Five Objects

Η λατρεμένη fevis μού έριξε το μπαλάκι να μιλήσω για πέντε αγαπημένα μου αντικείμενα της καθημερινότητας. Ιδού λοιπόν:


Το B και το C είναι απαραίτητα, διότι ποτέ δε ξέρεις πότε μπορεί να χρειαστείς περούκα και γυαλιά για να φυγαδευτείς από τη χώρα, καλό είναι να βρίσκονται. Και όχι μόνο για φυγάδευση, καλό είναι να τα έχει κανείς πάντα μαζί του, αν τύχει και δει από μακριά εκεί που πίνει το καφέ του να έρχεται κάποιος πρώην, ή ακόμα χειρότερα να είσαι για καφέ με τον ένα εραστή και να βλέπεις από μακριά να πλησιάζει ο άλλος εραστής. Το D είναι η ατζέντα φωτιά με όλα τα τηλέφωνα και διευθύνσεις καυτών αντρών Ευρώπης, Αμερικής και Αφρικής. Στην Αμερική τα ονόματα είναι οργανωμένα κατά πολιτεία, στην Ευρώπη με βάση πως μας ψηφίζουν στη Γιουροβίζιον. Το Ε είναι η αφίσα του σουπερ χοτ Chris Meloni, του μέλλοντα σύζυγου μου.
Υ.Γ. Το Α είναι διακοσμητικό για το σαλόνι, I beg your pardon!

Cuban lover

Λατρεμένοι αναγνώστες, σήμερα στο γραφείο μετά τη δουλειά αποφασίσαμε να πάμε σε ένα καινούργιο εστιατόριο που άνοιξε. Το εστιατόριο είναι Κουβανέζικο. Αλλά δε μας ενδιαφέρει το φαγητό αυτή τη στιγμή, αλλά το ένα το γκαρσόνι που είναι ο απόλυτος Θεός, το απόλυτο λουκούμι, ο άντρας ο τέλειος, ο πρόστυχος, ο σωστός. I am in love!
Είναι μπρατσωμένος και τσαμπουκαλής, με ξυρισμένο κεφάλι, αξύριστα γένια, έχω βάσιμες πληροφορίες ότι έχει κάνει φυλακή (δηλαδή το τατουάζ με τα νούμερα με κάνει να το πιστεύω αυτό) και έχει το πιο σέξυ χαμόγελο. Εγώ βασικά του χαμογελούσα συνέχεια, και προσπαθούσα να τον υπνωτίσω με κρυφά μηνύματα "You want me, you want me bad". Του μετέδωσα ταντρική ενέργεια και μόρια θετικής έλξης. Αλλά επειδή δε ξέρω αν αυτά πιάνουν, του άφησα και το κινητό μου σε ένα χαρτάκι που του έδωσα φεύγοντας.

Από εδώ και πέρα θα τρώω κουβανέζικο κάθε μέρα!

Υ.Γ.1) Αναβάλω τον εγκλεισμό μου σε μοναστήρι ώσπου να δω τι θα γίνει με τον σερβιτόρο.

Υ.Γ.2) Οι φωτό δεν είναι του σερβιτόρου, αλλά ενός άλλου χοτ μπλόγκερ, του jonno:

video time

Σήμερα λατρεμένοι αναγνώστες θα ασχοληθούμε με βίντεο εκπαιδευτικού χαρακτήρα.

Εδώ βλέπουμε πως τρομάζουν δημοσιογράφοι στο στούντιο από Χαλοουίν μασκαράδες (μόνο τα πρώτα δευτερόλεπτα αξίζουν όπου τα παίζουν, μετά για κάποιο λόγο αναλύονται σε απίστευτη φλυαρία για το πόσο φοβήθηκαν).


Και εδώ βλέπουμε την ηλίθια Αμερικάνα δημσιογράφο η οποία σύγχυσε τον εραστή μου Κοκουλίνι, ο οποίος είναι άντρας σωστός και έχει και βαρύ χέρι και δεν ανέχεται τη καθεμία ηλικιωμένη να τον ρωτάει για το γάμο του που διαλύθηκε και για το κολασμένο σεξ που κάνει μαζί μου.


Go Tyra! Tell it Girl!


Και εδώ η Τάιρα μάς δίνει πολύ χρήσιμες συμβουλές που όλοι πρέπει να ακολουθήσουμε....

Τι θελει απο τη ζωη μου η Mrs Petrochilos

Λατρεμένοι αναγνώστες, ενώ την Κυριακή το πρωί ξύπνησα και με ένα φλιτζάνι αχνιστό καφέ άρχισα να κάνω σημειώσεις για να ετοιμαστώ για τη βραδιά πάθους με τον Παυλούκο και έβαλα στο DVD για να εμπνευστώ, την αισθησιακή ταινία Βραδιές Ακολασίας, χτυπάει το κουδούνι. Αρχικά σκέφτηκα μήπως ήταν η Τσουτσουνέλα, αλλά εννέα το πρωί δε ξυπνάει ποτέ το βόδι....Ανοίγω την πόρτα και ποιον βλέπω, την Mrs Petrochilos.
-Αααα γεια σας, τι θέλετε?
-Σε ξύπνησα, δε σε ξύπνησα ε? Έλα βρε, ντύσου καλέ να πάμε εκκλησία!
-Αχ Mrs Petrochilos μου, δε γίνεται, ξύπνησα πριν από λίγο και έχω πολλές δουλειές.
-Έλα βρε τι δουλειές, Κυριακάτικα! Άλλωστε αμαρτία είναι, πόσα χρόνια έχεις να πας εκκλησία?
-Βρε καλή μου Mrs Petrochilos δεν είπαμε να το κανονίσουμε από πριν, τώρα με αιφνιδιάζετε!
-Έλα έλα, ντύσου και πάμε, θα δεις θα σου αρέσει.
Κανονικά είμαι πολύ υποτακτικό άτομο και δε φέρνω πολλές αντιρήσεις, αλλά καθώς έλεγε έλα έλα, κούναγε το χέρι της και ο ήχος που έκαναν τα βραχιόλια της, ήταν το τελιωτικό χτύπημα.
-Καλή μου Mrs Petrochilos μου, που να χτυπιέσαι κάτω, σήμερα δεν έρχομαι! Αν θέλετε, το κανονίζουμε τηλεφωνικώς από πριν, σήμερα έχω δουλειές όπως προείπα και αποκλείεται, I repeat, ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να έρθω μαζί σας.
-Αχχχ κοίτα πείσμα. Τέλος πάντων, να περάσω μετά να σου φέρω αντίδωρο?
-(όχι αντίδωρο, δώρο έπρεπε να μου φέρει κανονικά, και συγκεκριμένα το iPhone) Όχι γιατί περιμένω κόσμο, έχω δουλειές. Θα τα πούμε όμως τηλεφωνικά (άρχισα να κλείνω σιγά σιγά την πόρτα).
-Καλά. όπως θες, God bless you!
-Νιαου και φιλάκια! (Άστο διάολο μωρή ηλίθια).
Και σας ερωτώ λατρεμένοι αναγνώστες, και κυρίως εσένα billzoukouli με το κληρονομικό χάρισμα, γιατί τραβάω όλους τους τρελλούς?

