ!
ηθανούλι όλοι μας χρειαζόμαστε ένα τέτοιο καπέλο!
αχ πρόβατε το θυμάμαι πολύ καλά αυτό το κυλοτάκι, καθώς και το γεγονός ότι το φιόγκο αυτό τον κατέστρεψες σε μια στιγμή έντονου πάθους και ηδονής!
apparos μου, και εγώ συγκινήθηκα, αλλά δε δάκρυσα, η αλήθεια είναι αυτή...
x-oyranouli τι λες πάλι βρε τρελό κατσίκι!
highvoltagepress μου, δε πρόλαβα να σκεφτώ, ένιωσα κάτι μυτερό και καυτό, εσύ τι συνειρμό θα έκανες? Ααα το ανέκδοτο τι είναι (ελπίζω όχι ρατσιστικό ή μακάβριο)?
προφυλακτικούλι, ναι τραγούδησε κιόλας και το καπέλο κουνιότανε πέρα δώθε!
one big dj-oulino α πα πα που πάει το πονηρό μυαλό σου!!!
το ανέκδοτο λέει: ξέρετε ποιός θα σερβίρει τα ποτά στο Λευκό Οίκο;
Ο Μπαράκ Ο Μπάρμαν.
Post a Comment