Χτες το απόγευμα πήγα βόλτα στα μαγαζιά με τη φίλη μου τη Βαγγέλη. Ψωνίσαμε ένα σωρό πράγματα, μαντίλια, τσάντες, θήκη για κινητό, δυο πεζοναύτες. Ήταν γενικά ένα έντονο βράδυ. Με όλα αυτά δε κοιμήθηκα στο σπίτι μου, αλλά διανυκτέρευσα στο σπίτι της Βαγγέλης που μένει και πιο κοντά στη δουλειά μου. Έτσι το βράδυ έβαλα να δω λίγη τηλεόραση και έπεσα πάνω στην ΕΡΤ Σάτελαιτ που εκπέμπει για εμάς τους καψερούς της ομογένειας και της ξενιτιάς. Εγώ δεν έχω σπίτι μου δορυφορική τηλεόραση οπότε μόνο σε φίλους και γνωστούς βλέπω. Χτες λοιπό η ΕΡΤ έδειχνε ρεπορτάζ για τις ομορφιές της χώρας μας (απ'ότι μαθαίνω συνέχεια αυτά δείχνει η δορυφορική) και εκεί που είχε μια τρελή Ελληνοαμερικάνα να παίρνει συνεντεύξεις από ντόπιους νησιώτες (ψαράδες, φουρνάρηδες κλπ) και η Ελληνοαμερικάνα ρωτούσε "Πείτε μας τι καλό έχει το νησί σας?" βλέπω ξαφνικά ένα παλιό μου συμμαθητή ο οποίος δούλευε τώρα σε νησί και είχε Ίντερνετ καφέ. Ο Νίκος (έτσι τον λένε τον άνθρωπο) εξήγησε ότι ήρθε στο νησί (δυστυχώς δε θυμάμαι ποιο) πριν τέσσερα χρόνια. Τι παράξενο, ήταν ο διπλανός μου για χρόνια στο σχολείο και τώρα τον έβλεπα στην τηλεόραση, εγώ στην Αμερική και αυτός στο (απροσδιόριστο) νησί.
Αλλά καλύτερα να επιστρέψω στη δουλειά, όχι τίποτε άλλο αλλά είχα και πρωινή συνάντηση με τη στρίγγλα. Ευτυχώς που είναι Παρασκευή!
1 comment:
Όχι, εδώ έμεινα το Πάσχα στη ξενιτιά. Αλλά ευτυχώς έχει Έλληνες και ελληνική εκκλησία, οπότε έφαγα και το αρνί μου, χόρεψα και το παραδοσιακό χορό μου.
Post a Comment