Victory

Ελληνίδες και Έλληνες,

θέλω να σας ευχαριστήσω που με τις ψήφους σας με εκλέξατε νικητή της ψηφοφορίας για την καλύτερη συνταγή που διεξήγαγε ο Παυλούκος! Με την εμπιστοσύνη που μου δείξατε, δώσατε το στίγμα για να συνεχίσω το μεταρρυθμιστικό μου έργο! Όμως η ψηφοφορία αυτή δεν είναι μόνο ευκαιρία για πανηγυρισμούς, είναι και αίσθημα ευθύνης και ένα μήνυμα να προχωρήσω με πιο γοργούς ρυθμούς το έργο μου, να γυρίσουμε σελίδα, να φτιάξουμε μαζί μια νέα Ελλάδα, μια Ελλάδα σύγχρονη, μια Ελλάδα δημοκρατική!

Όπως γνωρίζετε, το έπαθλο είναι μια βραδιά με τον καυτό και σέξυ Παυλούκο. Ελληνίδες, Έλληνες, πιστέψτε με ότι για μένα η βραδιά αυτή δεν είναι μόνο βραδιά αχαλίνωτου σεξ και κολασμένων οργίων, αλλά και μια νύχτα αγάπης και ευθύνης, αλληλεγγύης και αλλεπάλληλων οργασμών.


Στη φωτό αμέσως μετά την ανακοίνωση των αποτελέσματων καθ'οδόν προς το Προεδρικό Μέγαρο για να κάνω δηλώσεις.


Στη φωτό πλήθη που ξεχύθηκαν στους δρόμους για να πανηγυρίσουν τη μεγάλη νίκη.

Κάποιοι αντίπαλοι έπαιξαν βρώμικο παιχνίδι (δε θα ήθελα να αναφερθώ σε ονόματα, να πω μόνο ότι το όνομα τους αρχίζει από προβα και τελιώνει σε το). Ο λαός όμως ξέρει να ξεχωρίζει τον ειλικρινή ηγέτη από τον δόλιο και τον ποταπό. Ας είναι, Ελληνίδες και Έλληνες, τον συγχωρώ! Δεύτερος στην αναμέτρηση αυτή ήρθε ο blueprintsoulis, και εγώ στο πνεύμα της εθνικής συμφιλίωσης του απλώνω το χέρι και τον προσκαλώ να συνεργαστούμε.

Μαζί για μια Ελλάδα νέα!
Σας φιλώ,
Συκιά.

Υ.Γ.1) Παυλούκο, θα κανονίσουμε πριβέ τα ντιτέιλς για το έπαθλο μου, καταλαβαίνεις....
Υ.Γ.2) Δώστε λέμον πάι στο λαό! Θα φτιάξω πίτες για όλους!

Urban Camouflage

Στην Ιαπωνία, σου λέει, είναι της μόδας τα ρούχα urban camouflage με τα οποία ανετότατα προσαρμόζεσαι στο αστικό τοπίο. Είναι λέει ασφάλεια όταν είσαι σε απομονωμένο δρόμο το βράδυ και δεις ξαφνικά κάποιον να πλησιάζει (φτάνει να προλάβεις να μεταμφιεστείς).


Το θέμα είναι όμως αν πείσεις τον άλλο ότι είσαι όντως μηχάνημα με αναψυκτικά και ο άλλος προσπαθεί να σου βάλει το νόμισμα στο ποπό, και εσύ δε του βγάζεις το αναψυκτικό και σε πάρει με τις κλωτσιές, τι θα κάνεις?


Για περισσότερες λεπτομέρειες, υπάρχει και slideshow.

Χθες βγήκα για δείπνο με τον οδοντίατρο. Έτσι όπως πάμε, αυτό το μπλογκ από "Τσούζει αλλά μου αρέσει" πρέπει να μετανομαστεί σε "Αποτυχημένα δείπνα." Ο οδοντίατρος είπε ότι ξαφνιάστηκε που άργησα να απαντήσω στα μηνύματα του, γιατί είχε την εντύπωση ότι το πρώτο μας δείπνο είχε πάει πολύ καλά (δηλαδή είναι και βλάκας)... Κατά τη διάρκεια της βραδιάς του είπα ότι τον είχα εκτιμήσει και συμπαθήσει πολύ, αλλά δεν έβλεπα να προχωράει η σχέση. Με ρώτησε γιατί και του είπα ότι δεν ένιωθα ότι μπορούσα να προχωρήσω σε σχέση (τα έκανα λίγο σαλάτα, το ξεκίνησα ως Βίρνα Δράκου που λέει ότι δε μπορεί να τα φτιάξει με το γιο του άντρα της, μετά το πήγα προς Brokeback Mountain, το έφερα σε βιντεοταινία των 80ς και τη τελευταία στιγμή το έσωσα με ατάκες που λέει ο Δρ. Φιλ, ο παιδοβούβαλος "ψυχολόγος" που επέβαλε στην Αμερική η Όπρα). Τέλος πάντων, ο οδοντίατρος ήθελε να το αναλύσουμε και άλλο, οπότε αναφέρθηκα και στο πως δεν έχω ξεπεράσει τη προηγούμενη σχέση μου. Με ρώτησε αν ήταν κάποιος ώριμος άντρας σαν και εκείνος, του είπα ότι όχι δεν είχα ποτέ σχέσεις με άντρα τρίτης ηλικίας, και μετά του μιλήσα για το Νώντα σε γενικές γραμμές (δεν έκανα αναφορά στις λευκές κάλτσες, ούτε στην Τσουτσουνέλα, και δεν του είπα ότι δουλεύει σε παγωτατζίδικο, του είπα ότι είναι καθηγητής πανεπιστημίου). Το δείπνο τελίωσε γρήγορα (είχαμε πάει σε ένα από αυτά τα εστιατόρια που σου φέρνουν ένα τεράστιο πιάτο σαν αποβάθρα αλλά ψάχνεις το φαγητό σε μέγεθος μπιζελιού με το φακό) και γύρισα σπίτι (όπου ευτυχώς είχα κάτι πατατάκια γιατί λύσσαξα στην πείνα). Και σκέφτηκα πως θα μπορούσα να αξιολογήσω το concept του urban camouflage για τη λατρεμένη πατρίδα, όπου δε συνηθίζονται τόσο πολύ τα μηχανήματα με αναψυκτικά τόσο πολύ, και είχα τη φαεινή ιδέα να είναι το κοστούμι περίπτερο! Παρακαλώ να καταχωρηθεί η ιδέα μου μη μου κλέψει κανείς την πατέντα!

Pizza Dinner

Σήμερα πήγα για δείπνο στο σπίτι της Τσουτσουνέλας. Και όταν λέμε δείπνο, εννοούμε ότι παρήγγειλε απέξω πίτσες, μη νομίζετε ότι η άχρηστη θα μαγείρευε και τίποτε. Η αλήθεια είναι ότι ήταν πολύ νευρική, νομίζω ότι φοβόταν μήπως οπλοφορούσα ή είχα μαζί μου κανένα κουζινομάχαιρο, γιατί όταν της είπα, πάω να φέρω ένα μαχαίρι από τη κουζίνα να κόψουμε την πίτσα πιο εύκολα, πετάχτηκε επάνω και φώναξε, όχι όχι εντάξει, θα το φέρω εγώ!

