Πήγα τη Κυριακή το πρωί σε μια τελετή τσαγιού στο ιαπωνικό προξενείο. Μου είχε δώσει πρόσκληση φίλος ενός φίλου ενός ξαδέλφου μιας συναδέλφισας. Πήγα και διαπίστωσα ότι οι περισσότεροι κάθονταν σε καρέκλες, αλλά εγώ μαζί με άλλους έξι καθόμασταν μπροστά φάτσα φόρα στην οικοδεσπότισα που ήταν η τελετάρχης, πάνω στα γόνατα μας (ως μέρος της τελετής). Περιττό να σας πω ότι έπαθα κράμπα όσο καθόμουν και κρατιόμουν με νύχια και με δόντια να μη σηκωθώ επάνω. Όταν τελείωσε η τελετή (που τολμώ να πω είχε τον ατελείωτο), αναγκάστηκα να ακουμπήσω στο διπλανό μου για να σηκωθώ (και όχι πονηρέ αναγνώστη, δεν ήταν επειδή ήταν ομορφούλης, που ήτανε, αλλά δε μπορούσα να περπατήσω). Και ψάχναμε μετά τα παπούτσια μας που τα είχαμε βγάλει (ένας κυριούλης είχε λευκές κάλτσες και μου θύμισε τον καημενούλη το Νώντα). Τι την ήθελα την ιαπωνική τέχνη, θα μου πείτε, που κόντευα να κουτσαθώ. Αλλά εγώ φταίω που είμαι άνθρωπος των γραμμάτων και των τεχνών (και επίσης μου είχαν πει για τον ομορφούλη, ο οποίος όμως δυστυχώς είναι τελικά παντρεμένος και με μωρό).
Τέλος πάντων, όσο παιδεύομαι εδώ στη ξενιτιά, εργάζομαι παράλληλα σκληρά για το καινούργιο μου δίσκο που θα κυκλοφορήσει στην Ελλάδα σύντομα και πιστεύω ότι θα γίνει μεγάλο σουξέ (όπως και οι προηγούμενοι μου, το "Εσείς οι εφέτες που θέλετε ξεπέτες" και το "Τα μπούτια μου δε γνώρισαν τη λήθη" που έγιναν τρεις φορές πλατινένιοι) . Ήδη ολοκληρώθηκε η ηχογράφηση του πρώτου μου τραγουδιού που πιστεύω θα βγει και ως πρώτο CD single γιατί είναι δυνατό κομάτι, και ευελπιστώ ότι θα καταλάβει την πρώτη θέση στα ελληνικά τσαρτς. Είναι το:
Ποδολάγνε εραστή
με το πέος σα μαρκούτσι
δε κυλλάει η σχέση αυτή
φέρε πίσω το παπούτσι
Σύντομα θα ανεβάσω και το βίντεο κλιπ.
9 comments:
Ήσουν στα γόνατα και πιάστηκες???? Τελικά έχεις όντος πολύ καιρό να κάνεις σεξάκι....
Αναμένουμε εναγωνίως τη κυκλοφορία του cd και μέχρι τότε ακούμε νυχθημερόν τους προηγούμενους!
Kι έλεγα "γιατί πετάει το μάτι μου απ'το πρωί";
"Τι θα δω";
Προσφέρω αφιλοκερδώς το μαρκούτσι μου για το videoclip...
Τι νούμερο θα είναι το παπούτσι?
Sikia mou ayta exei h koultoura. Pono k talaipwria. Ti nomizoun merikoi? "M' ena pono"? Ypomonh ki epimonh, ayta s ekanan na ksexwriseis k na mosxopoulhseis ta album sou ta opoia de stamataw na akouw. Agaphmena mou tragoudia to 2 to 5 k to 8 apo to album mpoutia.
Γλυκιά μου Συκιά,
Τί στον πούτσο έψαχνες να βρεις στην Ιαπωνική τέχνη; Αυτή που δημιούργησαν το Bonsai! (small is better, και καλα!). Στο Αμέρικα είσαι αγάπη μου! Πάνε σε κάνα Ρινγκ να δεις τα κτήνη να πλακώνονται με τα φουσκωτά τους μούσκουλα και μετά πάνε και παρηγόρησε τον looser με τον τρόπο που ξέρεις καλύτερα!
;-)
Σας δωκανε και βουτημα με το τσαι?
Κανα ιαπωνικο κινητο?
Τιποτα?
Αγαπη μου Λουσυ
ψωμολυσαξα με το σουσι
κι οσο κοιταζες τον λουτσο
εγω σου σηκωνα τον πουτσο
τόση τέχνη πια δεν μπορώ να την αντέξω, νομίζω ότι αυτό το νέο "έντεχνο στυλ" που προτείνεις θα ξενίσει τους παλιούς σου θαυμαστές
mahler76 μου, αχ όντως, πολύ καιρό!
revqueerouli μου, υπομονή καλέ μου φαν, σε λίγο και σε δισκοπωλεία της γειτονιάς σας!
tanila μου, και τι είδες τελικά, λυσσάρα γυναίκα?
patrick μου, πονηρούλη, δέχομαι τη προσφορά σου. Το παπούτσι ψάχνουμε κάτι σε 48.
onouli μου, είσαι πραγματικός φαν, γιαυτό θα σου στείλω και κάρτα μέλους στο φαν κλαμπ μου αλλά και ένα κλαμπ σάντουιτς!
ναυτίλε μου, δε το είχα σκεφτεί αυτό για το μινιμαλισμό των Ιαπώνων, έχεις ένα δίκιο!
x-oyranouli ούτε βούτημα ούτε τίποτε. Ήταν μια ατέλιωτη τελετή τσαγιού όπου η οικοδέσποινα έκανε κάτι τελετουργικά που δε καταλαβαίναμε τίποτε. Αλλά είχε ενδιαφέρον (πέρα από τη κράμπα που έπαθα)! Όσο για το ποίημα σου, τι να πω, είσαι πονηρός στιχουργός!
blueprintsouli μου, μου το είπανε και από την εταιρεία ότι η στροφή μου στην ποιότητα μπορεί να μην είναι εμπορική, αλλά εγώ πιστεύω ότι το κοινό έχει ωριμάσει για κάτι πιο πχιοτικό. Δες άλλωστε την αποδοχή που είχε το τραγούδι μου από το προηγούμενο μου δίσκο, το " Ντάρι ντάρι, ντάρι ντάρι, χώσε μου το μαντζαφλάρι" που είναι δύσκολο τραγούδι και έντεχνο!
Post a Comment