lover

Το CNN μας δίνει
οδηγίες για ασφαλές μπλόγκινγκ. Εργοδότες, λέει, έχουν βρει τα μπλογκς εργαζομένων που θάβανε το αφεντικό και απολύθηκαν. Σύζυγοι βρήκαν το μπλογκ συζύγων οι οποίοι το πρωί ντύνονταν νταλικιέρηδες και το βράδυ Λολίτες. Γιαυτό λέει προσέξτε τι γράφετε. Καλά κάνω εγώ και τα έχω βγάλει όλα στη φόρα, έτσι αν κάποιος διαβάσει το μπλογκ μου θα του φανώ πιο σοβαρή και με αρχές απ'ότι του φαινόμουν κανονικά.
Ο κίνδυνος να διαβάσουν το μπλογκ μου στη δουλειά είναι όμως μικρός γιατί δε ξέρει κανείς εκεί μέσα ελληνικά. Η στρίγγλα, για την οποία σας έχω μιλήσει σε γενικές γραμμές, είναι μια Αμερικάνα βλαμένη και κακιασμένη, κομπλεξική και υστερική και κουτσομπόλα. Κατά τα άλλα καλό κορίτσι δε λέω. Έχω και ένα αφεντικό ζώον. Γενικά το κλίμα στη δουλειά δεν είναι καλό. Και είχα ξεγελαστεί γιατί εδώ στην Αμερική είναι όλοι στην αρχή πολύ ευγενικοί του στυλ "Wow you are wonderful, we love you, we are a big happy family, everything is great, let's have fun" και μετά από λίγο γίνεται μετάλλαξη σε εωσφόρο. Αλλά όπως σας έχω πει έχουμε στη δουλειά (δυστυχώς όχι μόνιμα) έναν κούκλο, έναν θεό... τον Μπράιαν. Αποφάσισα να του δοθώ ολοκληρωτικά και να γίνω υπηρέτρια του, αλλά δε ξέρω πως να του το θίξω το θέμα. Μήπως να του πάω κουλουράκια να του πω ότι τα έφτιαξα με τα χεράκια μου? Ήρθε για να κάνει τη πρακτική του (δε θέλω σχόλια του τύπου, να δεις πρακτική που θα σου κάνει κλπ, διότι όπως ξέρετε είμαι σοβαρό άτομο και ψάχνω άνδρα με σκοπό το γάμο). Έτσι θα μείνει μαζί μας για λίγους μόνο μήνες, οπότε πρέπει να δράσω άμεσα.

Υ.Γ. Αν έχετε συνταγή για κουλουράκια, περικαλώ στείλτε την (αλλά να είναι επιπέδου, μη γίνω και ρεζίλι στο καυτό αγόρι)