Η συζήτηση δε κυλούσε ομαλά, υπήρχαν μεγάλα διαστήματα σιωπής με κάποια διαλείματα για να σχολιάσουμε τον καιρό και την πίτσα.
Σε κάποια στιγμή η Τσουτσουνέλα, με τη σεμνότητα που τη διακρίνει, έκανε το εξής σχόλιο:
-καλά σήμερα πήγα για ψώνια στο κέντρο και φορούσα το στενό ασημένιο παντελόνι και τρελάθηκαν όλοι οι άντρες
-ναι πρόσεχε μη δημιουργήσεις επεισόδια
-καλέ με ειρωνεύεσαι? Ε τι τώρα? Αμφισβητείς ότι έχω σουξέ στους άντρες?
-όχι προς Θεού. Όταν πας σε οικοδομές, στρατόπεδα και φυλακές και σαν άλλη Έφη Σαρρή απλώνεις τα χέρια και φωνάζεις "Γαμήστε με, γαμήστε με και απ'τον κώλο σκίστε με" όλο και ένας στους 100 με ψυχολογικά προβλήματα θα δεχτεί
-έλα καλέ τώρα, με πειράζεις? Τι είναι αυτά που λες? Αφού ξέρεις ότι έχω σουξέ στους άντρες!
-ναι καλέ, σε άτομα χαμηλής αισθητικής
-α, οκ, είπα και εγώ (δηλαδή αυτή η τοποθέτηση την ικανοποίησε).
Όμως μετά από δέκα λεπτά σα να το ξανασκέφτηκε και άρχισε πάλι να λέει "πάντως δε πιστεύω να σοβαρολογούσες πριν ότι δεν έχω σουξέ στους άντρες"
Έπαθα κατάθλιψη, αυτή δεν την ένοιαζε η συγχώρεση και η συμφιλίωση, αλλά η ανασφάλεια της αν έχει σουξέ με τους άντρες. Έφυγα μετά ενώ και οι δύο είχαμε επίγνωση ότι δεν πρόκειται να ξαναφτιαχτεί η φιλία μας.

Κατέβηκα στο δικό μου διαμέρισμα (διότι δυστυχώς η βλαμένη μένει και από πάνω) . Πήρα την κιθάρα μου και κάθισα κοντά στο παράθυρο, κοιτώντας το χλωμό φεγγάρι και σιγοτραγούδησα παλιές επιτυχίες μου, το μελαγχολικό "δεν είσαι μόνο ρήτορας, αλλά και επιβήτορας", και το αισθησιακό "έλα να πάμε στο κιμπούτς, μπας και αρπάξω κανά πουτς". Αύριο βγαίνω με τον οδοντίατρο για άλλη μια αποτυχημένη βραδιά, άντε να τελιώνουμε να πάω να κλειστώ σε μοναστήρι...

Προδοσια

Λατρεμένοι αναγνώστες, τον τελευταίο καιρό βιώνω καθημερινά την προδοσία.
Και δεν αναφέρομαι μόνο στην προδοσία της Τσουτσουνέλας, του Νώντα, της ρεσεψιονίστ και της κοινωνίας γενικότερα, αλλά και των πρόσφατων διαδικτυακών δημοψηφισμάτων.

Ο Αλεξανδρούκος έκανε δημοψήφισμα για να αποφασίσει αν θα έρθει να με επισκεφτεί στη παγωμένη ξενιτιά, και ενώ η συντρηπτική πλειοψηφία αποφάσισε να έρθει, εκείνος δέχτηκε απειλές και αποφάσισε να μην έρθει.
Για να μην αναφερθώ στο δημοψήφισμα του Παυλούκου ο οποίος κάλεσε τον κόσμο να ψηφίσει την καλύτερη συνταγή. Και μέχρι στιγμής που γράφω αυτές τις γραμμές, προηγείται ο Πρόβατος!!! Του οποίου η συνταγή ήταν "παίρνουμε ένα κοτόπουλο, του χώνουμε ένα λεμόνι στο κώλο και το ψήνουμε!" Αν είναι ποτέ δυνατόν! Δηλαδή η συνταγή αυτή συγκίνησε το πανελλήνιο? Τόσες και τόσες λιχουδιές και νοστιμιές συμμετείχαν (για να μην αναφερθώ στη δικιά μου λέμον πάι, τη συνταγή της οποίας κρατούσα επτασφράγιστο μυστικό και ας με παρακαλούσαν εραστές και θαυμαστές, και δέχτηκα να την αποκαλύψω μόνο για χάρη του Παυλούκου) και προηγείται το γκέι κοτόπουλο! Ε όχι! Θα μου πεις βέβαια, εδώ ο κόσμος είχε ψηφίσει τότε τον Περικλή να κερδίσει το Φέιμ Στόρυ...

Αλλά έχω ήδη επικοινωνήσει με το δικηγόρο μου τον κύριο Partsoles για να σιγουρευτούμε ότι ο διαγωνισμός δεν ήταν σικέ (και ουχί sike, γιατί δε μας τα λέει καλά ο Παυλούκος). Βέβαια οι κάλπες δεν έχουν ακόμα κλείσει, οπότε η ελπίδα πεθαίνει τελευταία....

Forgiveness

Άλλο ένα Σαββατοκύριακο πέρασε! Το Σάββατο το πρωί μού χτύπησε το κουδούνι το φίδι το κολοβό (aka Τσουτσουνέλα) η οποία μετά από μερικά μηνύματα που άφησε στον τηλεφωνητή, αποφάσισε να περάσει η ίδια για να μου μιλήσει.
Την έβαλα μέσα γιατί δε μπορούσα να σκεφτώ γρήγορα δικαιολογία για να της κλείσω την πόρτα καταμούτρως. Κάθησε και μου είπε ότι δε μπορούσε άλλο να βλέπει τη φιλία μας να καταστρέφεται (αυτή τη φιλία που ΑΥΤΗ κατέστρεψε). Τέλος πάντων, άρχισε να λέει ότι έφταιξε, ότι δεν ξέρει τι την έπιασε, ότι είναι ένα σκουλίκι (no arguments from this corner) και έβαλε τα κλάματα. Εγώ λατρεμένοι αναγνώστες, έχω πρόβλημα να βλέπω ανθρώπους να κλαίνε, με πιάνει πανικός. Εκείνη λοιπόν άρχισε να κλαίει και να μουγκρίζει "έφταιξα, αλλά σε ικετεύω συγχώρεσε με" που μου έσπασε την καρδιά και σε μια στιγμή αδυναμίας της χάιδεψα το κακοχτενισμένο κεφάλι της με τις αποτυχημένες ανταύγειες και με τα χίλια ζόρια της είπα "καλά ηρέμησε, σε συγχωρώ". Εκείνη πετάχτηκε και άρχισε να φωνάζει "αχ τι καλά, θα είμαστε όπως πριν, τέλεια, δε ξέρεις πόσο χαίρομαι, πάμε για ψώνια, αχ θα βάλω τις φωνές από τη χαρά μου!"
Της είπα ότι είχα κανονίσει κάτι άλλο και εκείνη επέμενε να πάμε για καφέ την Κυριακή ή σινεμά. Αρνήθηκα επίμονα, της είπα ότι το Σαββατοκύριακο πνιγόμουν, και μου είπε να πάω την Τρίτη να μου κάνει το τραπέζι (δέχτηκα, αν και φοβάμαι μη βάλει ποντικοφάρμακο στο φαγητό).
Ξέρω ότι δεν έπρεπε να τη συγχωρέσω, αλλά δε μπόρεσα να σταθώ βράχος απέναντι στις ικεσίες και τα παρακαλετά.

