Χτες το απόγευμα αργά μετά τη δουλειά το αφεντικό (δε μποσ) είπε σε τρεις άλλους συναδέλφους και σε μένα να βγούμε να συζητήσουμε κάτι σχετικό με τη δουλειά. Επειδή ο καιρός ήταν καλός, πρότεινε να πάμε σε ένα μικρό μαγαζάκι κοντά στο γραφείο που πουλάει παγωτό. Πας, χτυπάς το κουδουνάκι και εμφανίζεται ο κύριος, παίρνει τη παραγγελία, σου δίνει το παγωτό σου και φεύγεις. Μόνο που χτες πήγαμε, χτυπήσαμε το κουδουνάκι μια, δύο, περιμέναμε πέντε λεπτά και εκεί που ετοιμαζόμασταν να φύγουμε, εμφανίστηκε από τη κουζίνα μια κυρία με μαλλιά ξεχτένιστα και το μισό πουκάμισο της έξω από το παντελόνι της και το άλλο μισό μέσα. Από πίσω της εμφανίστηκε ένας κύριος, επίσης ξεχτένιστος, που κούμπωνε το παντελόνι του. Δώσαμε τις παραγγελίες μας, πήραμε τα παγωτά μας και σχολιάσαμε τι νόστιμα που ήτανε. Κανένας δε σχολίασε τίποτε και εγώ φυσικά δε μίλησα να σχολιάσω ότι στη κουζίνα έγινε το αχαλίνωτο σεξ του αιώνα, και ελπίζω να πλύνανε τα χέρια τους προτού μας σερβίρουν. Ενώ ήταν εκεί όλοι και προφανώς όλοι αυτό θα σκέφτηκαν, αν κάοποιος το έλεγε θα φρίκαραν.
Αυτό μου θύμισε μια φορά πριν μερικά χρόνια, που ήμουν στο σπίτι της θείας μου και είχε το ραδιόφωνο ανοικτό. Το ραδιόφωνο έπαιζε το τραγούδι του Μητσιά που λέει "ποτέ δε θα μπω σε άλλο σώμα". Η θεία μου μέσα στην πόρωση σιγοτραγουδούσε "ποτέ δε θα δω άλλο στόμα", οπότε της λέω "θεία, το τραγούδι δεν είναι για έναν οδοντίατρο, που δε θα ξαναδεχτεί ασθενείς, ποτέ δε θα μπω σε άλλο σώμα, λέει το τραγούδι". Οπότε έντρομη η θεία μου λέει "τι λες παιδάκι μου, σιγά μη λέει ο Μητσιάς τέτοιες βρωμιές."
Anyway, ως Greek citizen έχω να κάνω πρόταση για την ονομασία της FYROM. Όλοι μιλάνε για το αν θα είναι διπλή η ονομασία ή θα έχει δύο σύνθετα. Εγώ προτείνω τριπλή ονομασία- Άννα Μαρία Σκόπια.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 comments:
pesta xrisostomh. Kai gw gia Soula eixa protinei alla to Anna Maria Skopia einai korifaiotero.
Ο τιτλος και μεχρι το "να παμε καπου" με προιδεαζε οτι το αφεντικο θα εκανε προταση, σε εσας, ή θα συζητουσατε τα καθεκαστα του νεου εξοπλισμου στο γραφειο.
Να βαλουμε κρεβατια στο γραφειο; Εμπνεει το τζακουζι; να καθιερωσουμε ημερα ενδυμασιας; Ολοι με ζαρτιερες;
Ενα μεγαλο μπραβο στον παγωτατζη και τη παγωτατζου.
Υπεροχο κειμενο, ευγε
Χρουμφ. Καλό.
Χάνετσαι όμως χάνεσαι... Μας έλειψες
Παράπονο το έχω:να δω κι εγώ κάποιον να "το κάνει" στη δουλειά,σ'ένα βενζινάδικο, στη τουαλέτα της Ράτκας, σ'ένα δημόσιο χώρο, βρε αφελφέ! Στρατό πήγα όργια άκουγα, παρτούζες δεν έβλεπα. Εδώ η Κατρίτση, μια πόρτα ανοίγει (έτσι για να μπει, βρε αδερφέ) και όλο και σε κάποιο σύζυγο της θα πέσει που ξεπλέκει το κρόσι.Μάλλον είναι το τυχερό μου! Τσόντα νοικιάζω και από λάθος το κουτί έχει μέσα τη "Μέρα Ανεξαρτησίας". Πάλι καλά που υπάρχετε κι εσείς οι αυτόπτες μάρτυρες!
Post a Comment