Στη φωτό βλέπουμε την Τσουτσουνέλα με το Νώντα σε παλαιότερες ευτυχισμένες στιγμές...



Και επειδή είμαι αδύναμο άτομο (το ομολογώ) ενέδωσα και θα πάω για φαγητό με τον οδοντίατρο την Τετάρτη (αυτή την εβδομάδα θα πηγαίνω για δείπνο με βλαμένα, δηλαδή)....

Αχ που έχω μπλέξει η γατούλα του σεξ....



Υ.Γ. Προς Νικολά Σαρκοζί-Δεν είχα πρόθεση να σου διαλύσω το γάμο Κοκουλίνι (εγώ τον βάφτισα με αυτό το υποκοριστικό ), δε φαντάστηκα ότι θα με ερωτευόσουν τόσο κολασμένα....

DIVORCED PRESIDENT

Open letter

Ανοιχτή επιστολή προς Υπουργό Δημοσίας Τάξης


Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
Θέλω να σας επιστήσω την προσοχή σε μια κατάσταση που πολύ με ανησυχεί, και φυσικά αναφέρομαι στην μπλόγκερ Τανίλα η οποία μας κλέβει όλους τους άντρες. Επιτίθεται σε ελεύθερους και παντρεμένους και κλείνει σπίτια. Για να σας δώσω να καταλάβετε, τα είχα με έναν τύπο που φορούσε λευκές κάλτσες, και η Τανίλα έκανε διερευνητικές ερωτήσεις για να μου τον φάει (τελικά μου τον έφαγε μια άλλη, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας). Μετά ήθελε να μου φάει έναν οδοντίατρο με τον οποίο επρόκειτο να νταραβεριστώ (τώρα της τον χαρίζω αλλά δεν τον παίρνει, αλλά πάλι δεν είναι αυτό το θέμα μας). Ακόμα και τον πρώην εραστή μου Πρόβατο ήθελε να αποπλανήσει (ξέρετε, αυτόν με το 41ποντο πέος, τι να σας τα λέω δηλαδή, αφού τον παρακολουθείτε και τον έχετε στα αρχεία σας γιατί θεωρείται το πέος του εθνικό σύμβολο και φοβάστε μη πέσει σε λάθος κώλο). Η Τανίλα η συγκεκριμένη μέχρι και τον blueprintsouli με τον οποίο ετοιμαζόμουν να μετακομίσω σε μοναστήρι, πήγε να μου φάει.
Και σας ερωτώ, τι κάνει το κράτος επ’αυτού? Γιατί το κράτος δεν ακουμπάει στα προβλήματα του λαού (προσέξτε με, ακουμπάει είπα, όχι τον ακουμπάει).
Καταλαβαίνετε φαντάζομαι τις επιπτώσεις του φαινομένου Τανίλα για τη χώρα μας. Με την υπογεννητικότητα που έχουμε ως έθνος, αν μας φάει όλους τους άντρες, πως θα κάνει ο κόσμος παιδιά? Και δε το λέω για μένα, γιατί εγώ δε νομίζω να γεννήσω, έχω στενή λεκάνη, αλλά η μέση Ελληνίδα τι θα κάνει?
Γιαυτό σας περικαλώ κάντε της μια σύσταση για να μη πω και σύλληψη δηλαδή. Δε μπορώ να σας την περιγράψω, τα μόνα στοιχεία που έχω είναι ότι είναι ομορφούλα και … δε ξέρω πως να το πω με τον πολιτικώς ορθό τρόπο, είναι άτομο με υψομετρικές ιδιαιτερότητες. Επίσης της αρέσει να τριγυρνάει σε νοσοκομεία, άλλοτε ως ασθενής και άλλοτε ως επισκέπτης και αξιολογεί τις εγκαταστάσεις (πως πάει ο Μαμαλάκης στην Ελβετία και στη Γαλλία να δει πως φτιάχνουν το σαλάμι, έτσι και εκείνη κάνει τουρνέ στα νοσοκομεία μας-κάνει μάλιστα και αρνητική κριτική, σας το λέω μήπως μπορείτε να την κατηγορήσετε και για ανθελληνισμό και προδοσία). Πιάστε την, μην αργείτε!!!


Με σεβασμό,
Συκιά

Υ.Γ. Υπουργουλίνι μου, μια και σας βρήκα για να μη γράφω και άλλη επιστολή, όταν είμαι Ελλάδα, έχω εντοπίσει έναν αστυνομικό σε αστυνομικό τμήμα της Αγίας Παρασκευής που φοράει στενό παντελόνι και φαίνεται το πέος του, και είναι πολύ χοτ, Τάκη τον λένε, και έχει ρινγκτόουν στο κινητό του το “Αχ κορίτσι μου” του Πλούταρχου, μήπως θα μπορούσατε να μου δώσετε το τηλέφωνο του?

Hair

Λατρεμένοι αναγνώστες, τη Δευτέρα πήγα στη δουλειά και πέρασα 2-3 φορές από τον επάνω όροφο αλλά η ρεσεψιονιστ έλειπε. Φοβήθηκε φαίνεται. Το απόγευμα όμως την πέτυχα και εκείνη με ένα χαμόγελο ως τα αυτιά, με πλησίασε, και με ρώτησε πως πήγε το ραντεβού. Κρατήθηκα να μην τη ξεμαλλιάσω αρχικώς, της είπα ότι ήταν πολύ όμορφα και ότι έμαθα πολλά πράγματα για εκείνον. "Αααα ναι?" έκανε και πως δεν ήξερε. Ήθελα να της πω "ναι, ότι έχει ξύλινο πόδι" να την κουφάνω, αλλ'α αντ'αυτού προτίμησα να της πω ότι και καλά έμαθα περισότερα για εκείνον σαν άνθρωπο. "Α ωραία" μου λέει, "ναι γλυκιά μου, αλλά και εσύ ξέχασες να μου πεις ότι ήταν χωρισμένος"
-Ε δε το θεώρησα σημαντικό, μου διέφυγε.
-Και ότι είναι 54 και αυτό δεν είναι σημαντικό? Και ότι έχει δυο παιδιά???
Τα έλεγα και ήμουν στο τσακ να πιάσω τα εξτενσιονς να της τα ξεκολλήσω, αλλά δυστυχώς εμφανίστηκε η στρίγγλα η οποία σπανίως ανεβαίνει σε αυτό τον όροφο, αλλά με έψαχνε για κάτι στη δουλειά. Έτσι της χαμογέλασα και της είπα ότι θα τα ξαναπούμε.
Στο εντωμεταξύ ο οδοντίατρος πήρε δύο ακόμα φορές τηλέφωνο και άφησε μήνυμα για να ξαναβρεθούμε.

Επειδή λοιπόν τα περιθώρια στενεύουν, καλούνται σέξυ άντρες αναγνώστες να επικοινωνήσουν μαζί μου πάραυτα με σκοπό το γάμο και το γαμικουλασιόν. Ευχαριστώ...

Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Η λατρεμένη Μουριά μου έστειλε αυτό το βίντεο-κλιπ της επίσης λατρεμένης Μυλέν Φάρμερ, στο οποίο στην αρχή όπως βλέπετε, έχω μια γκεστ εμφάνιση...

Και μια και λέμε για λατρεμένες εμφανίσεις, μπράβο και πάλι μπράβο στη Varla!

Why

Λατρεμένοι αναγνώστες με βλέπω να πηγαίνω σε μοναστήρι. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από τη σειρά. Την Παρασκευή κανονίσαμε ότι θα ερχόταν ο οδοντίατρος να με πάρει από τη δουλειά για να κάνει τις συστάσεις η ρεσεψιονίστ και μετά να πάμε για φαγητό (εγώ και ο οδοντίατρος χωρίς τη ρεσεψιονίστ).
Ανέβηκα λοιπόν στον επάνω όροφο να περιμένω με τη ρεσεψιονίστ κατά τις πεντέμισι το απόγευμα. Εκείνη την ώρα κόσμος έφευγε και το ασανσέρ ανοιγόκλεινε συνέχεια. Εγώ είχα αγωνία και το βλέμα καρφωμένο στα δύο ασανσέρ απ’όπου θα εμφανιζόταν σαν ιππότης ο οδοντίατρος. Είχα ντυθεί διακριτικά και σεμνά (ροζ πουκάμισο με γκρι ρίγες, μαύρο παντελόνι και μπότες).
“Α νατος” είπε η ρεσεψιονίστ και γυρνάω προς το ασανσέρ, και τι να δω, ένας ψηλός, μελαχροινός κούκλος.
“Αυτός είναι?? Πάρτε τηλέφωνο το παπα-Γιούργκεν στο Αμστερνταμ, ερχόμαστε να μας παντρέψει αμέσως!”
“Όχι καλέ, που κοιτάς, στο άλλο ασανσέρ”
“Που καλέ? Από εκεί βγήκε ένας μεστωμένος.”
“Αυτός είναι.”
Και πριν προλάβω να αντιδράσω, η ρεσεψιονίστ έκανε τις συστάσεις.

Πήγαμε για φαγητό σε ένα πολύ καλό εστιατόριο. Και με συνοπτικές διαδικασίες ενημερώθηκα ότι ο οδοντίατρος είναι 54 χρονών και χωρισμένος!
“Πέρσυ χώρισα, η πρώην γυναίκα μου και εγώ έχουμε ακόμα καλές σχέσεις. Όλα αυτά τα χρόνια ψαχνόμουν και τώρα που χώρισα, μπορώ να κάνω αυτό που πραγματικά θέλω.”
-Α ωραία. (Πολύ καιρό σε πήρε βρε μανίτσα μου, 54 χρόνια για να βρεις τι πραγματικά θέλεις.)
-Έχω και δύο παιδιά.
-Α και παιδιά? Όχι που δε θα είχες…
-Ναι στάσου να σου δείξω και φωτογραφίες.
Βγάζει το πορτοφόλι του, το ανοίγει και μου δείχνει τις φωτογραφίες ενός αγοριού με καπελάκι, σαν αυτόν που έκανε το μακελειό στο Columbine High School, και μια κοπελίτσα η οποία είχε ένα ύφος “είμαι ανήλικη αλλά πουτάνα, έλα πάρε με”
-Είναι ο Στηβ που είναι 13 και η Τζέσσυ, που είναι 16.
-Αχ τι χαριτωμένα! Μπράβο!
-Τα αγαπάς τα παιδιά?
-Ναι πολύ! (Τα προτιμώ όμως γύρω στα 21 και σε πιο μπρατσωμένα, κατά προτίμηση από το πρώην Ανατολικό Μπλοκ)
-Ζουν με τη μητέρα τους, αλλά τα βλέπω κάθε Σαββατοκύριακο.
(Αχ μωρή ρεψιονίστ θα σε ξεμαλλιάσω… Δεν είναι ότι έχω πρόβλημα per se που είναι διαζευγμένος, ή που έχει παιδιά, ή που είναι 54, αλλά όταν σε ρώταγα μωρή ηλίθια να μου πεις κάτι για αυτόν, εκτός από he is great, he is nice, θα μπορούσες να μου πεις και he is nice, he is divorced, he has two moulika, he is with one podi in the tafo, τα λένε αυτά γλυκιά μου, αλλά έννοια σου τη Δευτέρα δε θα σε πετύχω στο γραφείο?, θα σου ξυρίσω το κεφάλι σα της Μπρίτνευ, και θα λες gimme more).

Η αλήθεια είναι βέβαια ότι ο οδοντίατρος είναι γοητευτικός και εμφανίσιμος. Τα δόντια του ήταν ολόλευκα, νομίζω ότι φωσφορίζανε κιόλας στο σκοτεινό εστιατόριο. Το μεγαλύτερο μέρος της βραδιάς μού ανέλυε πως βγήκε από τη ντουλάπα, πως ανακοίνωσε στα παιδιά ότι θα χώριζε με τη μαμά τους γιατί είναι γκέι, πως το ανακοίνωσε στη δουλειά και στη γειτονιά, πως όλοι έδειξαν πολύ κατανόηση, ακόμα και οι γονείς του (ναι ζούνε) και πως έπρεπε να το είχε κάνει πολύ νωρίτερα (ναι ίσως πχ πριν παντρευτεί την κακομοίρα τη γυναίκα του). Μετά το δείπνο με ρώτησε αν ήθελα να πάμε για ποτό αλλά του είπα ότι είχα κουραστεί πολύ στη δουλειά όλη μέρα και ήθελα να πάω για ύπνο. Με πήγε σπίτι και το πρωί του Σαββάτου μού άφησε μήνυμα στον τηλεφωνητή ότι πέρασε πολύ όμορφα και θέλει να με ξαναδεί. Κάτι μου λέει ότι η σχέση αυτή δε θα προχωρήσει….

Countdown

Σε 24 ώρες από τώρα βγαίνω με τον οδοντίατρο, όχι ότι μετράω τις ώρες δηλαδή. Αλλά έχω υψηλές προσδοκίες για αυτό το ραντεβού, αν και με φόβισαν τα προαισθήματα κάποιων από εσάς λατρεμένοι αναγνώστες, και κυρίως του billzoukouli, ο οποίος ήταν ο πρώτος που είχε προβλέψει και το κεράτωμα Νώντα-Τσουτσουνέλας (τι να πω, κληρονομικό χάρισμα έχει αυτό το παιδί?).

Και μια και είπα billzoukouli, διαβάζω με τρόμο ότι η Τανίλα πάει να τυλίξει σε γάμο τον blueprintsouli. Τανίλα, πες σε περικαλώ χρυσή μου, ότι κάνεις πλάκα, άλλωστε με τον Μπιλζουκουλι δεν ήταν να παντρευτείτε? Blueprintsouli, μην ενδώσεις!!!


Αλλά ας επιστρέψω στον οδοντίατρο. Ελπίζω ο κύριος αυτός να μην είναι για δέσιμο, και να μην είναι κανένας εγωιστής και αχάριστος που να μην αναγνωρίζει τις θυσίες μου. 'Οταν τα είχα με τον Πρόβατο, ποτέ δεν αναγνώριζε τις θυσίες μου και την προσφορά μου. Μια νύχτα έμεινα ξύπνιος να του κάνω κοτσιδάκια το τρίχωμα της ήβης του όσο κοιμόταν, για να του κάνω έκπληξη, και εκείνος όταν ξύπνησε, αντί να με φιλήσει και να με ευχαριστήσει, άρχιζε να με βρίζει ότι του έκανα τον πούτσο Μπομπ Μάρλευ και πως τόλμησα και πως θα βάλει τώρα το σώβρακο του κλπ. Είναι φοβερό πράγμα η αχαριστία. Γιαυτό ελπίζω ότι ο οδοντίατρος θα είναι λογικός και θα δείχνει σεβασμό. Βέβαια η ρεσεψιονίστ (με τα εξτενσιονς) δε μου δίνει πολλές λεπτομέρειες, όλο μου λέει ότι είναι καλός άνθρωπος και πολύ γλυκός....

Δε ξέρω αν ο Τζος (ο τύπος στον επάνω όροφο στο γραφείο) είναι όντως χριστιανός εξτρεμιστής, αλλά το πρωί στη δουλειά φορούσε ένα ροζ κασκόλ....

Scotch

Μη τους βλέπετε τους Σκωτσέζους μέσα στην καλή χαρά και νομίζετε ότι δεν έχουν και αυτοί τα προβλήματα τους. Χθες στη δουλειά μάς έλεγε ένας συνάδελφος που μόλις επέστρεψε από Σκωτία, ότι σε μερικές περιοχές έχουν μεγάλη θνησιμότητα και μέσο όρο ζωής ανάλογο χωρών του Τρίτου Κόσμου. Μήπως φταίει η διατροφή τους, ο καιρός, το gender confusion με τις φούστες, ποιος ξέρει. Θα μάθαινα και άλλες λεπτομέρειες για τη Σκωτία, αλλά πάνω που μας τα έλεγε ο συνάδελφος στην κουζίνα, μπήκε μέσα η στρίγγλα και ρώτησε "έχουμε μιτινγκ και δε το ξέρω? Πηγαίντε στα γραφεία σας." Εσένα, αγάπη μου, όταν είχαν μήτιγκ για τρόπους συμπεριφοράς και συμπόνοιας και ανθρωπιάς, δε το ήξερες και δε πήγες. Παλιοστρίγγλα! Η στρίγγλα πριν πολλά χρόνια είχε παντρευτεί έναν κύριο για τρία χρόνια και χωρίσανε. Ο κύριος αυτός τι θα τράβηξε ο δόλιος.... Αυτή η βλαμένη έχει τη φωτογραφία του πίσω από την πόρτα του γραφείου της πάνω σε ένα στόχο από αυτόν που πετάς βελάκια. Η ίδια νομίζει ότι και καλά είναι χαριτωμένο και αστείο, αλλά αυτός ο καημένος στη φωτογραφία (η οποία είναι από την ημέρα του γάμου τους) έχει ένα ύφος του στυλ "Σώστε με" με βουρκωμένα μάτια. Πως άντεξε μαζί της για τρία χρόνια....

Ον άδερ νιουζ, άρχισα τις ετοιμασίες για το ραντεβού με τον οδοντίατρο. Πήρα οδοντόπαστα που γυαλίζει, τονώνει, παστώνει, αναζωγονεί και ανακαινίζει τα δόντια. Πήρα οδοντικό νήμα με γέυση βανίλια. Πήρα στοματικό διάλυμα με γεύση μπριζόλα (ή μέντα, δε θυμάμαι). Τι άλλο πια να κάνω? Ρώτησα τη ρεσεψιονίστ λεπτομέρειες για το πως είναι, αλλά εκείνη μου έλεγε αμερικανιές γενικόλογα "he is great, he is cute, he is handsome, he is really nice". We will see..... τη Δευτέρα ή που θα αγκαλιάζω τη ρεσεψιονίστ και θα της πάω ένα ταψί μπακλαβά, ή που θα τη ξεμαλλιάσω (και έχει και εξτένσιονς)...

TV news

Το πρωί με πήρε τηλέφωνο ο οδοντίατρος. Η ρεσεψιονίστ του έδωσε το τηλέφωνο μου και εκείνος στο καπάκι πήρε. Ακούγεται σοβαρός και ντροπαλός, αν και δε μπορώ να πω με σιγουριά γιατί έπαιρνε από δρόμο και είχε κίνηση οπότε δεν άκουγα καλά (πάλι καλά που δε πήρε από τοι ιατρείο να ακούω κανένα στο βάθος να μουγγρίζει από το πόνο ή τον φρικτό ήχο του τροχού). Κανονίσαμε να βγούμε την Παρασκευή, μου είπε ότι θα πάμε για φαγητό (η αλήθεια είναι ότι εγώ ήθελα να το επιβεβαιώσει γιατί φοβόμουν μη μου πει να πάμε να μου εξετάσει τα δόντια).

Το απόγευμα μετά τη δουλειά πήγα σε ένα ζευγάρι Ελλήνων να δούμε τηλεόραση (έχουν δορυφορική τηλεόραση και έτσι βλέπουμε ελληνικά κανάλια από τη λατρεμένη πατρίδα καθώς και σειρές που γράφουν από όλη την εβδομάδα). Το ζευγάρι αυτό είναι μια χαρά παιδιά εκτός από ένα πολύ μεγάλο ελάττωμα, ότι χρησιμοποιούν βρισίες όταν μιλάει ο ένας για τον άλλο (στους άλλους είναι ευγενικοί). Το είχα παρατηρήσει και παλαιότερα (και μάλιστα η Τσουτσουνέλα έλεγε ότι έτσι φτιάχνονται αυτοί) αλλά απόψε η κατάσταση είχε επιδεινωθεί.
Μπήκα στο σπίτι και κάθησα και μου λέει η κοπέλα "Έλα κάθησε, στάσου να πούμε στο μουνόπανο να φέρει το τασάκι."
-Στο ποιο?
-Στο μουνόπανο το Βασίλη. Ρε Βασίλη καριόλη, φέρε το τασάκι.
-Δίπλα σου είναι μωρή ξεκολιάρα, στο τραπεζάκι, δε το βλέπεις?
-ε... παιδιά, μήπως ήρθα σε ακατάλληλη στιγμή? Μήπως να περάσω αργότερα?
-όχι καλέ, προς Θεού, γιατί? Ίσα ίσα που σε περιμέναμε να περάσουμε τέλεια, ρε μαλακοπίτουρα έλα κάτσε αρχίζουν οι ειδήσεις.
-Σκάσε μωρή φακλάνα, έρχομαι.
Τι να πω? Ετοιμάζονται και να παντρευτούν το καλοκαίρι.... Φανταστείτε τι θα ακούσουν στο γάμο οι καλεσμένοι.

Βλέποντας λοιπόν τηλεόραση από τη λατρεμένη πατρίδα, έχω τις εξής απορίες,

1) το 2007 στο ΠΑΣΟΚ ακόμα αποκαλούνται σύντροφοι μεταξύ τους? Και μάλιστα οι ομιλητές λέγανε και "σύντροφοι και συντρόφισσες".... Μήπως μένουν κιόλας όλοι μαζί σε Kabutz?
2) στο σήριαλ με τη κόρη της Βίσση όταν λένε fuck, γιατί το μεταφράζουν διάολο, πχ
who the fuck is Tania-μετάφραση, ποιος στο διάολο είναι η Τάνια?
Όχι λοιπόν, η σωστή μετάφραση είναι, ποιος στο πήδουκλα είναι η Τάνια?
3) επειδή βλέπει και η νέα γενιά και επηρεάζεται, αν έρθετε στην Αμερική και σας κλέψουν το πορτοφόλι, τα λεφτά, το διαβατήριο, μη πείτε, άσε βρε ας μη πάω αστυνομία, ας πάω σε κανένα πάρτυ να ξεκωλιαστώ... διότι χωρίς διαβατήριο και αίτηση στο προξενείο να βγάλετε καινούργιο, είστε πια παράνομοι στη χώρα (καθότι η βίζα παραμονής είναι στο διαβατήριο) οπότε μετά δε μπορείς να πιάσεις δουλειά, ούτε να βγάλεις πιστωτική,. ούτε τίποτε.... αχ δε με ρώτησαν οι σεναριογράφοι να τους ενημερώσω για τα καθέκαστα
4) στο σήριαλ αυτό κάποιοι ηθοποιοί δε μιλάνε καλά ούτε ελληνικά ούτε αγγλικά, είναι από τρίτη χώρα?
5) δε μπορώ να πιστέψω ότι παράγουν σαχλά σήριαλ βασισμένα σε κλεμένες ιδέες (ή και εντελώς αντιγραφή σεναρίου) αλλά αρνούνται τα κανάλια να γυρίσουν το δικό μου σενάριο που έχω γράψει ειδικά για τηλεοπτικό σήριαλ με τίτλο "τα μονοπάτια του πέους" που διαδραματίζεται σε χρηματιστηριακό γραφείο και παρακολουθεί τη ζωή ενός χρηματιστή και ενός θηριοδαμαστή που η χρηματιστηριακή κρίση τους αναγκάζει να μοιραστούν μια γκαρσονιέρα στου Ζωγράφου...

This weekend

Λατρεμένοι αναγνώστες άλλο ένα Σαββατοκύριακο πέρασε και τώρα που είμαι single, συνειδητοποιώ πόσο ατέλιωτα μπορεί να είναι τα Σαββατοκύριακα.
Το Σάββατο το απόγευμα γυρνώντας από ψώνια έπεσα στην είσοδο της πολυκατοικίας στο φίδι το κολοβό (formerly known as Τσουτσουνέλα) η οποία με το που με είδε, έτρεξε να με αγκαλιάσει και άρχισε να κλαίει (με κροκοδείλια δάκρυα). "Αχ σε παρακαλώ, πρέπει να μιλήσουμε, δεν είναι σωστό να χαλάσει η φιλία μας" μοιρολογούσε. Αυτό έπρεπε να το σκεφτεί πριν το κάνει ΔΥΟ φορές με το γουρούνι, αλλά φυσικά δεν ήθελα να ξεμαλλιαστούμε εκεί στην είσοδο και να μας ακούσει όλο το κτίριο, οπότε της απάντησα ότι με πλήγωσε και δε θέλω να της μιλήσω. Εκείνη επέμενε να πάμε για καφέ να μιλήσουμε, της είπα ότι θα το σκεφτώ (ναι σιγά....) και μου είπε ότι θα με πάρει τηλέφωνο μέσα στην εβδομάδα να το κανονίσουμε...Καθώς προχώρησα προς τη πόρτα του διαμερίσματος μου, μου είπε κιόλας "Αχ πήγες και για ψώνια βλέπω, τι αγόρασες?" Άκου θράσος!!! Της χαμογέλασα σα να την οικτίρω, μπήκα στο διαμέρισμα και έκλεισα με δύναμη την πόρτα.

Τη Κυριακή το πρωί πέρασε η Mrs Petrochilos εντελώς απροειδοποίητα να με πάρει, λέει, να πάμε στην Εκκλησία! Καλά το έλεγε ο Νώντας ότι αυτή πρέπει να είναι psycho . Της είπα ότι ήθελα να ξεκουραστώ, εκείνη επέμενε ότι πρέπει να πάω μαζί της, της χαμογέλασα και αυτής και της είπα ότι περίμενα κάποιον, αλλά μια άλλη φορά, αν με πάρει ΠΡΙΝ τηλέφωνο, θα το κανονίσουμε. Γιατί όλοι οι βλαμένοι σε μένα? Γιατί?

Επίσης αυτό το Σαββατοκύριακο, συγκινήθηκα πολύ με τα ποιήματα που μου αφιέρωσε ο καυτός εραστής Πρόβατος. Και θα ήθελα να σας παρακαλέσω, όταν τον συναντάτε να μην είστε αναίσθητοι και του ζητάτε να ξεβρακωθεί να σας δείξει το πεός του για να το βγάλετε φωτογραφία. Ο άνθρωπος έχει μια πάθηση, που επιστημονικά ονομάζεται γιγαντοπεουκλίαση, ή και πάθηση Pferdschwanz από τον γνωστό Γερμανό ζωγράφο Fritz Pferdschwanz ο οποίος είναι η πρώτη επίσημα καταγεγραμένη περίπτωση ανδρός με πέος μήκους άνω των 35 εκατοστών. Όπως θα γνωρίζετε, η σύζυγος του, Gudrun Pferdschwanz, βρήκε τραγικό θάνατο από λιθοβολισμό όταν οι συγχωριανές της δεν άντεχαν άλλο το μόνιμο χαμόγελο της στο πρόσωπο της και την πετροβόλισαν στην πλατεία του χωριού. Δεν είναι σωστό λοιπόν με το που τον βλέπετε τον Προβατάκο να θέλετε να του τον πιάσετε ή να τον φωτογραφίσετε, είναι ευαίσθητος άνθρωπος (ή πρόβατο τέλος πάντων) και τον πληγώνετε όταν τον βλέπετε μόνο ως σκεύος ηδονής....

Office 2

Λατρεμένοι αναγνώστες, όπως σας έχω πει, στη δουλειά έχουμε μια στρίγγλα η οποία όταν η ίδια περνάει έστω και το παραμικρό πρόβλημα, απαιτεί να ασχολείται όλο το γραφείο με το πρόβλημα της. Όταν όμως άλλοι έχουν πρόβλημα, όχι μόνο αδιαφορεί, αλλά δε διστάζει και να απολύσει άνθρωπο μόλις επέστρεψε από το νοσοκομείο. Σήμερα ήρθε στη δουλειά και βογγούσε και παρίστανε ότι ήρθε το τέλος του κόσμου. Φορούσε και ένα φακιόλι στο κεφάλι σα Σαουδάραβας πετρελαιοπαραγωγός. Είχε λέει ωτίτιδα, και όταν της απαντούσαμε, φώναζε, What? What? I can't hear you, I have an ear infection. Καλά χρυσή μου, μη μας ξεκουφάνεις κιόλας. Όλη την ημέρα όποιος ερχόταν να της μιλήσει, για να προκαλέσει δραματικό εφέ, φώναζε αχ τι μου λέτε, δεν ακούω... Το μεσημέρι έβαλε ένα σημείωμα στην πόρτα της που έλεγε Please speak loudly, I have an ear infection, I cannot hear you. Τι θεατρινισμοί! Το απόγευμα την ακούσαμε να ουρλιάζει Who did this, who did this. Τρέξαμε όλοι νομίζοντας ότι ή κάποιος την είχε σφάξει ή βρήκε κάποιο πτώμα μπροστά από την πόρτα της. Όμως αντ'αυτού είδαμε ότι κάποιος είχε μουτζουρώσει το ear στο σημείωμα και είχε γράψει από πάνω yeast, όπου yeast infection έχει να κάνει με το νινι, ας μη πούμε σε λεπτομέρειες... Άρχισε να φωνάζει, ποιος το έγραψε αυτός, κανείς δεν απαντούσε, οπότε για μισή ώρα ακούσαμε πως θα βρεθεί αυτός που το έκανε, και θα τον κάψει ζωντανό.... Βασικά με τρώει η περιέργεια να μάθω ποιος το έκανε (όχι λατρεμένοι αναγνώστες δεν ήμουν εγώ...)

On other news, η ιστορία με τον Τζος δε βλέπω να προχωράει. Η ρεσεψιονίστ του επάνω ορόφου μού είπε ότι είναι πολύ θρήσκος από αυτούς τους τρελούς Αμερικάνους που πάνε έξω από κλινικές που κάνουν εκτρώσεις με πανό και μόλις δουν γυναίκα να μπαίνει μέσα, ουρλιάζουν Φόνισα! Βασικά δε ξέρουμε σίγουρα ότι ο Τζος είναι τέτοιο βλήμα, αλλά ένας συνάδελφος του είπε σε έναν άλλο συνάδελφο με τον οποίο η ρεσεψιονίστ πήγε για ποτό, ότι είναι πολύ θρήσκος και η οικογένεια του τα κάνει αυτά.... Οπότε κάτι μου λέει ότι δεν θα είναι ανοιχτός για γκέι σχέση... Μπορεί όμως και να είναι λάθος η πληροφόρηση που έχουμε. Η ρεσεψιονίστ όμως μου είπε ότι έχει ένα φίλο οδοντίατρο που ψάχνεται αυτό το καιρό, και μου είπε ότι θα του δώσει το τηλέφωνο μου (όχι για σφράγισμα, για να βγούμε για ποτό)...

Shock

Ντροπή και αίσχος! Άκου να παντρευτεί αλλοδαπή!!! Τι θράσος Θεέ μου! Και είναι και γιος προέδρου κολλεγίου, όχι τιποτίς κατώτερου στρώματος που μας έχουν συνηθίσει σε ανωμαλίες, αλλά γιος προέδρου κολλεγίου και μάλιστα γνωστού! Στην πυρά γρήγορα και ο γιος και ο πρόεδρος να μη σου πω να κάψουν και το κολλέγιο του σάτυρου που του αναθέσαμε και την εκπαίδευση της νέας γενιάς.....

Office

Σήμερα γύρισα σπίτι και είχα μήνυμα στον τηλεφωνητή από την Mrs Petrochilos η οποία έλεγε να πάω το Σάββατο σπίτι της για φαγητό και να φέρω μαζί μου και εκείνο τον καλό μου φίλο, το Νώντα. Μα τι έγινε, της γυάλισε ο Νώντας της Mrs Petrochilos από τότε που τον είδε στη συζήτηση για τις εκλογές? Ή απλά θέλει να είναι ευγενική? Θα της πω ότι ο Νώντας μετανάστευσε πίσω στην Ελλάδα. Τι να πει κανείς....
Το θέμα μας όμως λατρεμένοι αναγνώστες είναι ότι τώρα που είμαι single ψάχνω σύντροφο. Ο pavloukos που μου έταξε ότι θα έρθει να με βρει στην Αμερική, με πούλησε (μάλιστα τα έφτιαξε και με τον Πρόβατο για τεσσερις ήμισυ ώρες, δε ξέρω τι παίχτηκε, αλλά τα χαλάσανε αυθημερόν). Ο blueprintsoulis που μου έταξε ότι θα πάμε μαζί σε πριβέ μοναστήρι, και εκείνος με πούλησε. Οπότε το πρωί στη δουλειά αναγκάστηκα να κοιτάξω προσεκτικά τι υπάρχει σε άντρα γιατί πρέπει και εγώ να αποκατασταθώ, και ομολογώ ότι ένας νεαρός που δουλεύει στον επάνω όροφο είναι πάρα πολύ γλυκούλης. Και που να τον βλέπατε με τα γαντάκια του και το σκουφάκι του (έπιασε κρύο όχι τόσο πολύ βέβαια, αλλά φαίνεται είναι ευαισθητούλης), τον είδα στο πάρκιγκ και στο τσακ κρατήθηκα να μην τον αγκαλιάσω. Το μεσημέρι τον ξαναείδα στο εστιατόριο, έτρωγε μια σαλάτα (κάνει και υγιεινή διατροφή το χρυσό μου). Βασικά δουλεύει στο ίδιο κτίριο εδώ και τρεις μήνες, έψαξα και έμαθα τα καθέκαστα, τον λένε Τζος (ελπίζω από το Τζόσουα και όχι από το Τζαζλός) και παίζει να έχει δεσμό με μια κοπέλα, τον έχουνε δει να φεύγει μερικές φορές από τη δουλειά με μια ξανθιά (πατσαβούρα θα συμπληρώσω εγώ, αν και βέβαια δεν την έχω δει την κοπέλα). Είναι ψηλός και καστανόξανθος, και φαίνεται παιδί σεμνό, σοβαρό, με αρχές αλλά και καλός στο κρεβάτι, δηλαδή ο τέλειος άντρας! Τώρα καταστρώνω σχέδιο για να βρω δικαιολογία να πάω στον επάνω όροφο αύριο, τάχα μου να μιλήσω με τη ρεσεψιονίστ του ορόφου και με συνοπτικές διαδικασίες να βρεθώ στην αγκαλιά.... εεε.. εννοώ στο γραφείο του (δουλεύει σε κουβούκλιο, οπότε δε θα έχουμε privacy όταν θα κάνουμε κολασμένο σεξ, μάλλον θα πρέπει να πάμε στις τουαλέτες).

burning ass

όχι για να μη λέτε ότι οι νέοι στην Αμερική είναι τίποτις χαζιοβιόληδες... εδώ βλέπουμε τη δίψα για μάθηση...